Αυτός που ήμουνα | του Γιώργου Ηρακλέους
Αυτός που ήμουνα,
δεν είμαι πια…
Τώρα πνίγομαι μες τα λουλούδια της νοσταλγίας,
κι αυτά μικρά, καθώς ανοίγουνε τα πέταλα
τρέμουνε το δάκρυ μου σαν βροχούλα.
Αυτός που ήμουνα,
δεν θα γίνω ποτέ ξανά
χαμένα χρόνια, ρυτίδες,
βαθιά μέσα μου τύψεις και όσοι φύγανε…
Γερνάω,
πάει ο καιρός που ήμουνα νέος και αγίνωτος!
Μεσούρανα έχω χτίσει μιαν εκκλησιά,
σαν εικόνισμα φυλάω εκεί ό,τι όμορφο έζησα,
με άκρα κατάνυξη το προσκυνώ,
σκαλί, σκαλί ανεβαίνω στο άπειρο
κι αδειάζω εκεί τη λύπη μου,
γυμνή κι αστραφτερή σαν καθαρό διαμάντι.
16/7/2023, από τη συλλογή «Τα χάρτινα»
Γιώργος Ηρακλέους
Γιώργος Ηρακλέους
Ο Γιώργος Ηρακλέους είναι φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.
