Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο.
Μικρές ιστορίες γυναικών
Doris | της Ζωής Δικταίου
Βύθιζε το βλέμμα στη μοναξιά, δεν την ενοχλούσε
ήταν επιλογή της, καθώς άκουγε το θρόισμα των φύλλων
ψιθύριζε ως να απαντούσε, – σε ποιον αλήθεια, δεν ήξερε –
ναι, υπήρξε αυταρχικός, σίγουρος για το αλάνθαστο
της συνείδησης, της γνώμης, των αποφάσεων του,
σίγουρος για τον δικό του θεό,
υπήρξε, σε μια εποχή που εκείνη προτιμούσε να πιστεύει,
παρά να αμφιβάλλει,
σ’ ένα κόσμο που αγνοούσε τα θέλω της,
έτσι πορεύτηκε μαζί του, από αδιέξοδο σε αδιέξοδο,
με άσκοπες φιλονικίες και φόβο.
Τώρα έχοντας φτάσει στην ηλικία που είχαν οι σκέψεις της,
εκείνος σε δευτερεύοντα ρόλο πια, με τα χέρια άπραγα, σταυρωμένα,
σπαταλημένος από εγωισμό και αλαζονεία,
κυριευμένος από το μέγιστο κίνητρο του συμφέροντος
συνόψιζε με μια υποψία τρυφερότητας το αναγκαίο της αγάπης,
ήταν και τα χρόνια που είχαν περάσει
έχοντας αφήσει βαρύτερο φορτίο στους ώμους του.
Ξαφνιάστηκε όταν προσφέροντάς της ένα κουτί σοκολατάκια
άκουσε στο παραμιλητό του,
«η αυταρχικότητα είναι ένδειξη σοβαρής δυστυχίας»,
απροσδόκητα λόγια όταν έχουν πάρει να ξεβάφουν τα μάτια
και ξυπνούν στην έρημη πόλη τα πιο παράτολμα όνειρα.
Έκανε μια παύση, μετά ακολουθώντας στο χαμήλωμα του ουρανού
σ’ ένα βλεφάρισμα της αιωνιότητας κάτι κοριτσίστικες φούστες,
θυμήθηκε από τη νιότη της σκόρπιες ξεχασμένες στιγμές,
γελώντας συνέχισε να τρώει σοκολατάκια
σίγουρη η Doris, πως
η αγάπη δεν είναι παραμύθι με μεταμορφωμένα νοήματα.
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Hotel Bellevue et du Chariot d’Or, Ιούνιος 2022
Ζωή Δικταίου
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.
Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα
