Χρόνος ανάγνωσης περίπου:3 λεπτά

Όσο η ΕΥΠ χαζεύει με μια ρωσίδα γιαδικιάρογλου… | του Γιάννη Χατζηχρήστου



(ή η επικείμενη μεταβολή της πολιτικής της Ρωσίας και στο Κυπριακό)

…και μην υπάρχοντος άλλου για να σας ενημερώσει υπεύθυνα για το τι αλλάζει στους συσχετισμούς στην Δυτική Ασία (το μη αποικιακό όνομα της Μέσης Ανατολής) στην 12η «Διάσκεψη της Μέσης Ανατολής» στο Valdai Club στη Μόσχα (το αντίστοιχο του Νταβός στον από εκεί κόσμο), σας γνωρίζω τα εξής (που μας ακουμπάνε πιο άμεσα):

Μεσαίες δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία βρίσκονται τώρα στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής της περιοχής, όπως η ιστορική προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, που έγινε με μεσολάβηση της Κίνας την προηγούμενη εβδομάδα.

Ο καθ. Ουνάλ, πρύτανης του τουρκικού Πανεπιστημίου Altinbas σημείωσε στην παρέμβαση του πώς «η Τουρκία και οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να είναι αντιμέτωποι με οποιοδήποτε θέμα σημαντικό για την Άγκυρα». Κάτι που σίγουρα εξηγεί την ενίσχυση των τουρκικών-ρωσικών δεσμών – και το αμοιβαίο ενδιαφέρον τους για την εισαγωγή «πολύπλευρων λύσεων» στα προβλήματα της περιοχής.

● Πρώτον, η Ρωσία μεσολαβεί ενεργά για την προσέγγιση Τουρκίας-Συρίας. Ο Ουνάλ επιβεβαίωσε ότι οι υπουργοί Εξωτερικών της Συρίας και της Τουρκίας θα συναντηθούν σύντομα αυτοπροσώπως – στη Μόσχα – η οποία θα αντιπροσωπεύει την υψηλότερης βαθμίδας άμεση εμπλοκή μεταξύ των δύο εθνών από την έναρξη του συριακού πολέμου. Και αυτό θα ανοίξει το δρόμο για μια τριμερή σύνοδο κορυφής μεταξύ του Άσαντ, του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του Τούρκου ομολόγου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σημειώστε ότι οι μεγάλες περιφερειακές συμφιλιώσεις πραγματοποιούνται –για άλλη μια φορά– είτε στη Μόσχα είτε με τη συμμετοχή της, που δικαίως μπορεί να χαρακτηριστεί (σε αυτή την φάση της μετά-παγκοσμιοποίησης) ως η πρωτεύουσα του πολυπολικού κόσμου του 21ου αιώνα.

● Όταν πρόκειται για την Κύπρο, ο Unal σημειώνει στην παρέμβαση του στο forum του Valdai Club πως «η Ρωσία δεν θα ενδιαφέρεται πλέον για ένα ενιαίο κράτος που θα είναι έδαφος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ». Ήρθε λοιπόν η ώρα για «δημιουργικές ιδέες: καθώς όπως η Τουρκία αλλάζει την πολιτική της για τη Συρία, έτσι και η Ρωσία θα πρέπει να αλλάξει την κυπριακή πολιτική της».

Και ενώ κάτι τέτοια ψήνονται για να συμβούν επηρεάζοντας τις γεωπολιτικές ισορροπίες και την αρχιτεκτονική ασφαλείας από την Βόρειο Αφρική μέχρι το Αφγανιστάν, το καθ ύλην αρμόδιο πολιτικό μας προσωπικό βρίσκεται στην καρακοσμάρα του. Εγκλωβισμένο στις γεωπολιτικές αναλύσεις της δεκαετίας του ’90 που συνεχίζει να μοστράρει ως «λύσεις» το Σημητικό ΕΛΙΑΝΕΠ ένθεν κακείθεν, ελπίζει να μην τους πάρει χαμπάρι η Γιαδικιάρογλου. Ξέρετε, αυτή που κοιτάζει την ΕΥΠ, που παρακολουθεί την Πετροβασίλη, που χαζεύει μια Μαρία Τ. που έπλεκε στο Παγκράτι κλπ, κλπ.

Και εμείς για την τύφλα τους…

(ανταπόκριση από κάπως αντικειμενικές πηγές και για άλλα που παίζουν τώρα εκεί πάρα έξω, στα σχόλια).

Τι δεν καταλαβαίνεις;

17/3/23

Γιάννης Χατζηχρήστος


Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.

Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.

Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:137