Ρωμαίος | της Μαρίας Σταυρίδου
Δεν ξέρω ποιος σου έδωσε τον ρόλο.
Ποιος έγραψε το σενάριο.
Ποιος κράτησε τα λόγια.
Οι κριτικοί πάντως έγραψαν … προχειροδουλειά,
μπερδεμένες σκέψεις, κούφιες δηλώσεις,
άνοστα φιλιά, πεθαμένα χάδια …
Στον ρόλο εραστή οικτρά αποτυχημένος.
Απόψε μπέρδεψες τα κουστούμια
και δεν ξέρω πώς θα βγεις στη σκηνή,
Ρωμαίος ή Ωραίος;
Εγώ πάντα ο Μερκούτιος
πεθαμένος άδικα από το σπαθί του Τυβάλτου,
να υποστηρίζω έναν έρωτα ζηλευτό
και να θυσιάζομαι για ταίρι μαλθακό.
Πεθαμένη στο πλάι σου … για χάρη σου
και εσύ να θρηνείς γι’ «αγαπημένη».
Ψεύτικα δάκρυα που λερώνουν
επιφανειακά το ρούχο εποχής
και το σπαθί το ξύλινο,
πάντα λερωμένο από το αίμα μου.
Μα το Θεό σε συμπονώ
σ’ αυτό το θέατρο του παραλόγου.
Βγήκε ανακοίνωση.
Η παράσταση θα λάβει τέλος.
Ο επιχειρηματίας φαλίρισε
και ο πρωταγωνιστής μετανιωμένος.
Μια τελευταία συμβουλή μεταξύ εραστών
πέταξε το σπαθί το ματωμένο,
βγάλε το ρούχο το μασκαρεμένο,
ο ρόλος του Ρωμαίου δε σου ταιριάζει!
Μαρία Σταυρίδου
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι η ψηφιακή σύνθεση που δημιούργησε για το ποίημα της Μαρίας Σταυρίδου ο εικονογράφος Αλκέτας Λεοννάτος, 03/2023]
Η Μαρία Σταυρίδου γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ από πολύ μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με την καταγραφή των σκέψεων της στο χαρτί. Εργάσθηκε με επιτυχία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (μυθιστορήματα – ποιητικές συλλογές – παραμύθια για «μεγάλα» και μικρά παιδιά). Μάχιμη αρθρογράφος και μέλος σε δεκάδες Λογοτεχνικές Ομάδες στο διαδίκτυο. Άρθρα και ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακά Περιοδικά, Λογοτεχνικά ανθολόγια ποίησης και Ημερολόγια. Ασχολείται ακόμη με τον σχεδιασμό κοσμημάτων.
To 2022 εκδίδει το πρώτο της μυθιστόρημα «Σάρκα και ψυχή» 668 σελ. (ISBN:978-618-00-3440-0), ενώ υπό έκδοση βρίσκονται: το «Θολά είδωλα» και η πρώτη ποιητική συλλογή «ΦΟΡΜΙΓΓΑ».
Η Μαρία γράφει με την οπτική και αθωότητα έφηβης, με την ικανότητα να πηγαινοέρχεται από την ουτοπία στον ρεαλισμό με μεγάλη ευκολία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να νιώσει συναισθήματα που τα έχει ξεχάσει.
