Μπραζίλια | του Μανώλη Λυκάκη
Πρόσω ξανά ολοταχώς τραβάμε για Μπραζίλια,
των ταξιδιών την ποθητή χώρα των ναυτικών,
μπροστά μας απομείνανε ακόμη λίγα μίλια,
με κόντρα τους παράξενους καιρούς των τροπικών.
Δεν τους ακούς που τραγουδούν με νοτισμένα λόγια,
σκυμμένος είσαι συνεχώς σ’ ένα ανοιχτό χαρτί,
στοιβάζεις τα φορτία σου, καφέ, καπνό και σόγια,
και έχεις μες τους αριθμούς των πλάνων σου χαθεί.
Μυρίζει η θάλασσα ακριβά αρώματα του Νότου,
ίσως κι αυτά των γυναικών τις νύχτες μες στα μπαρ,
μα και μιαν αύρα σύμβολο της αρετής τ’ ανθρώπου,
την πάλη για τη λευτεριά, του θρύλου Μπολιβάρ.
Ξέχασες κείνο στο Recife* το φλογερό κορίτσι,
που μεθυσμένο μια βραδιά το χόρεψες γυμνό,
εκεί στη ζάλη του ποτού, γλυκά σ’ είχε φιλήσει,
κι έγερνε λάγνα πάνω σου ένα κορμί λιγνό.
Στη θάλασσα βουτήξανε δυο γλάροι φοβισμένοι,
τη νιτσεράδα* ανέμισε ο ναύτης ο λωλός,
δυο μπρος του πάν’ αμολητοί και δεκατρείς δεμένοι,
νυχτώνει κι αχνοφαίνεται του νότου ο σταυρός.*
Ό,τι σε θλίβει κρέμασ’ το στης άγκυρας το νύχι,*
αμίλητο μη σε θωρώ, σκυφτό και σκυθρωπό,
σ’ άσπρο κοράλλι να μπλεχτεί και σ’ ένα μαύρο φύκι,
φούντο με όλα τα κλειδιά,* γραμμή για το βυθό.
Όπως τις γάτες καραβιών σε πιάνει η λαμαρίνα,
στεριά ζητά το πόδι σου κάποτε να πατεί,
των μακρυσμένων ταξιδιών τρελαίνει η καραντίνα,
μα απόψε τα μεσάνυχτα το Santos θα φανεί.
Γλωσσάρι:
Recife: λιμάνι της Βραζιλίας.
νιτσεράδα: αδιάβροχος μανδύας.
Σταυρός του νότου: αστερισμός ορατός από το Νότιο ημισφαίριο.
νύχι της άγκυρας: το άκρον κάθε σκέλους της άγκυρας.
κλειδιά άγκυρας πλοίου (άμματα): μήκη μαρκαρισμένα πάνω στην καδένα
(αλυσίδα) Μήκος έκαστου κλειδιού, περίπου 12 ορ-γιές, ήτοι 27,5 μέτρα.
Μανώλης Λυκάκης
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «Find and explore», 2015, του Hjalmar Wahlin, από το Malmö της Σουηδίας]
Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου», Εκδόσεις «Books for you»
