Σβούρα | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή
Έναν χρόνο παίρνει η σβούρα,
σβούρα στον πολιτισμό,
τον γραπτό υμνώντας λόγο
με τιμή και σεβασμό,
σκιαγραφεί μ’ ευγνωμοσύνη,
στον γραφιά, που αίμα δίνει
σκιαγραφεί το φως κι αρμέγει
της αγάπης τη φωτιά,
την καρδιά τ’ ονείρου φλέγει,
του σεβντά τη σαϊτιά …
Έναν χρόνο γράφει η σβούρα,
σβούρα γύρω απ’ τον καπνό
παίρνει και μ’ αιχμής κοντύλι,
σκιαγραφεί στον ουρανό της ψυχής,
φεγγάρια αστέρια,
στων ονείρων τα λημέρια,
σκιαγραφεί το φως
κι απλώνει στον ορίζοντα πανιά,
της φωτιάς σκαρί ναυλώνει
με θεών ανασαιμιά …
Έναν χρόνο τρέχει η σβούρα,
σβούρα σ’ άσβεστο λυγμό κάνει,
πλέκοντας με νήμα της ψυχής αληθινό,
με πληγής κομμάτια υφαίνει,
τη ζωή, την ειμαρμένη,
σκιαγραφεί το φως κι ελπίζει
στων ανθρώπων την καρδιά,
με τ’ αλφαβητάρι χτίζει εκκλησιά στη ρεματιά …
Έναν χρόνο εντρυφά σ’ ευχές και θαύματα,
δίχως ναύλα, πέρα απ’ τ’ άπειρο σαλεύει,
κάνει σβούρα, μπρος στα όνειρα,
κατάματα, στ’ άγρια κύματα του κόσμου, ταξιδεύει …
Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2023
Κώστας Μιχαήλ Μαρής
