Για το τίποτα | του Γιώργου Ηρακλέους
Χαίρε, γιατί ξυπνάς πολύ νωρίς το πρωί
και γυρίζεις αργά το απόγευμα, πτώμα!
Ο κόσμος αρχίζει μόνο μια στιγμή
και τελειώνει αμέτρητες φορές…
Ανασαίνω τον χρυσό αγέρα της ψυχής
και μετρώ τη ζωή μισή, ούτε ένα δάκρυ στα μάτια,
μια σκοτεινή μορφή τα στέγνωσε…
Στο γραφείο όλοι κρεμασμένοι από τους υπολογιστές
χτυπούν τα πλήκτρα ρυθμικά, απελπισμένα,
δουλεύουν για το τίποτα,
σχεδόν χωρίς λεφτά και υπομένουν!
Κρίμα, η ζωή υποχώρησε,
μας εξουσιάζουνε οι απρόσωποι και οι νεκροί.
Επαρχιακό ξενοδοχείο η Ελλάδα
με βρώμικα σεντόνια και κατσαρίδες στον νιπτήρα,
δεν μπορεί κανείς ούτε να κοιμηθεί εδώ, μια χώρα γερόντων
με ξυπόλυτα πόδια πάνω στις πέτρες…
Κλείνω τα μάτια,
πικραίνονται βαθιά τα σωθικά μου απ’ τις προφητικές φωνές των οραμάτων,
δεν θέλω πια να ονειρεύομαι…
30/12/2022
Γιώργος Ηρακλέους
Από τη συλλογή: «Τα λυρικά»
Γιώργος Ηρακλέους
Φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.
