Παιδί, παιδάκι μου… | του Γιώργου Ηρακλέους
Μακριά σε όνειρο θολό με το φαρμάκι
δένεις κόμπο τη χαρά,
μακριά γεννάει η νύχτα
τα πορφυρά της χρώματα
να διασχίσουνε το στερέωμα…
Παιδί, παιδάκι μου ορφανό,
η θάλασσα που θα περάσεις
είναι στρωμένη με λουλούδια
και πανύψηλα κύματα κι
εσύ διαβαίνεις με ένα
φεγγάρι στρογγυλό στο χεράκι σου,
να κερδίσεις αβοήθητο
την δική σου ζωή.
Με την μυρωμένη, ασημένια πίκρα
έρχεται η άσπρη μέρα και ο χρόνος
με τις κάθετες ώρες, πού θα μεγαλώσεις
για να μετρήσεις το απίστευτο.
Όταν ο κόσμος θα αλλάξει,
με τα πόδια ξυπόλυτα πάνω
στη πέτρα θα τραγουδήσεις και
τότε πάνω σου θα λάμπουνε
όλα τα χρώματα…
Γιώργος Ηρακλέους
Από την συλλογή «Ο κήπος με τις ροδιές»
Ο Γιώργος Ηρακλέους είναι φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.
