Γιατί ο Bill Gates και πολύ μεγάλες πολυεθνικές αγοράζουν μανιωδώς χωράφια; | του Γιάννη Χατζηχρήστου
Έγινε γνωστό εδώ και 4 χρόνια ότι ότι ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στον κόσμο με προσωπική περιουσία γύρω στα 168 δισ. $, αγοράζει μανιωδώς γεωργική γη.
Μέχρι τώρα o Bill Gates κατέχει περίπου 12 εκατομμύρια στρέμματα εύφορης γης σε 19 Πολιτείες των ΗΠΑ, κάπου ένα εκατομμύριο στρέμματα περισσότερα από την βασιλική οικογένεια της Μ. Βρετανίας, το σοβαρότερο κατάλοιπο της φεουδαρχικής περιόδου. (όψιμο ρεπορτάζ του κ… από το όργανο του ακεραίου κέντρου εδώ). Από φέτος, επεκτείνεται και στην Συρία.
Κάτι αντίστοιχο κάνουν τώρα πολύ μεγάλες πολυεθνικές στην Ουκρανία και…
ο Ερντογάν, που ήδη ελέγχει, μέσω μακροχρόνιου ενοικίου από φύλαρχους που ελέγχει στην Αφρική, γεωργική γη σε έκταση 3 φορές της Τουρκίας!
Η επίσημη δικαιολογία είναι «για να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη επισιτιστική κρίση μέσω εφαρμογών και τεχνολογιών γεωργίας ακριβείας».
Bull shit, και excuse my language!
Δεν χρειάζεται να αγοράσεις τόσα χωράφια για να εφαρμοστούν τέτοιες τεχνολογίες, που επηρεάζουν το πολύ το 2% του γεωργικού κόστους (ή αν θέλετε την αποδοτικότητα της γεωργικής παραγωγής) πάνω στο αποτυχημένο μοντέλο της εντατικής καλλιέργεια, όσο και να επιμένει για το αντίθετο και ο δικός μας όψιμος οικολόγος Πέτρος Κόκκαλης και το… κόμμα του. Φτάνουν μερικές δεκάδες στρέμματα επίδειξης της εφαρμογής τους και πουλάς τις τεχνολογίες. Εδώ κάτι άλλο παίζει!
Και αυτό που μόνο μπορεί να «παίζει», είναι η προετοιμασία του Gates για μια άλλη μετάβαση σε ένα επόμενο σύστημα!
Εικάζω ότι ο Gates και οι σύμβουλοι του διαβλέπουν τις επερχόμενες καταρρεύσεις της φούσκας του σημερινού χρηματοπιστωτικού συστήματος, που έχει φάει τα ψωμιά του.
► Αυτή η γη θα χρησιμοποιηθεί από τον Μπιλ ως ενδιάμεσο ανταλλακτικό μέσο με τα επόμενα νομίσματα, τα λεγόμενα «κρυπτονομίσματα», που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ψηφιακά assets.
Όσο για τις ψηφιακές ρεπλίκες των σημερινών «fiat» νομισμάτων (παραγόμενα πρωτογενώς από δάνεια ή κρατικά χρέη), αυτά που τρέχουν τώρα να εισάγουν όλες οι Κεντρικές Τράπεζες του πλανήτη ακολουθώντας την Κίνα σε ότι λάθος κάνει, μπας και «το σώσουν»:
Καμία η τύχη τους! Κινδυνεύουν να μηδενιστούν αυτά μαζί τα ψηφιακά μέσα συναλλαγών μαζί με τα κλασσικά, μόλις σκάσει η φούσκα των τοξικών παραγώγων των δανείων. 21 φορές το Παγκόσμιο ΑΕΠ το μέγεθος της! Μαζί κινδυνεύει να σκάσει και η φούσκα των big data και οι αλγόριθμοι τύπου Facebook ή ChatGPT3 επί των οποίων θέλουν να κινείται πλέον η επόμενη παγκοσμιοποίηση επί ενός πιο άγριου νεοφιλελευθερισμού ver2.0, που θυμίζει έντονα την φεουδαρχία.
Και σπεύδουν και οι big data τεχνολογικοί κολοσσοί να εισάγουν τα δικά τους εναλλακτικά νομίσματα (τύπου diem), να προκάνουν και αυτοί, ακολουθώντας την γραμμή της big mama των Bigtech. Κάποιας Blackrock, αν έχετε ακουστικά, που ετοιμάζει τώρα το επόμενο ψηφιακό δολάριο αντικρισμένο με την αξία των μετοχών των εταιρειών που ελέγχει.
Ρωτήστε τον Bill Gates, κάτι παραπάνω ξέρει.
YΓ: Ότι καταλάβατε, μην προσπαθήσετε να το εξηγήσετε σε κανένα Τσακαλώτο, Σταθάκη, Κόκκαλη, Σταϊκούρα ή Στουρνάρα.
Δεν νογάνε από αυτά! Ακολουθούν και αυτοί τυφλά τις επιταγές της Blackrock για μια δήθεν «Πράσινη» μετάβαση, προς την φεουδαρχία 2.0 …
Γιάννης Χατζηχρήστος
Γιάννης Χατζηχρήστος
Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.
Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014
