Αγροτικά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου
Που τα λέω έτσι επειδή εδώ και μέρες συνεχίζονται αγροτικές κινητοποιήσεις, όπως άλλωστε και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα, την Τρίτη ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με αντιπροσωπεία αγροτών από όλη τη χώρα.
Διαβάζοντας τη σχετική είδηση στον Σκάι, όμως, πρόσεξα κάτι περίεργο.
Ενώ στον τίτλο δηλώνεται ότι «15 άτομα θα βρεθούν στο Μαξίμου» και στον υπότιτλο «η επιτροπή που θα συναντήσει τον πρωθυπουργό… θα απαρτίζεται από 15 μέλη», στη συνέχεια η σύνθεση της επιτροπής αναλύεται ως εξής:
6 από τη Μακεδονία, 6 από τη Θεσσαλία, 1 από τη Στερεά Ελλάδα και 1 από την Πελοπόννησο
Το ίδιο επαναλαμβάνεται άλλες δύο φορές στο κυρίως άρθρο.
Όμως, 6+6+1+1 μας κάνει 14.
Τι έγινε το δέκατο πέμπτο μέλος; Χάθηκε; Παραιτήθηκε; Είναι αγνώστου διαμονής;
Εκτός αν ερμηνεύσουμε κυριολεκτικά το «15 άτομα θα βρεθούν στο Μαξίμου». Θα είναι οι 14 προαναφερθέντες, και δέκατος πέμπτος ο πρωθυπουργός, ο οποίος, ως γνωστόν, είναι κι ο ίδιος αγρότης, μάλιστα καναδυό φορές έχει ζητήσει και έχει πάρει αποζημιώσεις για τις ζημιές που έπαθαν οι καλλιέργειές του (αμπέλια ή ελιές, δεν θυμάμαι) από πλημμύρες.
Έτσι μάλιστα, εξηγείται!
* Και κάτι που έμεινε από την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά γίνεται πιο επίκαιρο σήμερα.
Εννοώ, μια οθονιά από τη σειρά του Νέτφλιξ, στην οποία αφιερώσαμε το χτεσινό μας άρθρο.
Τime to give him an audience λέει (ίσως, δεν ξέρω) η Ολυμπιάδα στον Φίλιππο, δηλαδή «να του παραχωρήσεις ακρόαση». Και μεταφράζει το αστέρι «ώρα να του δώσεις ένα κοινό».
Το ελληνικό επιτελείο του Νέτφλιξ εκτίθεται από τέτοια λάθη. Ήξεραν ότι η σειρά αυτή θα προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον, έπρεπε να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στον υποτιτλισμό της. Κρίμα.
* Κι ένα μεταφραστικό, από μηχανομεταφρασμένη διαφήμιση στο Φέισμπουκ.
Επειδή είναι χορηγούμενη, δεν εμφανίζεται σε όλους. Έχω κόψει τη φωτογραφία, πιο κάτω φαίνεται ένα κινητό τηλέφωνο ακουμπισμένο πάνω στο περβάζι ενός παριζιάνικου μπαλκονιού, ενώ μια άλλη διαφήμιση, με το ίδιο κείμενο, δείχνει ένα κινητό τηλέφωνο μέσα σε ένα κουτί σοκολατάκια.
Πρόκειται προφανώς για δώρα ενόψει του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά είναι ένα μυστήριο το πώς προέκυψαν οι κόπανοι. Σε δυο γλωσσικές ομάδες του Φέισμπουκ, που δημοσιεύτηκε η διαφήμιση, κανείς δεν πρότεινε κάτι που να προσεγγίζει έστω τη λύση του μυστηρίου.
Φυσικά υπάρχει και το «αγνοΕΙστε» όπως και το «εναγκαλιάστε», αν και ωχριούν μπροστά στους κόπανους -πώς να τους αγνοήσουμε;
* Σε βιβλιοπαρουσίαση που δημοσιεύτηκε στην ΕφΣυν εξαίρεται η έκδοση ενός βιβλίου για την Αφρική, που εκδόθηκε πρόσφατα στα ελληνικά. Και γράφει η συντάκτρια:
Η σημασία της έκδοσης αυτού του εγχειριδίου στην ελληνική γλώσσα δεν προκύπτει μόνο από την αξία του συνολικού ή του συγκεκριμένου έργου του συγγραφέα για την σύγχρονη Αφρικανική ιστορία. Προκύπτει κυρίως από το momentum, τη χρονική στιγμή στην οποία εκδίδεται στην Ελλάδα.
Ο φίλος που το επισήμανε σχολιάζει:
Κι εγώ που νόμιζα ότι το μομέντουμ είναι η ορμή…
* Κι ένα… καρχηδονιακό μεζεδάκι
O Σκάι δημοσιεύει στο σουπεράκι δηλωση του Μ. Χρυσοχοΐδη:
Θα επεκτείνουμε την εφαρμογή του punic button σε όλη την Ελλάδα.
Αλλά, βρε παιδιά, αν δεν ξέρετε πώς γράφεται, γράψτε το ελληνικά, πάνικ -πολύ περισσότερο που είναι λέξη ελληνογενής, από τον πανικό. Panic γράφεται, όχι punic. Punic θα πει «καρχηδονιακός»!
* Δυο περίεργοι παρεμφερείς αναγραμματισμοί, που τους πήρα σε οθονιά επειδή λογάριαζα πως θα διορθωθούν, αλλά ακόμα δεν διορθώθηκαν.
Ο πρώτος στον τίτλο άρθρου του Μπάμπη Παπαδημητρίου:
Αριθμοί πτερέοντες, γράφει ο τ. βουλευτής. Παίζει βέβαια με το «έπεα πτερόεντα», αν και δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι φτερωτοί οι αριθμοί τους οποίους παραθέτει στο άρθρο του, αφού τους γράφει, άρα τους προσδίδει μόνιμο χαρακτήρα, αλλά τέλος πάντων. (Προσοχή, αν θέλετε να βάλετε φτερά σε ουσιαστικό θηλυκού γένους θα το πείτε αλλιώς, ας πούμε «ρήσεις πτερόεσσες»).
Όμως, αν τα έπεα είναι πτερόεντα, οι αριθμοί είναι πτερόεντες, όχι το άλλο, που του έβγαλε τα έντερα, το πτερέοντες!
Επειδή όμως το έγραψε σε σπασμένα περσικά, κανείς δεν κατάλαβε ότι δεν στέκει κι έτσι κανείς δεν το διόρθωσε.
* Και ο δεύτερος αναγραμματισμός, σε άρθρο με δηλώσεις Πιερρακάκη για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που μάλλον διανεμήθηκε από το κεντρικό κοτσανοδιανομείο της χώρας, το ΑΠΕ, διότι το είδα σε πολλά σάιτ -η οθονιά είναι από την Καθημερινή:
Θα γράφονται λοιπόν χωρίς εξετάσεις στα «μη κρατικά» ΑΕΙ (αυτά που το Σύνταγμα απαγορεύει να λειτουργούν στη χώρα) όσοι έχουν διεθνές «μπακαλοερά».
Μπακαλορεά βεβαίως, αλλά έτσι μπακάλικα που το έγραψαν…
* Κι ένα ακόμα ετυμολογικώς συναφές, που μου θυμίζει κιόλας ότι δεν έχουμε γράψει άρθρο για μπάτσελορ και μπακαλορεά. Σε ένα από τα γνωστότερα ελληνικά κολέγια (έχω έναν φίλο που, άγνωστο για ποιο λόγο, τα γράφει «κωλέγια») διδάσκει, ανάμεσα σε άλλους, ο παρακάτω:
Αυτό το Bachelor of Silence μού φάνηκε πολύ αστείο και το ανέβασα στο Τουίτερ όπου έδωσε λαβή σε πολλά έξυπνα σχόλια. Η σιωπή βέβαια είναι χρυσός, οπότε σε ένα ιδιωτικό κολέγιο που θα χρεώνει βαριά δίδακτρα ασφαλώς θα χρειάζεται και κάποιος σπουδαγμένος στη σιωπή, έστω και στο Western Int. University.
(Το περίεργο είναι ότι, μερικές ώρες μετά τη δημοσίευσή μου στο Τουίτερ, η συγκεκριμένη σελίδα κατέβηκε από τον ιστότοπο του κολεγίου -αντί να διορθωθεί απλώς το λάθος, αν υπήρχε).
* Κι ένα παλιό μεζεδάκι. Παλιό, αφού υπάρχει σε νόμο του 2010, αλλά ο φίλος που το στέλνει τώρα το εντόπισε.
Είναι απόσπασμα από ΦΕΚ, από τον νόμο 3891/2010 (ο νόμος που διάσπασε τον ΟΣΕ σε επιμέρους οργανισμούς και, λένε κάποιοι, στάθηκε μοιραίος για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους).
Όπως βλέπετε, «το ποσό των συμφωνηθέντων πληρωμών». Και είναι βέβαια λάθος, αλλά πώς να πεις και το «συμφωνηθεισών»;
Η γκαμήλα εδώ θα έβαζε «συμφωνημένων πληρωμών», και πείτε μου σε τι διαφέρει πραχτικά ο ένας τύπος από τον άλλον.
* Και κάτι διασκεδαστικό, ίσως.
Γίνεται διαγωνισμός ποίησης με τον βαρύγδουπο τίτλο «12ος Παγκόσμιος ποιητικός διαγωνισμός της Αμφικτυονίας Ελληνισμού».
Ο κ. Αριστοτέλης Παυλίδης, ποιητής από τη Μεσαρά της Κρήτης, στέλνει δύο ποιήματα τα οποία βραβεύονται και περιλαμβάνονται, μαζί με τα άλλα βραβευμένα ποιήματα, στον σχετικό τόμο που εκδόθηκε.
Μόνο που, όταν δημοσιεύεται η είδηση στον τοπικό κρητικό τύπο, διαπιστώνεται ότι το ένα από τα δύο βραβευμένα ποιήματα δεν είναι του κ. Παυλίδη αλλά της Κέλλυς Θωμά, και μάλιστα έχει δισκογραφηθεί, με δική της μουσική.
Η Κέλλυ Θωμά και ο σύντροφός της, ο γνωστός μουσικός Ross Daly, διαμαρτύρονται έντονα για τη λογοκλοπή. Ο κ. Παυλίδης ζητάει «χίλια συγγνώμη» και παραδέχεται πως «από παραδρομή» έστειλε τους ξένους στίχους στον διαγωνισμό μαζί με τους δικούς του.
Και βέβαια, στο βιβλίο που τυπώθηκε και διανεμήθηκε (υποθέτω κυρίως στους συμμετέχοντες στον διαγωνισμό) ποιητής φέρεται ο κ. Παυλίδης!
(Όλη η ιστορία, με τους διαλόγους και το γιουτουμπάκι του τραγουδιού, εδώ).
* Kι ένα ποδοσφαιρικό μεζεδάκι.
Σε κάποιον ιστότοπο, η κλήρωση των ομίλων του Nations League (της 1ης κατηγορίας), δημοσιεύτηκε όπως βλέπετε στην εικόνα.
Στον τρίτο όμιλο, θα δοθεί μάχη για την πρόκριση ανάμεσα σε Βοσνία και Ερζεγοβίνη (η Γερμανία είναι το φαβορί για την πρώτη θέση).
Όπως έγραψε ο φίλος που το εντόπισε, «αουτσάιντερ, κυριολεκτικά, στον όμιλο είναι η Ολλανδία».
Διότι, βέβαια, η κλήρωση έβγαλε στον τρίτο όμιλο Ολλανδία, Ουγγαρία, Γερμανία και Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Ή, και πάλι δικαιώνεται το «Ανθίμου και Γαζή γωνία»!
* Σε ρεπορτάζ για μια ταινία της Ντίσνεϊ, που θα βγει στις αίθουσες τον χειμώνα, διαβάζουμε:
Η ηρωίδαδέχεται ένα απροσδόκητο κάλεσμα από τους προγόνους της και θα πρέπει ταξιδέψει στις μακρινές θάλασσες του Oceania
Η υπόθεση διαδραματιζεται στην Πολυνησία, αλλά το άρθρο αναφέρει τις «μακρινές θάλασσες του Oceania», λες και πρόκειται πχ για ενα φανταστικό σύμπαν τύπου «Lord of the Rings», και όχι, απλώς, για την Ωκεανία!
* Υπότιτλος από κάποια σειρά.
Δεν υπάρχει λάθος, αντίθετα μου αρέσει το «σκάλωμα», προφορικός λόγος είναι άλλωστε. Όμως, μου κίνησε το ενδιαφέρον ο τύπος «το γκούγκλισα», διότι είναι και δική μου ιδιοτροπία να λέω «γκουγκλίζω» αντί για το αναμενόμενο «γκουγκλάρω» (που την έχω εξομολογηθεί σε άρθρο ήδη πριν από… 15 χρόνια).
Βλέπω λοιπόν ότι την ιδιοτροπία μου τη συμμερίζονται κι άλλοι. Ίσως μάλιστα ο τύπος του αορίστου (γκούγκλισα) να προτιμιέται επειδή το «γκούγκλαρα» δεν κάνει διάκριση με τον παρατατικό (και το γκουγκλάρισα κάποιοι θα το θεωρούν, κακώς, ανύπαρκτο).
* Σε άρθρο για την βιοποικιλότητα του Αμβρακικού, διαβάζουμε:
Από τον Φεβρουάριο του 2022 η η iSea επικέντρωσε την έρευνά της στον Κόλπο και εντόπισε μεταξύ άλλων το Κρισίμως Κινδυνεύων Πλατυσέλαχο, τον Κινδυνεύων Σταχτοκαρχαρία,το Αετόψαρο, τον Γκριζογαλέο κλπ.
Το πλατυσέλαχο και ο σταχτοκαρχαρίας είναι απειλούμενα είδη λοιπόν, αλλά έτσι που το γράφει με κεφαλαία, νομίζει κανείς ότι η ονομασία του είδους είναι «Κινδυνεύων Σταχτοκαρχαρίας»! Και βέβαια, οι μετοχές άκλιτες, ανεξάρτητα από γένος και πτώση. Μάλλον απειλούνται κι αυτές.
* Και κλείνω με μια χριστιανική διαφήμιση
Όπως βλέπετε, η εταιρεία (που δεν φαίνεται ποια είναι, διότι έκοψα τα στοιχεία της) προσφέρει, αριστερά, μαγνητικό διαχωριστή «ξηρού φορτίου», ενώ δεξιά μαγνητικό τύμπανο «ξυρού φορτίου».
Χαρακτήρισα «χριστιανική» τη διαφήμιση, διότι εφαρμόζει, κυριολεκτικά, την ευαγγελική ρήση «μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου».
Και καλό Σαββατοκύριακο!
10/2/2024
Νίκος Σαραντάκος
https://sarantakos.wordpress.com/
Ο Νίκος Σαραντάκος γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο το 1959. Σπούδασε χημικός μηχανικός και αγγλική φιλολογία. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων και άλλα βιβλία. Δουλεύει μεταφραστής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε Λουξεμβούργο και Ελλάδα. Ενδιαφέρεται για τη φρασεολογία, την ετυμολογία και τη λεξικογραφία καθώς και για την ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Δημοσιεύει τα κείμενά του, γλωσσικά και άλλα, στο ιστολόγιό του sarantakos.wordpress.com/ και στο sarantakos.com. Σε μια άλλη ενσάρκωση, γράφει στα αγγλικά και στα γαλλικά για το μπριτζ (το παιχνίδι).
Τα βιβλία του:
«Για μια πορεία», διηγήματα (1984, β’ έκδ. 1988) εκδ. Σύγχρονη Εποχή
«Μετά την αποψίλωση», διηγήματα (1987, β’ έκδ. 1989) εκδ. Σύγχρονη Εποχή
«Μότσαρτ-Αλληλογραφία» (1991, β’ έκδ. 2001) εκδ. Ερατώ
«Το αλφαβητάρι των ιδιωματικών εκφράσεων» (1997) εκδ. Δίαυλος
«Γλώσσα μετ’ εμποδίων» (2007) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία» (2009) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Λέξεις που χάνονται» (2011) εκδ. Το Βήμα
«Λόγια του αέρα» (2013) εκδ. εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Οπωροφόρες λέξεις» (2013) εκδ. Κλειδάριθμος
«Η γλώσσα έχει κέφια» (2018) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Μύθοι και πλάνες για την ελληνική γλώσσα» (2019) εκδ. ΕΑΠ
«Το ζορμπαλίκι των ραγιάδων» (2020) εκδ. Του Εικοστού Πρώτου
Έχει κάνει την επιμέλεια στην έκδοση των βιβλίων:
«Συμποσιακά», του Κώστα Βάρναλη,
«Αττικά: 400 χρονογραφήματα (1939-1958) για την Αθήνα και την Αττική», του Κώστα Βάρναλη,
«Τα δεκατρία ντόμινα και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Τι είδα εις την Ρωσσίαν των Σοβιέτ», του Κώστα Βάρναλη,
«Ο μυστηριώδης φίλος και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Γράμματα από το Παρίσι», του Κώστα Βάρναλη,
«Τα μαραμένα μάτια και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Κάπου περνούσε μια φωνή», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Η νοσταλγία του Γιάννη», του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη,
«Famous Bridge Records», του David Bird,
«Bridge Hands to Make You Laugh…and Cry», του David Bird.
