Είπες, να ξεκουράσω την ψυχή απ’ την άρνηση | της Ζωής Δικταίου
Είπες, να ξεκουράσω την ψυχή
απ’ την άρνηση
έχει μείνει πολύς δρόμος ακόμη,
στάλα – στάλα η βροχή, λέξεις προσευχής
ρωτάς ο έρωτας,
πάντα παρών μονίμως απών,
αλμυρό νερό που μεγεθύνει τη δίψα.
Φτερό λευκό η σκέψη σου
σε καταγάλανο ουρανό
κι όμως, είσαι εσύ
που εξαργύρωσες το φεγγάρι
για μια γιρλάντα μαύρο βελούδο.
Η μνήμη του ανέμου,
οι φωνές της νύκτας
δε με αφήνουν, μα που ξέχασα το χαμόγελό μου,
κοσκινίζοντας την άμμο με παίρνει ο ύπνος
ξέρω, κάθε καρδιοχτύπι στο σκοτάδι
σημαίνει μια έξοδο απ’ τη σιωπή
και μια τυχαία συνάντηση.
Έγινες, στις χαρακιές της παλάμης
βαθύ σημάδι της μοίρας
είσαι στην απουσία της γιορτής
κρυφή προσμονή
ένα περιστέρι καθισμένο στο χέρι μου
στο σιντεφένιο συρτάρι παράπονο
στο ανεκπλήρωτο ταξίδι άστρο και φως.
Μεσάνυχτα, απόφαση στιγμής
αφήνεις
το μεθυσμένο κύκλο των ανθρώπων
την καπνισμένη αταξία της πόλης,
προχωράς, θλιβερά προβλέψιμος,
βήματα βαριά πλάι στη φθορά
και στο υπομονετικό γκρίζο των τοίχων
της θνητής τύχης ανοίγεις
το σκαλιστό κουτί
περιμένεις φλόγες κόκκινες, κανέλλα,
μια μυρωδιά λεμονανθού
περιμένεις σ’ ένα παλιό θαμπό καθρεφτάκι
την καλοσύνη του καιρού στο βλέμμα
φαντάζεσαι τη μέρα
που θα ήθελες να ζήσεις
δεν έχεις άλλη χαρά να στείλεις
στον παράδεισο
κι’ αυτή δε θέλεις από πείσμα να χαθεί.
Αύριο… θα ξεκλειδώσεις
με χρυσό κλειδί
να φύγουν οι εφιάλτες απ’ την πόρτα.
Ζωή Δικταίου
[Από την ποιητική συλλογή «Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις», 2020, ISBN: 978 618 5456-20-7]
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι του Αμερικανο-Ισραηλινού Leonid Afremov (12/7/1955-19/8/2019) που γεννήθηκε στη Λευκορωσία και έζησε μέχρι το θάνατό του στο Μεξικό.]
Ζωή Δικταίου
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Σβούρα-αρτ, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.
Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα
