Βασικές γνώσεις νεοφιλελέ οικονομίας επί μιας νέας έγχρωμης ληστείας | του Γιάννη Χατζηχρήστου
Κατά τη διάρκεια μιας ένοπλης ληστείας σε μία τράπεζα στην πόλη Γουανγκτσού στην Κίνα, ο ληστής φώναξε στους πελάτες:
– Μην κινηθείτε, τα λεφτά ανήκουν στο Κράτος! Η ζωή σας όμως ανήκει σε σας!!!
Όλοι ξάπλωσαν κάτω ήσυχα.
Αυτή η μέθοδος ονομάζεται: “mind changing concept“
Ελληνιστί (στην μανατζαρική διάλεκτο) σημαίνει: «αλλαγή παραδοσιακού τρόπου σκέψης».
Όταν οι ληστές γύρισαν σπίτι με τα εκατομμύρια που έκλεψαν, ο μικρός αδερφός, με πτυχίο Master στα Οικονομικά, λέει στο μεγάλο αδερφό, απόφοιτο δημοτικού:
– Έλα να μετρήσουμε τα χρήματα που αρπάξαμε.
Ο μεγάλος αδελφός του Δημοτικού του λέει:
– Είσαι βλάκας! Είναι πολλά τα χρήματα και θα κάνουμε ώρες να τα μετρήσουμε. Το βράδυ στις ειδήσεις που θα ανακοινώσουν τη ληστεία, θα πουν και το ακριβές ποσό που εκλάπη!
Αυτή η συμπεριφορά ονομάζεται “experience” (εμπειρία) και είναι σαφέστατα χρησιμότερη, σε συνθήκες Μεσαίωνα 2.0, από τα πτυχία Master που μοιράζουν κάτι ιδιωτικές βοϊδοσχολές.
Όμως στην Τράπεζα, μετά τη ληστεία, ο ταμίας φωνάζει στο Διευθυντή να καλέσει την αστυνομία.
Ο πτυχιούχος Διευθυντής όμως του λέει:
– Μην τηλεφωνήσεις ακόμα! Ευκαιρία είναι, κοντά στα 20 εκατομμύρια που μας έκλεψαν, να πάρουμε άλλα 10 εμείς, συν τα 70 που έχουμε ήδη καταχραστεί, να πούμε ότι μας έκλεψαν 100!
Αυτή η μέθοδος στα Πανεπιστήμια διδάσκεται ως: “swim with the tide“
Ελληνιστί σε παράφραση: «χρησιμοποιούμε μια δυσάρεστη κατάσταση προς όφελος μας»
Ο ταμίας λέει:
– Μακάρι δηλαδή να ‘χουμε μια ληστεία κάθε μήνα!
Αυτό λέγεται: “killing boredom” του λέει ο πτυχιούχος Διευθυντής.
Ελληνιστί σε παράφραση σημαίνει: «η προσωπική επιτυχία είναι πιο σημαντική από τη δουλειά σου.».
Το βράδυ, στις ειδήσεις ανακοινώθηκε ότι εκλάπη το ποσό των 100 εκατομμυρίων. Οι καημένοι οι ληστές μετρούσαν και ξαναμετρούσαν, αλλά το ποσό που είχαν στα χέρια τους ήταν 20 εκατομμύρια. Θυμωμένος λοιπόν ο ένας ληστής λέει:
– Ρισκάραμε τις ζωές μας για 20 εκατομμύρια, ενώ ο Διευθυντής με το πάτημα ενός κουμπιού καθάρισε 80 εκατομμύρια! Φαίνεται τελικά ότι είναι πιο επικερδές και ακίνδυνο να είσαι Διευθυντής Τράπεζας παρά ληστής!
Αυτό λέγεται: “knowledge is worth as much as gold!“.
Ελληνιστί: «η γνώση αξίζει όσο ο χρυσός!».
Ο Διευθυντής ήταν πολύ χαρούμενος, που με τη ληστεία κάλυψε τις καταχρήσεις του.
Αυτό λέγεται: “seizing the opportunity and daring to take risks!“
Ελληνιστί σημαίνει: «αρπάζω την ευκαιρία και τολμώ να πάρω ρίσκο!».
Ο πρόεδρος της Τράπεζας, όμως, που ήξερε ότι δεν έχασε 100, αφού τα είχε ασφαλίσει, έπρεπε να βρει κάποια σοβαρή δικαιολογία να πει στην Ασφαλιστική του, αφού ήξερε ότι το συγκεκριμένο καταστήματα ποτέ δεν θα μπορούσε να κάνει ημερήσιο τζίρο πάνω από τα 20.
Έβαλε τους αναλυταράδες του Τμήματος Μελετών και βρήκαν ισχυρή συσχέτιση των ληστειών σε αυτό το υποκατάστημα από το 1876 με το αντίστοιχο ΑΕΠ της περιοχής και τον δανεισμό των εμπόρων της περιοχής που φούσκωνε τον τζίρο. Εκατό και κάτι έβγαζε ο μαθηματικός τύπος συσχέτισης!
Εισέπραξε λοιπόν τα 100 εκατομμύρια από την ασφαλιστική, που με την σειρά της τα πήρε πίσω έχοντας ποντάρει συνεταιρικά με τον πρόεδρο της Τράπεζας σε ένα CDS ότι θα τα χάσει.
Αυτό λέγεται “how to lie with statistics”.
Ελληνιστί: «σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας».
ΟΚ, λοιπόν, όλα. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
Τότε έκοψε ο διευθυντής τους μισθούς όλων των υπαλλήλων κατά 40% (για να ρεφάρει την δήθεν χασούρα των ασφαλισμένων 20 εκατομμυρίων, αφού μόνο αυτός ήξερε ότι τα 100 ήταν μούφα και αφού δεν ανακοίνωσε ότι εισέπραξε την ασφάλεια. Τα πέρασε στα έκτακτα και ανόργανα κέρδη και πήρε bonus έκτακτης κερδοφορίας). Και καπάκι τους έβαλε να δουλεύουν 10ωρα πληρωτέα με ρεπό…
Αυτό λέγεται «δημιουργική λογιστική» και μεταφράζεται στην μανατζαριστί σε bonus.
Και αφού είδε ότι το κόλπο πιάνει, το επανέλαβε με μια «ρήτρα αναπροσαρμογής» κάνοντας και τον ενεργειακό σύμβουλο στο γκουβέρνο.
Αυτό το είδος ληστείας high tech είναι γνωστό με το δεύτερο συνθετικό Pass. Τώρα τελευταία εμφανίζεται και με την μορφή έγχρωμων λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος. Όποιον και να διαλέξεις, θα πληρώσεις 19,5% περισσότερα από τον αντίστοιχο περσινό. Αυτό στην μανατζαριστί λέγεται “risk shifting” (στα Ελληνικά «φταις δεν φταις πλήρωνε αφού ήσουν λάθος με ατομική σου ευθύνη»).
Βάλε τώρα εσύ μπροστά αυτής της ληστείας ότι επίθετο θέλεις (που παραπέμπει σε κάτι «νέο» που όλα τα πιο πάνω τα ανέχεται για χάρη μιας δήθεν «Πράσινης Ανάπτυξης»), και οι συμβατικοί ληστές ωχριούν!
(Φύλαξε το σαν γλωσσάρι όρων για όλες τις παπαρίτσες που θα πούνε στις επόμενες εξελίξεις επί αυτού του «νέου» concept).
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Γιάννης Χατζηχρήστος
[Η εικόνα που συνοδεύει το κείμενο είναι σκίτσο του Βούλγαρου σχεδιαστή Μπόρις Κλισούρσκι (Борис Клисурски), 2012]
Γιάννης Χατζηχρήστος
Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.
Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014
