Υπάρχει χρόνος… | της Μαρίας Σταυρίδου
Υπάρχει ακόμη χρόνος…
Το μεγαλύτερο παγκόσμιο ψέμα
Το ψέμα που λες σ’ αγαπημένο
Το ψέμα που λες… σε σένα
Το ψέμα που μας κοιμίζει… το ψέμα που μας ορίζει
Το ψέμα που μας έχει εγκλωβίσει,
ανάμεσα στο αβάσταχτο «πρέπει» και στο τυραννικό «θέλω».
Το μόνο που δεν υπάρχει είναι χρόνος
Δεν υπάρχει…
για ανόητες κουβέντες και ανόητες αγκαλιές,
για κλεμμένα άνοστα φιλιά, για χλιαρή… δανεική χαρά,
για άσκοπα ταξίδια στην ηδονή,
για κούφιες αγορές στη φήμη την περαστική.
Υπάρχει η ζωή… υπάρχει και η στιγμή
η ανάσα που θα βγει και εσύ θα γελάσεις ή θα κλάψεις,
η ανάσα που θα ονειρευτεί ή… για πάντα θα χαθεί.
Υπάρχει ακόμη χρόνος…
Το πιο ύπουλο κατασκεύασμα ενός σκληρού θεού
που θέλει να γεννάει αιώνιους σκλάβους της ζωής,
μιας αβάσταχτης βιοπάλης… καθημερινής.
Κανείς δε ξέρει αν υπάρχει ακόμη χρόνος…
Αν αυτή είναι η τελευταία φορά που σου γράφω
Αν αυτή είναι η τελευταία φορά που σ΄ αγκαλιάζω
Θα ’θελα να ’χα όλον τον χρόνο αυτού του κόσμου
για να στον χαρίσω… και μετά ας λείψω
Άραγε… υπάρχει ακόμη χρόνος;
Μαρία Σταυρίδου
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο ζωγραφικής «Η εμμονή της μνήμης» δημιουργημένο το 1931 από τον Ισπανό ζωγράφο Salvador Dali (11/5/1904 – 23/1/1989)]
Μαρία Σταυρίδου
Η Μαρία Σταυρίδου γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ από πολύ μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με την καταγραφή των σκέψεων της στο χαρτί. Εργάσθηκε με επιτυχία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (μυθιστορήματα – ποιητικές συλλογές – παραμύθια για «μεγάλα» και μικρά παιδιά). Μάχιμη αρθρογράφος και μέλος σε δεκάδες Λογοτεχνικές Ομάδες στο διαδίκτυο. Άρθρα και ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακά Περιοδικά, Λογοτεχνικά ανθολόγια ποίησης και Ημερολόγια. Ασχολείται ακόμη με τον σχεδιασμό κοσμημάτων.
To 2022 εκδίδει το πρώτο της μυθιστόρημα «Σάρκα και ψυχή» 668 σελ. (ISBN:978-618-00-3440-0) και συνεχίζει με τα:«Θολά είδωλα» και την πρώτη ποιητική της συλλογή «ΦΟΡΜΙΓΓΑ».
Η Μαρία γράφει με την οπτική και αθωότητα έφηβης, με την ικανότητα να πηγαινοέρχεται από την ουτοπία στον ρεαλισμό με μεγάλη ευκολία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να νιώσει συναισθήματα που τα έχει ξεχάσει.
