Ψηφιακό ευρώ; Τι κρύβεται πίσω από αυτό το νέο φρούτο που συζητάει η ΕΚΤ/Λαγκάρντ στο Στουρναριστάν! | του Γιάννη Χατζηχρήστου
► Όλα άρχισαν να αποκαλύπτεται πριν λίγους μήνες, όταν «ξέφυγε» από την Λαγκάρντ ότι ευρώ… τέλος! Αρχίστε από τώρα να συνηθάτε στην ιδέα ότι αυτό θα είναι μόνο ψηφιακό. Και οσονούπω, είπε, τότε.
► Ακολούθησαν οι εαρινές συνεδριάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) 2023, και της Νομισματικής Αρχής Ψηφιακού Νομίσματος (DCMA), που ανακοίνωσε την επίσημη έναρξη λειτουργίας ενός διεθνούς ψηφιακού νομίσματος κεντρικής τράπεζας (CBDC). Δηλαδή ένα κεντρικό «κρυπτονόμισμα» τεχνολογίας όπως του ψηφιακού ευρώ, που ενισχύει την νομισματική κυριαρχία των συμμετεχουσών κεντρικών τραπεζών και συμμορφώνεται με τις πρόσφατες συστάσεις πολιτικής για τα περιουσιακά στοιχεία κρυπτογράφησης που προτείνονται από το ΔΝΤ.
Η Καθολική Νομισματική Μονάδα (UMU), που συμβολίζεται ως Χαρακτήρας Ü, είναι νομικά ένα χρηματικό εμπόρευμα, που μπορεί να συναλλάσσεται σε οποιοδήποτε νόμισμα διακανονισμού νόμιμου χρήματος και λειτουργεί σαν ένα CBDC για την επιβολή τραπεζικών κανονισμών και την προστασία της οικονομικής ακεραιότητας του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.
Οι τράπεζες μπορούν, κατά την σύσταση του ΔΝΤ, να επισυνάψουν κωδικούς SWIFT και τραπεζικούς λογαριασμούς σε πορτοφόλι ψηφιακού νομίσματος UMU και διασυνοριακές πληρωμές τύπου SWIFT μέσω ανταλλαγές ψηφιακών νομισμάτων παρακάμπτοντας πλήρως το αντίστοιχο τραπεζικό σύστημα στις καλύτερες τιμές χονδρικής συναλλάγματος και με στιγμιαία διακανονισμό σε πραγματικό χρόνο.
Σύμφωνα με τον Darrell Hubbard, τον Εκτελεστικό Διευθυντή του DCMA, και τον επικεφαλής αρχιτέκτονα του UMU, «Αυτό το όραμα που εκφράζεται από το ΔΝΤ είναι η ακριβής λύση που προσφέρει το DCMA στις κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως για να μειώσουν το κόστος κυκλοφορίας του χρήματος, ελέγχοντας αποτελεσματικά την διάθεση του».
Υιοθετώντας μια αρχιτεκτονική του δημόσιου νομισματικού συστήματος παγκόσμιας τοπικής προσαρμογής, το UMU μπορεί να διαμορφωθεί ώστε να λειτουργεί σύμφωνα με τους κανονισμούς της κεντρικής τράπεζας κάθε συμμετέχουσας δικαιοδοσίας.
Σύμφωνα με τον Ντάρελ, «Το UMU δεν επιχειρεί να διαταράξει το διεθνές νομισματικό σύστημα. Αν στην πραγματικότητα, το ενισχύει βοηθώντας το ΔΝΤ να επιτύχει τη δηλωμένη εντολή του να παρέχει οικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα στα κράτη μέλη του (sic!). Η UMU αλλάζει το παιχνίδι στο πώς οι συνοριακές πληρωμές πραγματοποιούνται και μετριάζουν την εποχιακή και συστημική υποτίμηση του τοπικού νομίσματος».
Η νομοθεσία για το Πρότυπο Νόμου της Καθολικής Νομισματικής Μονάδας έχει συνταχθεί σε συνεργασία με πολλά κυρίαρχα κράτη. Σε αυτήν την προτεινόμενη νομοθεσία, το UMU δεν θα πρέπει να θεσπιστεί ως νόμιμο χρήμα για τη διαπραγμάτευση εγχώριων τιμών συναλλαγών εντός των κρατών ή διεθνών εμπορικών συμφωνιών. Αντίθετα, η νομοθεσία που προτείνει να θεσπιστεί το ΔΝΤ, το UMU ως συμπληρωματικό εμπόρευμα/ψηφιακό-χρήμα (digital asset) για την αποθήκευση αξίας, μετριάζει την πιθανή εποχιακή και συστημική υποτίμηση του τοπικού νομίσματος και θα δημοπρατηθεί ως νόμισμα πληρωμής κατά τη στιγμή του διακανονισμού.
Η Καθολική Νομισματική Μονάδα είναι, στην πραγματικότητα, ένα κρυπτονόμισμα που έχει επανασχεδιαστεί από την αρχή για την υποστήριξη των κεντρικών τραπεζών και των ρυθμιζόμενων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με νέα πρωτόκολλα και αλγόριθμους υποστηριζόμενο από την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Το DCMA εισάγει την Καθολική Νομισματική Μονάδα ως πρότυπο Crypto 2.0 επειδή καινοτομεί με ένα νέο κύμα κρυπτογραφικών τεχνολογιών για την υλοποίηση ενός δημόσιου νομισματικού συστήματος ψηφιακού νομίσματος με ένα ευρέως διαδεδομένο πλαίσιο υιοθέτησης που περιλαμβάνει περιπτώσεις χρήσης για όλες τις περιφέρειες σε μια παγκόσμια οικονομία.
► Σχετικά με την Καθολική Νομισματική Μονάδα (UMU) ως πλαίσιο ανάπτυξης του ψηφιακού ευρώ.
Η Καθολική Νομισματική Μονάδα (UMU), επίσης γνωστή ως Unicoin, είναι μια καινοτομία στην κρυπτογραφία αξίας που υποστηρίζεται από τεχνητή νοημοσύνη (AI). Υιοθετεί ένα πλαίσιο νομισματικής πολιτικής της κεντρικής τράπεζας για να διασφαλίσει ότι έχει συνεχή αγοραστική ζήτηση, ελάχιστη αστάθεια τιμών και ετήσιους στόχους τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων.
Αντίγραφο της Λευκής Βίβλου του UMU είναι διαθέσιμο στον ιστότοπό του (https://umu.cash).
Το ψηφιακό ευρώ και ο κανονισμός ΜΙCA που ψήφισε πρόσφατα το κοινοβούλιο, είναι ο συγχρονισμός μέσα σε αυτό το πλαίσιό του ΔΝΤ, παρά το γεγονός ότι όλο αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον κανονισμό της ΕΕ για την χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (προστασία των προσωπικών δεδομένων, που πλέον δεν υπάρχουν αφού ΤΑ ΠΑΝΤΑ θα είναι ορατά από κάποιο ΔΣ, υπό κάποιον Στουρνάρα!
Οι εμπορικές τράπεζες, που σήμερα κάνουν ακριβώς το ίδιο για κάθε συναλλαγή πελατών τους, πλέον δεν χρειάζονται.
► Στις ΗΠΑ, που έχουν μείνει πολύ πίσω στην υιοθέτηση των νέων αυτών τεχνολογιών κυκλοφορίας του χρήματος, την αντικατάσταση του δολαρίου από κάποιο ψηφιακό φαίνεται ότι την έχει αναλάβει η Blackrock. Η ναυαρχίδα δηλαδή της σκιώδους τραπεζικής (το fund των funds με έλεγχο πάνω σε 15 τρις $). Εκεί το νέο ψηφιακό δολάριο θα ακολουθεί μεν τις προδιαγραφές «crypto 2.0» του ΔΝΤ, αλλά θα αντικρίζονται με την αξία των μετοχών των εταιριών που ελέγχει η Blackrock. Της Microsoft, της Μeta/Facebook, της Google ή του ομίλου Τραμπ.
► Ενώ στην Δύση η αυτοκρατορία του χρήματος αντεπιτίθεται, κυριολεκτικά θυσιάζοντας τις εμπορικές τράπεζες για να διασωθούν οι Κεντρικές, στην ζώνη της Ευρασίας ετοιμάζουν άλλο grossο colpo, επίσης νεοφιλελέ κοπής. Το ψηφιακό R5 ως αντιδολάριο, με δικό του ΔΝΤ (ήδη με έδρα το Πεκίνο), δική του αντίστοιχη Παγκόσμια Τράπεζα και με αξία που θα διαμορφώνει ένα καλάθι εθνικών κλασικών νομισμάτων και εμπορευμάτων (πετρέλαιο, σιτάρι, νερό, μέταλλα κλπ). Αν και εμφανίζεται ως ο «απελευθερωτής» του Παγκόσμιου Οικονομικού Νότου από το ΔΝΤ και τον βρόγχο των χρεών που συσσωρεύει το σύστημα παραγωγής χρήματος (από το ’71 μόνο από δάνεια και ομόλογα), ουσιαστικά παίζει το γνωστό «φύγε εσύ να έρθω εγώ». Για μία από τα ίδια.
► Τα δυο αυτά συστήματα ανατολής – δύσης αν και ίδιας νομισματικής φιλοσοφίας (συντήρηση της παραγωγής χρήματος και παραγώγων του μόνο από δάνεια), δεν θα «μιλάνε» μεταξύ τους. Διασπώνται έτσι και οι εφοδιαστικές αλυσίδες και περιχαρακώνονται τα συστήματα παραγωγής για την εξυπηρέτηση των αναγκών «φίλιων» χωρών στην μετα-παγκοσμιοποίηση. Η κατάρρευση και των δύο «υποσυστημάτων», είναι πλέον αναπόφευκτη!
Τρέχα γύρευε τώρα εσύ να βρεις προτάσεις και σχέδιο για το τι πρέπει εμείς να πράξουμε. Για να μην καταντήσουμε όπως οι κυριούληδες στην φωτογραφία, που την έφτιαξε ο GBTιδης για να τονίσει ποιος πραγματικά κάνει τώρα κουμάντο στην από εδώ μισή πλευρά του μισού πλανήτη. Στον άλλο μισό, κυβερνάει άλλο Artificial Intelligence εργαλείο, υπό τον έλεγχο του Πεκίνου και του Πούτιν.
Γιάννης Χατζηχρήστος
Γιάννης Χατζηχρήστος
Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.
Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014
