Χρόνος ανάγνωσης περίπου:3 λεπτά

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Orane | της Ζωής Δικταίου



Ισόβια ανικανοποίητη, ύπαρξη μοναχική, γοητευτικά απόκληρη,
αντισυμβατική, χωρίς θεό, ή άθρησκη δεν έχει σημασία,
στα «πώς» και στα «γιατί» δεν γύρευε απαντήσεις,
ακούγοντας Stephan Micus, ταξίδευε,
σ’ έναν άχρονο δικό της κόσμο, που ερχόταν από παντού
για να την πάει λυτρωμένη παντού.
Απολάμβανε να ρεμβάζει παρατηρώντας το φως
μέσα από τα μοναδικά βιτρώ στη Sainte Chapelle,
να θαυμάζει τα έργα τέχνης στη Sainte Madeleine στη Μονμάρτη,
τους κίονες και τα αγάλματα στη Notre Damme
«οι άνθρωποι δημιούργησαν τους θεούς»,
στοχαζόταν με δέος στον άνθρωπο, χωρίς αίσθηση αμαρτίας.
Η Orane, πoυλούσε tarte Τatin και ζεστή σοκολάτα,
που της άρεσε να αρωματίζει με μπαχαρικά και λεπτές φλούδες πορτοκάλι,
κάθε πρωί, από τις δέκα μέχρι τις δώδεκα, και τα Σαββατοκύριακα,
στην υπαίθρια γκαλερί έργων τέχνης,
την περίφημη, Marche de la Creation de Montparnasse,
στη γειτονιά της,
εκεί όπου είχε την ευκαιρία να συνδεθεί με ζωγράφους, ποιητές,
συγγραφείς, χαράκτες, μουσικούς, γλύπτες.
Απόλυτη στη ζωή, απόλυτη ακόμη και στα όνειρα,
επηρεασμένη από την καθημερινή επαφή με την τέχνη
άφησε να βλαστήσουν οι σπόροι της, κι έτσι
έμενε ανοικτή σε κάθε πρόκληση, ακόμη και στην αποτυχία.
Κάποτε είχε ζήσει με κάποιο ζωγράφο, για λίγο, στο ατελιέ του,
και παρά το χωρισμό τους, συνέχιζε να του ποζάρει τα απογεύματα.
Εκείνος την είχε γνωρίσει και σε άλλους καλλιτέχνες,
ανάμεσά τους και ένας φωτογράφος, την ερωτεύτηκε,
της είχε ζητήσει μάλιστα δέσμευση επ’ αόριστον, ήταν καλός,
μα όσο κι αν ήθελε πάντα στη ζωή της ένα καλό σύντροφο,
ποτέ, μα ποτέ δεν θέλησε να φτάσει στο γάμο.
Αποδοκιμάζοντας μια τέτοια συμβίωση αρκετές φορές,
ειρωνευόταν γελώντας, αυτό το
«γλυκιά και αλάνθαστη ένωση ψυχής, σώματος και πνεύματος»
το έβρισκε γεμάτο υποκρισία.
Φοβόταν πως οι περισσότεροι εραστές, που γίνονται σύζυγοι,
σε τούτο τον καιρό που κρίνει και κρίνεται,
μετά τα σφοδρά σ’ αγαπώ, ξέπεφταν στην πλήξη, ή στην αδιαφορία,
καμιά φορά και στη χυδαιότητα, ή και τη βία συχνά,
στην καλύτερη περίπτωση στη συνήθεια.
«Όχι λοιπόν, ο γάμος προσβάλλει τον ελεύθερο νου» ,
είχε δηλώσει εκείνο το πρωί η, Orane,
σερβίροντας ένα νεότερο της, μπορούσε να δεχτεί μόνο το φλερτ,
σίγουρη πως δύο άνθρωποι,
για να διαμορφώσουν αγαθές συνειδήσεις
και να διατηρήσουν τις αξίες
είναι προτιμότερο να συμβιώνουν ελεύθερα».
Του έκλεισε το μάτι,
μετά, πρόσθεσε στην κούπα του λίγη πικρή σοκολάτα,
δυο σταγόνες μέλι, και μια ιδέα κανέλλας.
Μια φευγαλέα αφή στο αριστερό χέρι, και μετά στο μάγουλο
«ούτε πιο πικρή, ούτε πιο γλυκιά, έτσι αξίζει να είναι μια γυναίκα,
pardon, μια σοκολάτα ήθελα να πω…»

Montparnasse, Ιούνιος 2022
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου 


Ζωή Δικταίου

Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.

Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:

– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα


Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:454