Δυο ποιήματα του Κώστα Μιχαήλ Μαρή
Μωβ
Βάφει η πανσέληνος, γαλάζιο τ’ άγριο κύμα,
βαθύ το «μπλε», ίδιο το χρώμα της ματιάς σου,
καίω τη σάρκα, στην ανάσα της φωτιάς σου,
σ’ ακολουθώ γυμνός, σε κάθε αγάπης βήμα,
χαμένος μέσα στου κορμιού σου το’ βυθό …
Αχ ! πως λαχτάρησα τα φλογερά σου χάδια,
γεύτηκα γλύκα, απ’ των χειλιών σου την πορφύρα,
απ’ την πανσέληνο γαλάζιο χρώμα πήρα
κι έβαψα μ’ έρωτα, της νύχτας τα σκοτάδια,
τραγούδι κάνοντας τον πόθο τον κρυφό …
Νιώθω την αύρα απ’ το κορμί σου να με καίει
και ψηλαφίζοντας τ’ αυτί μου στο σκοτάδι,
ηχεί η φωνή σου μελιστάλαχτα και λέει
ψιθυριστά το «σ’ αγαπώ» αυτό το βράδυ
κι εγώ κορίτσι μου «σε θέλω», «σ’ αγαπώ» …
Μπλε το φεγγάρι,
πορφυρά τα δυο σου χείλια,
κορμιά ιδρωμένα,
στο σεντόνι το λευκό μας,
ως που να μπει η πρωινή ηλιαχτίδα
από τη γρίλια,
έγινε μωβ,
μέσα στη νύχτα,
τ’ όνειρο μας,
έγινε μωβ μέσα στη νύχτα, τ’ όνειρο μας …
Πέμπτη 31 Αυγούστου 2023
Ομορφονιά
Με του Ζαμπέτα την πενιά,
πήρα τους δρόμους παγανιά …
Έρωτα να ζητιανέψω,
λίγη αγάπη να γυρέψω,
λίγη αγάπη να γυρέψω,
κι όχι φράγκα να μαζέψω …
Ξεκίνησα απ’ την Κοκκινιά,
απ’ την παλιά μας γειτονιά …
Κι ήρθα στην αυλή σου απ’ έξω
μπουζουκάκι να σου παίξω,
μπουζουκάκι να σου παίξω,
την καρδιά σου να μαγέψω …
Για ‘σένα απόψε ομορφονιά,
παρόλο που ‘χει παγωνιά …
Ήρθα δυο πενιές να παίξω,
το σεβντά μου να μερέψω,
το σεβντά μου να μερέψω,
ταίρι μου να σε γυρέψω …
Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023
Κώστας Μιχαήλ Μαρής
Ο Κώστας Μιχαήλ Μαρής, δημιουργός (στιχουργός – σύνθετης, τραγουδοποιός – αυτοσχεδιαστής) γεννήθηκε στο Ρέθυμνο Κρήτης το 1980 και ζει στα Λιβάδια Μυλοποτάμου (ένα ορεινό χωριό στους πρόποδες του Ψηλορείτη). Είναι απόφοιτος Γενικού Λυκείου και από εννιά χρονών άρχισε να γράφει κρητικές μαντινάδες ακολουθώντας την παράδοση του τόπου του, για να περάσει αργότερα δώδεκα χρονών στην αντίπερα όχθη (το λαϊκό τραγούδι) εμπνευσμένος από τον Δημήτρη Μητροπάνο. Το Δημιουργικό κομμάτι είναι μέρος της ζωής του, αφού σ’ αυτό αφιερώνει τις ελεύθερες ώρες του, γράφοντας στίχους και μουσική.
