Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Enora | της Ζωής Δικταίου
Έπνιγε μέσα της ένα αίσθημα αόριστης νοσταλγίας
και το αμετακίνητο πείσμα της, αυτά έλεγε, την κρατούσαν πίσω,
αυτά, τα μεγαλύτερα μειονεκτήματά της,
αυτά, την εμπόδιζαν να ζήσει το σήμερα.
Βέβαια, δεν ένιωθε πια οικειότητα με τον κόσμο της,
όποτε έβρισκε ευκαιρία, κήρυττε κάτι παράξενες επιστροφές,
«στην ουτοπία», την κορόιδευαν,
μια επιστροφή, όχι από πρόθεση, ή ανάγκη
να επιβάλλει τη γνώμη της, καθόλου,
απλά για την Enora, η φωτεινή πλευρά της ζωής, της πόλης, του κόσμου
ήταν αλλού, μια συμπεριφορά αφοσίωσης στο παρελθόν,
σε μια άλλη κουλτούρα, στους πιο ήσυχους ρυθμούς,
ακόμη και στα ταξίδια της,
προτιμούσε τις αργές μετακινήσεις με πλοίο, παρά το αεροπλάνο,
η ταχύτητα της προξενούσε ίλιγγο,
την πετούσε πάντα έξω από τον κύκλο.
Και να που τώρα, η ίδια η Enora, στο έκτο διαμέρισμα του Παρισιού,
σε μια σοφίτα, κούρδιζε το χρόνο από την αρχή,
με μια μανία να στριμώχνεται και να στριμώχνει
τις πιο προσωπικές της στιγμές όπου έβρισκε, στα περιθώρια,
για να μην ενοχλεί, για να αρέσει στη σύγχρονη εποχή,
την προχωρημένη, την προοδευτική, την χωρίς όραμα.
Όλα αυτά μέχρι που έφτανε στις ασπρόμαυρες ταινίες,
εκείνες που πρωταγωνιστούσε,
τότε κάλυπτε με τα χέρια το πρόσωπό της, σκυφτή έβαζε τα κλάματα.
Τελικά την Enora, δεν την αφορούσε ο καλπασμός του αιώνα,
όσο κι αν κούρδιζε το χρόνο,
το δικό της ρολόι είχε σταματήσει προ πολλού, αλλού,
και ναι, δεν μπορούσε να περπατήσει άλλους δρόμους,
ήξερε πως και ένα τόσα δα, μικρό παραπάτημα,
θα ήταν ικανό να της στερήσει την αξιοπρέπεια,
να χάσει την αληθινή της ταυτότητα.
«Ένας άλλος κόσμος ο καθένας μας, γι’ αυτό αξίζει ο κόσμος» ,
σκούπισε τα υγρά της μάτια στην ανάστροφη του χεριού,
κρατώντας μια παλιά φωτογραφία, βελούδινα τα σημάδια του χρόνου,
άναψε προσεκτικά τα κεριά στο τραπέζι,
άφησε το μπαστούνι με την ασημένια λαβή στην πολυθρόνα,
άνοιξε την πόρτα του ψυγείου,
πήρε ένα μήλο, και ένα μπουκάλι λευκό κρασί,
γέμισε το ψηλό κολονάτο ποτήρι,
όλη της η ζωή, όλος ο κόσμος, οι έγνοιες, οι αναμνήσεις,
όλα στις κόγχες των ματιών είχαν πάρει να σβήνουν
και σαν μοιραία θαρρείς,
η τηλεόραση πρόβαλε την πρώτη της ταινία,
ένα film noir, ποιητικού ρεαλισμού, με τον ερωτισμό
και τη μπαρόκ αισθητική μιας ξεχασμένης εποχής.
Hotel Bellevue et du Chariot d’Or, Ιούνιος 2022
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Ζωή Δικταίου
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.
Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα
