Στάχτες | του Γιώργου Ηρακλέους



Παίζουνε δυνατά τα σύννεφα πιάνο,
ο ουρανός κοκκινόμαυρος,
οι μέρες περνούν, η φωτιά επιμένει,
ύστερα έρχεται η στάχτη…

Πίσω απ’ το σπασμένο τζάμι
ένας γέροντας κοιτάζει τις φλόγες,
προσεύχεται για βροχή!
Το δωμάτιο φτωχό και μικρό,
ένα κρεβάτι από μέταλλο,
στα σεντόνια σχήματα από γυμνά, καμένα δέντρα.
Στον τοίχο τρία ράφια,
στο πρώτο ψηλά εικόνες αγίων,
στο δεύτερο το μεσιανό βαλσαμωμένα πουλιά,
στο τρίτο χαμηλά, γυάλινα μπουκαλάκια από φάρμακα.

Μόνο αυτά έμειναν μετά το τέλος
της πύρινης γλώσσας.
Η Ελλάδα ένα μεγάλο βαλσαμωμένο πουλί
και γύρω στάχτες!
Οι Ερινύες της κλιματικής αλλαγής μας κυνηγάνε,
εμπορικές ζώνες αντί δασικές
για νεκροζώντανους με άδειες τσέπες.

6/8/2021
Από τη συλλογή «Ο κύκλος της παρακμής»

Γιώργος Ηρακλέους

 


Γιώργος Ηρακλέους

Ο Γιώργος Ηρακλέους είναι φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:434