Οι σιωπηλές συζητήσεις | της Μαρίας Σταυρίδου
Οι συζητήσεις πια έγιναν σιωπηλές
στις γωνιές του δρόμου
κάτω από τις νεκρές μουριές.
Σε μέρη που η μοναξιά έγινε οικοδέσποινα
φορώντας επώνυμα γυαλιά.
Καλεσμένοι αδιάφοροι
και ο χορός της ψευτιάς
το πικ της βραδιάς.
Φιγούρες αδύναμες… σκοτεινές
που ψάχνουν καταφύγια ανάμεσα στις ενοχές.
Οι συζητήσεις πια έγιναν σιωπηλές.
Ποιος να φωνάξει και τι να πει
όταν ο λόγος έγινε «επιταγή».
Φαντάσματα Τραπεζών
η νέα τάξη κυβερνών
και οι Νεοέλληνες ναρκωμένοι
με το νέο τάμπλετ υψηλών προδιαγραφών.
Βία… αναρχία… και μια οσία Αγία
ξεχασμένη στο παλιό παλτό της νουνάς
που το κόντυνες γιατί έχεις να πας
σε σουαρέ με ωμό ψάρι
στο πριβέ καφέ της γωνιάς.
Οι συζητήσεις πια έγιναν σιωπηλές.
Πως να φωνάξεις δυνατά
πως θέλεις πίσω την Ελληνική λαλιά
την τιμή… την ηθική και μια αθώα αγκαλιά.
Ένα συνονθύλευμα άπιστων και πιστών
και το ξεβράκωμα θέμα… «Αρχών».
Οι συζητήσεις πια έγιναν σιωπηλές
και εγώ θυμωμένη να κραυγάζω ασταμάτητα
στο παραθύρι… «Πάτερ ημών».
Φτάνει πια τόση υποκρισία, καταντά ανοησία.
Οι συζητήσεις ας σταματήσουν
να γίνονται σιωπηλές…
Μαρία Σταυρίδου
[Την εικόνα που συνοδεύει το ποίημα με τίτλο «Η σιώπη», 2023, τη δημιούργησε για το ποίημα της Μαρίας Σταυρίδου ο εικονογράφος Αλκέτας Λεοννάτος]
Η Μαρία Σταυρίδου γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ από πολύ μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με την καταγραφή των σκέψεων της στο χαρτί. Εργάσθηκε με επιτυχία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (μυθιστορήματα – ποιητικές συλλογές – παραμύθια για «μεγάλα» και μικρά παιδιά). Μάχιμη αρθρογράφος και μέλος σε δεκάδες Λογοτεχνικές Ομάδες στο διαδίκτυο. Άρθρα και ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακά Περιοδικά, Λογοτεχνικά ανθολόγια ποίησης και Ημερολόγια. Ασχολείται ακόμη με τον σχεδιασμό κοσμημάτων.
To 2022 εκδίδει το πρώτο της μυθιστόρημα «Σάρκα και ψυχή» 668 σελ. (ISBN:978-618-00-3440-0), ενώ υπό έκδοση βρίσκονται: το «Θολά είδωλα» και η πρώτη ποιητική συλλογή «ΦΟΡΜΙΓΓΑ».
Η Μαρία γράφει με την οπτική και αθωότητα έφηβης, με την ικανότητα να πηγαινοέρχεται από την ουτοπία στον ρεαλισμό με μεγάλη ευκολία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να νιώσει συναισθήματα που τα έχει ξεχάσει.
