Θα’ θελα… | της Μαρίας Σταυρίδου
Θα ’θελα να χανόμασταν εκεί έξω… στη ζωή
Δυο ασήμαντοι περιπατητές
χωρίς σάκο επιβίωσης
χωρίς διαβατήρια… ή καταπίστευμα ηθικής
Δυο παράνομοι εισβολείς στον έρωτα
αποφασισμένοι να γευτούν γεύσεις και ενοχές
Ένα σκοτεινό μονοπάτι χαραγμένο για δυο
ένας αποτυχημένος μποξέρ και μια νεαρή Ζαν Ντ’ Αρκ μελό
Αταίριαστοι στη ζωή… απόλυτα ταιριαστοί στην ηδονή
Κουρασμένοι δραπέτες μιας φυλακής
που μαστίγωσε τα όνειρα
και τον σωματοφύλακα μιας τραγουδίστριας βουβής
Βήματα υγρά…
βυθισμένα στην παράνομη λάσπη μιας μοντέρνας εποχής
που οι διαβάτες επαναστατούν μόνο σιωπηλοί
Θα’ θελα για μια φορά ο Έρωτας να μείνει ατιμώρητος… ζωντανός
αιώνια δοσμένος στο κορμί…
χαραγμένος σε ανάσα… σε σκέψη… σε ψυχή
παρφουμαρισμένος από μια ανθισμένη Λουΐζα
ιδρωμένος μέσα στο καταχείμωνα
από ένα ορμητικό χάδι… ένα ματωμένο φιλί
Μια αιώνια ένωση ψυχών
και οι σπασμοί να παραδίνονται κάθε ιερή ώρα στο φως
Θα’ θελα να με πάρεις από το χέρι
και να φύγουμε για 80 μέρες στη Γη
ο γύρος του κόσμου μέσα σ’ ένα φιλί
ένας νεαρός Ιούλιος Βερν χωρίς συστολή
αποφασισμένος να γράψει για μας μια ιστορία μοναδική
Θα’ θελα…
Μαρία Σταυρίδου
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «Wintry Gathering», 80Χ80 εκ. λάδι σε καμβά, 2017, του Αιγύπτιου καλλιτέχνη Walid Ebeid ( وليد عبيد) γενν. το 1970 στο Κάιρο.]
Η Μαρία Σταυρίδου γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ από πολύ μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με την καταγραφή των σκέψεων της στο χαρτί. Εργάσθηκε με επιτυχία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (μυθιστορήματα – ποιητικές συλλογές – παραμύθια για «μεγάλα» και μικρά παιδιά). Μάχιμη αρθρογράφος και μέλος σε δεκάδες Λογοτεχνικές Ομάδες στο διαδίκτυο. Άρθρα και ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακά Περιοδικά, Λογοτεχνικά ανθολόγια ποίησης και Ημερολόγια. Ασχολείται ακόμη με τον σχεδιασμό κοσμημάτων.
To 2022 εκδίδει το πρώτο της μυθιστόρημα «Σάρκα και ψυχή» 668 σελ. (ISBN:978-618-00-3440-0), ενώ υπό έκδοση βρίσκονται: το «Θολά είδωλα» και η πρώτη ποιητική συλλογή «ΦΟΡΜΙΓΓΑ».
Η Μαρία γράφει με την οπτική και αθωότητα έφηβης, με την ικανότητα να πηγαινοέρχεται από την ουτοπία στον ρεαλισμό με μεγάλη ευκολία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να νιώσει συναισθήματα που τα έχει ξεχάσει.
