Ασθενοφοριάζουσες | του Γιάννη Χατζηχρήστου
(μετά triage κάτι αρχαίων πλυντηρίων)
Έκλεισαν πάλι, που λες αδερφάκι μου, ραντεβού στους Αέρηδες στην Πλάκα για να κάνουν το καθιερωμένο briefing oι Αριστοφάνης και Τσιφόρος. Είπαν «για κανένα ουζάκι» αλλά το χούι δεν βγαίνει ούτε με την ψυχή. Και έτσι, αντί να κάνουν triage με καμιά πιτσιρίκα 80αρα τουρίστρια κατά τα ειωθότα, το γύρισαν αμέσως οι αθεόφοβοι στην διαλογή των τρεχόντων στο Κλίνων Άστυ. Πεισματικά ντεμοντέ και οι δυο, άρχισαν να τσιμπολογούν αμφότεροι ομού, όπερ και οι δύο μαζί, μεζέδες ούζου.
Ο ανταποκριτής της μάντρας, αν και χωρίς predator, ευρέθη πάλι όλως τυχαίως επί σκηνής και κατέγραψε για του λόγου σας την πιο κάτω στιχομυθία
Γράφε για τις επόμενες γενιές:
Τσιφόρος: Λέγαμε την τελευταία φορά που βρεθήκαμε μάστορα για τα χρόνια σου, για εκείνη την εποχή που η Αθήνα ήτο πολύ λοκνταουνιασμένη. Τότε είχανε που είχαν πλακώσει, λέγαμε κάτι ημιάγριοι Πελοποννήσιοι, σαν αυτούς που βλέπεις τώρα να βγάζει ο ένας το μάτι του άλλου στην Γη της Ελιάς, και σας είχαν στριμώξει λέει άσχημα. (Το σχετικό επεισόδιο, αν το έχασες, κοίτα στη σελίδα https://rb.gy/5rjlm).
Είχε βέβαια προηγηθεί, λένε τα γραπτά των ιστορικών, ένας Αλκιβιάδης, κάτι σαν τον ΓΑΠ της εποχής εποχής σου να πούμε, και σας είχε παρασύρει με ένα «λεφτά υπάρχουν στην Σικελία» σε μια καταστροφή. Χάσατε, λέει μετά η ιστορία, οι εκεί στρατό και στόλο και μείνατε με τα λιανοντούφεκα. Μοιραίως, όπως συνήθως είθισται να γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, σας πλάκωσαν μετά στα μνημόνια και τα lockdowns. Από την μια μεριά οι Σπαρτιάτες που σας ανάγκασαν να κλειστείτε στα Μακρά Τείχη και από την άλλη οι Πέρσες, το ΔΝΤ της τότε εποχής, να χορηγεί αβέρτα δάνεια χρυσού για να ελέγχει την κατάσταση στην Μεσόγειο.
Καλά μου τα λένε ή φήμες από τα πετσιασμένα μου-μου-ε μάστορα ή fake news μας αμολάνε πάλι;
Αριστοφάνης: Ορθώς ομιλείς την ιστορία των ημερών μου αν και καθήμενος πίνων ούζο νεαρέ. Για συνέχα το όμως μόρτη για να δω που το πας πάλι αυτή την φορά για να δω κάτι…
Τσιφόρος: Κατά τας γραφάς που βρήκαμε σκόρπιες εδώ πάρα πέρα κάνοντας ανασκαφές για να βρούνε την Πολιτεία του Πλάτωνα και τις συγκολλήσαμε με σιλοτέιπ για να βγαίνει νόημα, λέει ό,τι μετά ότι εγκαταλείφθηκαν τα χωράφια, που τότε έφταναν μέχρι τον κόμβο Καλυφτάκη, στις Αχαρνές, λίγο πιο κάτω από το Μενίδι. Και άρχισαν να την βγάζουν οι δικοί σου οι Αθηναίοι με λιτότητες και ξερά σύκα. Και με χούφτες κόκκινη πιπεριά το χειμώνα για ζέσταμα γιατί σας έκοψαν οι Μεγαρείς, λέει, τους αγωγούς βάζοντας έναν δικό τους να κάνει σαμποτάζ στα ξύλα.
Αριστοφάνης: Ναι, το ενθυμούμαι αυτό καλώς. Πράγματι έτσι εγένετο. Και εμείς για να τους τιμωρήσουμε τους βάλαμε πλαφόν στα ξύλα τους και αρχίσαμε να κάνουμε triage επι του ποιος ζει και ποιος πεθάνει αλά Μέγκελε. Εποχαί δια αγρίους, τι μου θύμισες πάλι…
Τσιφόρος: Και αυτοί τι κάνανε μάστορα για να σας κάμψουνε τον τσαμπουκά;
Αριστοφάνης: Σε αυτές τις περιπτώσεις η τέχνη του πολέμου, αυτή που την κοπιάρισε από ημάς εις Κινέζος, Σουν Τσου με το όνομα και την έκανε best seller για τους γιάπηδες της Wall Street, έγραφε παρακάτω ότι έπρεπε να παιχτεί η βαριάντα: «Θέτε τάλαντα και χρυσό για να κάνετε πάλι οικονομία;» όπως μας έλεγαν οι Μήδοι; «Να παραδοθείτε στους Σπαρτιάτες, που ξέρουν να κάνουν ανάπτυξη» και συνεκμετάλλευση στην ΑΟΖ του Αιγαίου. Τα μισά δικά τους και τα μισά δικά μας, δίκαια πράματα, έχουμε μεγάλη ακτογραμμή στην Μεσόγειο και το δικαιούμαστε. Όπερ ξεχάσετε δημοκρατίες, στόλους, συμμαχίες με στρατιωτικοποιημένα νησιά και EastMed, όπως και τα κοιτάσματα του ασημιού στο Λαύριο. Αυτά δικά μας, μέχρι να ξεχρεώσετε το δάνειο κατά το 2060 μ.Χ. Και μετά βλέπουμε.
Τσιφόρος: Και εσύ πού ήσουν με τους «Σπάρτα γερά με τσαμπουκά», τι έκανες τότε ρε παππού;
Αριστοφάνης: Το παπί ως γνήσιος Καραμανλικός! Τι ήθελες να κάνω αφού είχα υπογράψει ο βλαξ μνημόνιο με τους παραγωγούς μου, που μου είχαν τάξει να παίξουν τις κωμωδίες μου στο Netflix, όταν ανακαλυφθεί, πριν τον Παπακαλιάτη. Δεν θα τα ξέρεις αυτά τα νομικά ίσως. Ο όρος ήτο να γυρίσω ακόμα επεισόδια για τρεις ακόμα κωμωδίες, παρ’ όλο που η κατάσταση έβγαζε μάτι ότι ήταν τρε τραζίκ.
Βλέπεις ήτανε ζόρικη η απόφαση να κάνουν κάτι τέτοιο οι Αθηναίοι. Και έμεναν και το συζητούσαν στην Αγορά, αλλά απόφαση δεν έβγαζαν. Πλάκωσαν και κάτι ιοί μετά, λιμοί και λοιμοί, «πες και εσύ Σωτηράκη τι να κάνουμε» τότε δεν είχαμαν, μπάχαλο εν γένει η κατάσταση, τρε τραζικ σε λέω.
Και τότε τους ξεφύτρωσα και εγώ από την φαντασία μου έναν αγρότη από το Μενίδι, Δικαιοπολις με το όνομα, και τον έβαλα, ας όψεται το συμβόλαιο, να κάνει το αδιανόητο: Τον έστειλα και υπέγραψε, ο μπαγάσας, ατομική συνθήκη ειρήνης με την Σπάρτη, μπας και το σώσει. Και αυτός ο βλαξ με άκουσε και πήγε και την υπέγραψε!
Φυσικά και δεν έσωσε τίποτα. Εκτός από την υστεροφημία μου, και που έγινε έκτοτε μόδα ανά τους αιώνας ως τρόπος λύσης προβλημάτων και σας πήρα στο λαιμό μου με τις ατομικές ευθύνες. Ελπίζω να μου το συγχώρεσαν…
Τσιφόρος: Ναι, σχωρεμένος είσαι παππούλη και ας μην σε μνημονεύει κανείς πλέον με κολυβογράμματα στα ψυχοσάββατα στις λίστες Πέτσα «υπέρ ζώντων – υπέρ αποθαμένων». Ο καθείς τώρα είναι για την πάρτι του και «Γαῖα Μιχθήτω Πυρί» για το τι θα κάνουν οι υπόλοιποι. Λεφτά αν έχεις δεν θα βρεθείς σε καρότσα αγροτικού ξερός και πεθαμένος, περιμένοντας το ασθενοφόρο όπως το λέει εκείνος ο ροκάς με την μύτη στον μηχανόβιο Κουρσάρο του. Ας προσεχές κύριος τι ψηφίζεις, οι Αχταρμείς αυτά έχουν.
Αριστοφάνης: Σώπα ρε, δεν σε πιστεύω! Είχε τόσο πολύ σουξέ η ατομική ευθύνη που σας πούλησα τότες για την πλάκα μου;
Τσιφόρος: Τόσο και που είσαι ακόμα να λες! Τώρα είναι πάλι στα πάνω τους κάτι απόγονοι του Δικαιόπολη σου, κάτι άλλοι Αχταρμείς που το παίξανε Άριστοι με γραβάτες. Και αυτοί δεν λένε και κάνουν τίποτα πολύ διαφορετικό από εκείνον τον δικό σου, που επινόησες..
Ψωνίζουν ασθενοφόρα με 150% καπέλο αλλά τα αφήνουνε μετά χωρίς πληρώματα. Μη σου τύχει να σε πιάσει κανένας κολικός νεφρού, θα πας σαν το σκυλί στο αμπέλι. Να πρόσεχες, λένε, κύριος να έκανες ιδιωτική ασφάλιση όταν ήσουν 5 χρονών για να έχεις ασθενοφόρο ιδιωτικό, σένιο και με τα όλα του. Τι το πέρασες το κράτος; Καμιά Σοβιετία να σου έχει και ΕΣΥ; Του διαόλου πράγματα είναι αυτά, κομμουνιστικά. Εμείς πάππου προς πάππου Εθνικό Συναγερμό ψηφίζουμε, λέει τώρα ο πάσα εις που λογίζεται για μικρομεσαίος με τρεις και εξήντα και με μηδενικό υπόλοιπο στον τραπεζικό λογαριασμό, ένεκα η ΔΕΗ, αλλά φόρο δεν αυξήσανε.
Αχταρμάς γενικώς επί του τι συμφέρει και τι τελικά πράττουν, ποιον ψηφίζουν, τι τους βγαίνει τελικά και ποιανού τα μαύρα ξεπλένει τελικά αυτός που παραγγέλνει ασθενοφόρα σε τιμές Ραφάλ. Κομπρί μάστορα;
Αριστοφάνης: Διαυγέστατος! Τσίμπα τώρα και καμιά ελιά και πες τα πάρα κάτω. Όχι ξεροσφύρι νεαρέ, θα σε χαλάσει πριν σε φάνε και εσένα σαν τον Καραϊβάζ με αυτά που λες, και θα βρεθείς και εσύ στην καρότσα του ασθενοφόρου μάρκας Ντατσούν…
Τσιφόρος: Σιγά τι θα μου κάνουν, πεθαμένος άνθρωπος είμαι βρε, όπως και εσύ άλλωστε…
Όσο όμως κάνει ο καθένας ατομικές συμφωνίες αλά Δικαιόπολις, από τον κυρ-Παντελή με τον κουμπάρο του μέχρι και τον Σολτς, που τρέχει στα Κατάρ και την Κίνα για ντιλς με τα Γερμανά μόνο, και εκείνο τον Κούλη που πάει να προσκυνήσει πάλι τον πασά στο Σαράι για την πάρτη του, προκοπή δεν υπάρχει και μην το ψάχνεις! Δεν κατάλαβαν τα ζαβά τι πάθανε τελικά οι Αθηναίοι σου, τότε που τελικά ενέδωσαν στους εκβιασμούς alles tsizamen και ο καθείς κατά μόνας, και δεν έχουν σηκώσει κεφάλι από τότε. Και μας ταράζουν έκτοτε συνεχώς στους Μελανές Ζωμούς μετά μνημονίων και στο μπούκοβο για ατομική θέρμανσις.
Αχταρμείς ολούθε που λες αδελφάκι μου η σπορά που έσπειρες ένεκα οι συμβάσεις σου για να βγεις στο Netflix και Ασθενοφοριάζουσες οι τύχες τους. Αυτά είναι που μας ταλαιπωρούν ακόμα!.
Κομπρί μεσιέ ή θες να βάλω τις φωνές να ακουστούμε τώρα μέχρι τας Εκάλας και μας πάρουν πρέφα και εκείνοι οι άλλοι Αχταρμείς, αυτοί που μένουν εκεί και κάνουν γενικώς κουμάντο και σε κόψουν, τελικά, και εσένα από καμία λίστα δανείων του Αναπτυξιακού και του ταμείου του Παππά που χρηματοδοτεί τα σήριαλ; Για να μας τρελάνουμε μετά μόνο με εκείνες τις σαπουνόπερες του τύπου «7 επί Θήβαις=49» του Ευρυπίδη. Directed by Lignadis πάλι, και μην το ψάχνεις ποιος φοράει τα όργανα από κάτι χαμένα ασυνόδευτα που τα παίδεψε στα παρασκήνια…
(Δεν μου αναφέρθηκε πως κατέληξε η σχετική συζήτηση του δημοκρατικού Τσιφόρου με τον παππού Αριστοφάνη, του Αριστοκρατικού Κόμματος, πίνοντας εκείνα τα ούζα και το σχετικό τους debate επί του θέματος. Γίνονται ακόμα ιστορικές έρευνες επί αυτού. Θα σας ενημερώσω όταν μάθω σχετικώς)
Καλημερίζων.
Γιάννης Χατζηχρήστος
Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.
Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014
