Το φωτεινό μονοπάτι | του Γιώργου Ηρακλέους
Πήρα το φωτεινό μονοπάτι
για ν’ αλλάξω ζωή,
να βρω τα λουλούδια
που θ’ ανθίζουν για πάντα,
το πέλαγο που θα ξαναγίνει γαλάζιο
και καθάριο σαν το γυαλί!
Προχώρησα γεμάτος χαρά,
στο μαντίλι μου δυο ρόδα φυλαγμένα
τραγουδούσαν ένα τραγούδι
για τους οδοιπόρους…
Κάποιος, κάποτε, μου είχε πει:
«Θα είμαστε μαζί για πάντα»,
στο τέλειωμα της μέρας
χάθηκε σαν άνεμος!
Το μονοπάτι που διάλεξα,
σαν έπεσε η νύχτα,
μ’ έφερε στου σπιτιού μου τα κλειστά παράθυρα,
στον ίδιο χώρο της χαλασμένης μου ζωής!
Δάγκωσα τα δάχτυλά μου
χωρίς καμιάν ελπίδα πια.
Όποιον δρόμο και να πάρω,
πάντα με φέρνει στα παλιά ανεπιθύμητα!
29/4/2023
Γιώργος Ηρακλέους
από τη συλλογή «Το μικρό ψαλτήρι»
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «Λαβύρινθος», 1991, της Μεξικάνας σουρεαλίστριας ζωγράφου, γλύπτριας και μυθιστοριογράφου Leonora Carrington (6/4/1917 – 25/5/2011)]
Ο Γιώργος Ηρακλέους είναι φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.
