Γράμμα σε φίλο | του Μανώλη Λυκάκη
Σου γράφω φίλε, μη θαρρείς, πως σ’ έχω πια ξεχάσει
κι ότι τον νου μου πήρανε γυναίκες λιμανιών,
όχι πως δεν τις σκέφτομαι και δεν τις αγαπώ,
μα και φιλίες δεν ξεχνώ συμμαθητών παλιών.
Όμως απ’ όλα πιο πολύ η θάλασσα με νοιάζει,
έτσι που τώρα την κοιτώ από το φινιστρίνι,
γυναίκα μοιάζει όμορφη μες τη βαθιά ηρεμία,
ένα της μάτι γελαστή, θαρρώ, κρυφά μου κλείνει.
Μέσα από τα βιβλία του, συχνά που τα διαβάζω,
γνώρισα έναν ποιητή, τον Νίκο Καββαδία,
γράφει με ύφος σπάνιο, Μαρκονιστής κι αυτός,
το τελευταίο καράβι του το είδα στην Ινδία.
Λέει για κείνες τις θολές γραμμές των οριζόντων,
π’ αν τις διασχίσεις βγάζουνε σε χώρες μακρινές,
για τα καράβια που έφευγε και για θαλασσινούς,
μα και γυναίκες που πολύ αγάπησε, κοινές.
Κάτι παλεύει μέσα μου, με σπρώχνει και προστάζει,
κι άρχισα όσα ζω κι εγώ, δειλά να περιγράφω,
ίσως συμπέσει, που και που, λίγο να τον θυμίζω,
θα πούνε κάποτε, κριτές, ότι τον αντιγράφω.
Λάδι ’ναι ο Ειρηνικός, φίλε μου, σε καντήλι,
δυο γλάροι προπορεύονται μ’ απέραντα φτερά,
κρώζουν και σπάνε τη βαθιά σιωπή τ’ ωκεανού,
πιλότους θα τους έχουμε έως τον Καναδά.
Αυτά τα λίγα σού ’γραψα, για βάρδια πάω τώρα,
καλά ’μαι, πες στη μάνα μου, κι εκείνη να χαρεί,
μετά θα γράψω και σ’ αυτήν, πάντα την αγαπώ,
μα γράμμα είναι, μην τυχόν, καμιά φορά χαθεί.
Μανώλης Λυκάκης
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «πλοίο στον ωκεανό», 2019, του ζωγράφου Боян Димитров από την Βάρνα της Βουλγαρίας]
Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου», Εκδόσεις «Books for you»
