Άλμπατρος και ναυτικοί | του Μανώλη Λυκάκη
Σ’ ένα του ποίημα ο Μπωντλαίρ, ο Γάλλος ποιητής,
για άλμπατρος γράφει, πουλιά, τ’ ωκεανού ρηγάδες,
μετά από μέρες ταξιδιού, σαν κουραστούν, ευθύς
καθίζουν στο κατάστρωμα των καραβιών σ’ ομάδες.
Απλώνουν τα πελώρια στα πλάγια φτερά τους,
οι μέχρι πριν ταξιδευτές, δειλοί και ντροπιασμένοι,
χάνουν την περηφάνια τους σαν βγουν απ’ τα νερά τους,
μοιάζουν στρατιώτες άοπλοι, πολέμου νικημένοι.
Πως μοιάζει, γράφει ο ποιητής, όταν στη γη πατήσει,
με τούτα τα περήφανα πουλιά τα ξαπλωμένα,
όταν στου κόσμου τη βοή και ταραχή λυγίσει,
τα βήματά του σέρνονται νωθρά και κουρασμένα.
Εμένα, γέρους σκυθρωπούς θυμίζουν ναυτικούς,
που κάθονται όλοι μαζί βουβοί στα καφενεία,
κανείς στον άλλον δεν μιλά, κανέναν δεν ακούς,
ανήμποροι βυθίζονται στη στεριανή ανία.
Αντί φτερά, τα χέρια τους απλώνουνε αυτοί,
σε δυο καρέκλες τ’ ακουμπούν, μην πέσουν φοβισμένοι,
και ντροπαλοί της μοναξιάς τούς πνίγει το “γιατί”,
να δείχνουνε πιο δυνατοί, καθίζουν μονοιασμένοι.
Μες στου τσιγάρου τον καπνό θυμούνται του διαβόλου,
αυτοί οι νέοι κάποτε άρχοντες της θαλάσσης,
γυναίκες που τους τσάκισαν και τους ξεχάσαν διόλου.
Με έρωτες εφήμερους, τον νου σου μη τον χάσεις.
Κι εγώ θαλασσινός παλιός θα το ’χα καημό μου,
τον έρωτα των λιμανιών λάτρευα με μανία,
μόνο με την αγάπη σου βρήκα τον λυτρωμό μου,
αλλιώς θαμώνας θα ’μουνα κι εγώ στα καφενεία.
Μανώλης Λυκάκης
[Η εικόνα που συνεδεύει το ποίημα είναι το έργο «Άλμπατρος» που δημιούργησε ο εικονογράφος Αλκέτας Λεοννάτος, IV.2023]
Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου», Εκδόσεις «Books for you»
