Η μοναξιά των ναυτικών | του Μανώλη Λυκάκη
Βραδιάζει πάλι κι η σιωπή, βαριά καθώς ηχεί,
αχ, πόσο είν’ αβάσταχτη και πόσο με φοβίζει,
όπως την άγρια του θεριού της ζούγκλας την κραυγή,
την ώρα που τεντώνεται κι αδιάκοπα μουγκρίζει.
Χρόνος οι νύχτες γίνονται σε μια στενή κουκέτα,
κι απλώνει γύρω μας βαθιά κι υγρή μια φυλακή
και μοιάζει τούτη η μοναξιά με ρώσικη ρουλέτα,
που την ψυχή μας παίζουμε συχνά οι ναυτικοί.
Μπροστά και πίσω θάλασσα κι αλάργο οι στεριές,
ποιος να τη βρει τη δύναμη στ’ ωκεανού τη μέση,
τα βράδια στα σκοτάδια του ποιος να ’χει αντοχές,
ποιος να λυγίσει σίδερα και ποιος να δραπετεύσει;
Πάντα αγκαλιάζουμε σφιχτά έν’ άδειο μαξιλάρι,
συχνά και το μουσκεύουμε με δάκρυα αλμυρά,
λίγο πριν το ξημέρωμα ο ύπνος θα μας πάρει
και το πρωί τη λύπη μας θα κάνουμε χαρά.
Πόσο μας λείπει η αγκαλιά, το χνώτο της γυναίκας,
που στην πατρίδα αφήσαμε ή σε στερνό λιμάνι,
της Μύριαμ και της Ραχήλ, της Θάλειας, της Ρεβέκκας…
Δεν ξέρω αυτή η θύμηση πόσο καλό μας κάνει.
Παρηγοριά μας έχουμε τη μόνη συντροφιά μας,
κάποιους μας φίλους που πιστά κι αυτοί μας αγαπούν:
Λίγα δελφίνια πλάι μας και τ’ άλμπατρος ψηλά μας,
π’ ακούραστα τη ρότα μας πάντα ακολουθούν.
Μανώλης Λυκάκης
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι η ελαιογραφία «Clipper ship in full sail» του Γερμανού ζωγράφου Günter Seekatz (1928)]
Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου», Εκδόσεις «Books for you»
