Χρόνος ανάγνωσης περίπου:2 λεπτά

Vera Cruz | του Μανώλη Λυκάκη



Κάποια φορά στο μακρινό πόρτο του Vera Cruz,
σε ένα μπαρ που σύχναζαν τα βράδια ναυτικοί
και βρίσκανε να ξεχαστούν μια γυναικεία αγκάλη,
μια πάντα μόνη κάθονταν γυναίκα σκεφτική.

Θλιμμένο ήτανε πολύ τ’ όμορφο πρόσωπό της!
Σ’ ένα μικρό που φόραγε στο στήθος μενταγιόν,
ένα καράβι λίκνιζε σε μια χρυσή καδένα,
καθώς μπροστά της έσκυβε στη φλόγα των κεριών.

Συχνά κοντά της διάλεγα, μόνος μου να καθίζω,
στο βλέμμα της ταξίδευα το τόσο λυπηρό,
μα μια βραδιά με κοίταξε γεμάτη καλοσύνη,
θυμίζοντας μου πρόσωπο αγίας, ιερό.

Θάρρεψε και με κάλεσε δίπλα της πια να πάω
κι είδα με μιας την όψη της να γίνετ’ αυστηρή,
πριν, ό,τι τη βασάνιζε, να μοιραστεί μαζί μου,
ήθελε κάθε σκέψη μου να διώξει πονηρή.

Στων ναυτικών τα πρόσωπα, μου είπε, ότι βλέπει,
εκείνους που ναυάγιο της στέρησε φριχτό,
(αυτή η ανάγκη μες στο μπαρ την έφερνε τα βράδια)
έχασε τότε μονομιάς πατέρα κι αδελφό.

Δεν ξέρω πως βρεθήκαμε να περπατάμε έξω,
χέρι με χέρι είχαμε κι οι δυο μας κρατηθεί,
ένα αεράκι σκόρπιζε το μύρο της θαλάσσης
και πέρναγε παράξενα μηνύματα η αφή.

Έξω από το σπίτι της την άφησα για πάντα,
ένα φιλί της έδωσα που το ’θελε κι αυτή
κι εγώ τον δρόμο τράβηξα που βγάνει στο λιμάνι,
μ’ από τη σκέψη μου ποτέ δεν έχει ξεχαστεί.

Μανώλης Λυκάκης


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «A place to celebrate», 2020, του Naouri Redouane από την Αλγερία.]


Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις  «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις  «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας»,  εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι»,  εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου»,  Εκδόσεις «Books for you»

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:135