Ιστορίες για αυτόχθονες ιθαγενείς και κάτι παπάρες… | του Γιάννη Χατζηχρήστου
(ή τι μπορεί να χρονογραφούσε ο Τσιφόρος αν ζούσε σήμερα, Πρωτοχρονιά του 23 ανήμερα)
Ήταν που λες αδελφάκι μου τα παλιά χρόνια κάτι Μπέηδες στην Μάνη πολύ μούτρα. Φορο-εισπράκτορες στο επάγγελμα με την βούλα. Όχι την Βούλα του Λούφα και Παραλλαγή, αυτή δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα. Θα έπρεπε να περιμένει καμιά 150αρια χρόνια για να την συλλάβει ο νους του σκηνοθέτη. Με την βούλα του πολυχρονεμένου Σουλτάνου στην Πόλη δούλευαν όλα τότε, όπως γίνεται και τώρα σε κάτι μυστικές συνομιλίες του Γεραπετρίτη-μπεη με τον εδώ επιτετραμμένο του Σουλτάνου για κάτι «συνεκμεταλλεύσεις», αν έχετε ακουστά. Του τύπου τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου μάσατα και κάνε ότι κάνω για να μην μας φάει και τους δύο η μαρμάγκα.
Και λαμόγια από κούνια, τον κατακλέβανε τον τότε Σουλτάνο. Δέκα μάζευαν από την Δεκάτη, (τόσο πήγαινε τότες ο ΦΠΑς με τον ΕΝΦΙΑ μαζί), ένα έστελναν στην Πόλη, τόσο αετοί. Λαδώνανε παντού και ζούσαν μπέηκα σαν πασάδες, που λέει και το τραγούδι.
Που και που ρίχνανε και καμιά ματιά να δουν τι παίζει, μην φτάσανε τίποτα αναρχοάπλυτοι από την Εσπερία και σηκώσουν τα μυαλά των υποτακτικών της εκλογικής τους περιφέρειας με τίποτα Ισότητες, Ελευθερίες και κάτι άλλα τέτοια αδελφίστικα, που ήταν τότε της μόδας στα Παρίσια, που κακοχρονονάχουνε. Και άντε μετά να το μαζέψεις το πράμα…
Και να σου μια μέρα που ο κυρ-Παντελής που του το σφύριξε ενός, Κουραδόμπεη με το όνομα! Γιατί αυτό κάνουν πάντα οι κυρ-Παντελήδες, αναντάμ παπαντάμ. Το σφυράνε στους εκάστοτε ισχυρούς τοπάρχες, επειδή λογίζουν και τους εαυτούς τους έτσι ισχυρούς. Και, αν γίνει καμιά στραβή, μετά σφυράνε κλέφτικα. Και φωνάζουν τότε έναν Τσίπρα να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά να τους σώσει απ όσα έκαναν οι κλέφτες. Και αφού τους σώσει, θα πουν «δεν μας κάνεις, ο άλλος μας έταξε τα αναδρομικά». Και αντί για αναδρομικά, ο «άλλος» αγόραζει μετά τρια καταδρομικά και κάτι φρεγάτες σε προσφορά. Δυο παίρνεις στην τιμή των τεσσάρων και σου δίνουν και μια δώρο μέσα στα γαριδάκια. Ουαου, λες, τους ρίξαμε πάλι τους κουτόφραγκους.
«Οι κλέφτες και οι αμαρτωλοί», του λέει του Έτσι ο κυρ-Παντελής, «οργανώνονται από κάτι περίεργους γαλλοτραφείς και ψήνονται για Επανάσταση!» (Που να του περάσει τότες από το μυαλό ότι αυτή θα κατέληγε κάποτε στο να πάρουμε την τρίτη γαλλική φρεγάτα δωρεάν, στα γαριδάκια. Μέγα ζώον!)
Τον ζώσανε τα φίδια τον Κουραδόμπεη! Σου λέει, λες βρε να ξεσηκωθούν και να το κάνουν εδώ Ρωμαίικο να μου μείνουν μετά τα γρόσια στο σεντούκι αμανάτι, και να μην μπορείς μετά με αυτά να αγοράσεις ούτε ένα ευρώ; Και ποιος την ακούει μετά και εκείνη την Κουραδομπέησα που έχει παραγγείλει στην Πόλη τα προικιά και στα Γιάννενα κάτι ασημικά, που λέει και το άλλο γκραν σουξέ. Αμανάτι θα μου μείνει εκείνη η θυγατέρα, που χωρίς αυτά δεν βλέπεται, έτσι που βγήκε φτυστή ο Νέστορας Μάτσας. Το σκέφτηκε από εδώ, το σκέφτηκε από εκεί, το ξημέρωμα του ήρθε η φαεινή:
-Θα τους μπουρδουκλώσω, είπε. Αφού το τραβάει ο οργανισμός τους το επαναστατικό και είναι αγύριστα μυαλά, θα τους πω να κάνουν επανάσταση American Style!
Αλλά που να βρεθεί τέιον για να το ρίξουν στη θάλασσα αλλά αμερικανικά; Εκεί εκάναμαν επαναστάσιν για να μην πληρώνουν φόρο τσαγιού στον King George, αυτόν που ήθελε να γίνει κάποτε ξενοδοχείο δίπλα στο Μεγάλη Βρετανία, μπέρδεμα. Άσε που τούτοι εδώ πίνουν μόνο τσάι του βουνού και βουτάνε και παπάρα. Δεν είχε βάλει και ο Σουλτάνος φόρο παπάρας για να το κάνουμε εδώ American bar επαναστατικό, ο καιρός περνούσε και λύση δεν έβρισκε και πολύ ανησυχούσε.
Και όσο ανησυχούσε, την κάνανε και οι αναρχοάπλυτοι τελικά την κουτουράδα εδώ. «Και σε εμάς δεν λέτε τίποτα ωρέ» η ατάκα που κόπιαρε ο Περάκης αργότερα στο Λούφα και Παραλλαγή. Λούφαξε ο Μπέης και περίμενε.
Και όπως το είχε μαντέψει, μαντάρα τα κάνανε οι άναρχάπλυτοι με το Πρώτη Φορά Ρωμαίικο. Που να τα έχουν μάθει τα κόλπα τα ζόρικα; Στις καταλήψεις;
Πτώχευση number one το 1828 με ένα δάνειο για μπαρούτι, πτώχευση number two το 32 με ένα δεύτερο αγγλικό δάνειο για κάτι φρεγάτες που παραγγείλανε στας Αμερικάς και ήρθε μόνο μία, αντί για εξάδα. Αμερικανάκια μας πιάσανε τότε τα αμερικανάκια. Και αυτή την μια φρεγάτα, την «Ελλάς», την κάψαμε μόνοι μας μετά, για να μην παίρνουνε θάρρητα τα γκουβέρνα και νομίζουν ότι μπορούν να το κάνουν εδώ Ελβετία αλά Καποδίστρια και θέλουν μετά νσ αγοράζουμε τίποτα Βelhhares για να κάνουν περίπολα στην λίμνη της Λοζάνης, ξερωγώ…
Και αφού έγιναν όλα αυτά, ο Κουραδόμπεης βγήκε από την λούφα του και ανέλαβε μετά το κουμπούριασμα του Καποδίστρια τοπικός κομματάρχης για να σώσει τον τόπο. Του Αγγλικού κόμματος, βεβαίως βεβαίως και με τέιον Κεϋλάνης με κουλουράκια βουτύρου στο πλάϊ, προοδέψαμαν! Με τεχνογνωσία βάθους όμως, από την εποχή που το Ρωμαίικο δεν υπήρχε ακόμα, τότε που τρώγανε τα ΕΣΠΑ και τους ΦΠΑδες οι Μπέηδες, βάζοντας από τότε ισχυρές παρακαταθήκες για τους αυτόχθονες ιθαγενείς ανά τους επόμενους αιώνας. Και κάναν οι απανταχού Μπέηδες μετά μια από τα ίδια, όπως και επί Σουλτάνου. Το στυλ τους άλλαξε μόνο μέχρι την σήμερον, σιγά μην και που θα πέρναγαν τα επαναστατικά του Καποδίστρια και θα γινόταν το δικό του με υγειονομικούς κανόνες, lockdown στις εκκλησίες και εμβολιασμούς όταν πλακώνουν τίποτα ιοί.
Σε τα μας τώρα; Τστστσ!!! σιγά μην μας αλλάξει αυτός το DNA του «δεν πληρώνω, τους τα τρώω». Που, ως γνωστόν και από τις έρευνες τριών νομπελίστ ρεφλεξιολόγων και δυο μανικουριστ-πετικουρίστ, προσδιορίζει αυτό και μόνο αυτό το χαρακτηριστικό την καθαριότητα του DNA μας. Αναντάμ παπαντάμ, όπως προείπαμε ανωτέρω και αν δεν το πρόσεξες σύρε πάλι από την αρχή και ξαναδιαβαστα όλα ως εδώ. DNA με πετιγκρί παρακαλώ, από την εποχή του προπροπροπροπάπου του Κουραδόμπεη, που να τον έχει ο Γιεραμπής καλά, να μας καθοδηγάει στους δρόμους των παραδόσεων.
Αυτά θυμήθηκε πάλι και αυτό το ΣΚ ο ΠΣΚούλης. Ξέρετε, εκείνος ο αυτόχθων αυτοφυής στην άμμο της Φαλάσαρνας, πριν αμολήσει πάλι την μπόμπα του στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα με πράσινο φόντο το τελευταίο του, και μας κάνει όλους να φτύνουμε τον κόρφο μας κρατώντας σκόρδα:
Σκέφτηκε ότι και για τον σεισμό φταίει εκείνη η κυρία Ατομική Ευθύνη. Δεν την ξέρετε εσείς λέει, γι’ αυτήν λένε μόνο τα manuals του Χάρβαρντ και ήταν πάντα στα θέματα SOS. Στις φωτιές φταίει, ξαναλέει μονόλογώντας μόνος του μες το μυαλό του, πάλι η κυρία Ατομική γιατί σβήνετε φωτιές, αντί να το βάλετε στα πόδια. Στον σεισμό, γιατί το βάλατε στα πόδια αντί να κάνετε την αυτοκριτική σας στα ερείπια. Που ακούστηκε να χτίζουν οι παππούδες σας τα λιθόκτιστα πριν 150 χρόνια χωρίς να λαμβάνουσι υπ’ όψιν τον αντισεισμικόν κανονισμόν του 99;
Και για κάτι ελλείψεις σε φάρμακα πάλι η ατομική τους φταίει, αυτή που τους έκανε πρεζόνι των depon και τα κατεβάζουν τώρα δύο δύο. Όσο για το ρεύμα, που κάρβουνο πιάνεις πάλι να καεί, χρυσάφι το πληρώνεις, πάλι αυτοί φταίνε, λέει. Που ακούστηκε να καις το πιο ποιοτικό ρεύμα στας Ευρώπας για να βάζεις πλυντήριο σε ώρες αιχμής βρε; Είπαμε, δεν το είπαμε; Τα πλυντήρια είναι υψηλή τέχνη που την γνωρίζουν μόνο ολίγοι, άριστοι και μιλημένοι. Και παρακολουθούμενοι επαρκώς ως νούμερα με κάποιο c κολλημένο πίσω τους, μπας και ξεπλύνουν τίποτα μαύρα ή πάρουν καμία απευθείας και δεν καταβάλουν την «δεκάτη» στο κεντρικό παγκάρι.
Αλλά τί περιμένεις από απογόνους κλεφτών και αρματωλών, χωρίς γνώσεις περί των αγγέλων στις startups, αυτών που ξέρουν να μην πληρώνουν φόρους american style για να αγοράζουν δασικά για να τα κάνουν ανάπτυξη με αυθαίρετα; Σκέφτηκε μόνος του πριν σωριαστεί, σαν τον Δένδια, στα πατώματα από την υπερπροσπάθεια όλου αυτού του συλλογισμού, που γράφτονε κάπου να μείνει και για τις επόμενες γενιές.
Όσο για εκείνους τους άλλους που ακόμα παίζουν με την Κοινωνική Ευθύνη, αυτοί δεν λογάνε από τέτοια μονδέρνα, αναπτυξιακά, ξανασκέφτηκε πριν λιποθυμήσει πάλι ήσυχος ότι όλα πάνε δεξιά. Και κανε τα όλα αυτά εικόνα, αν με εννοείς.
Και έτσι υλοποιήθηκε 202 χρόνια μετά η φαεινή ενός Κουραδόμπεη, εκ της Μάνης ορμώμενου, πολύ πριν την κάνει την Μάνη Λάρνακα like κάποιος Ανδρέου, που δίνει ρόλους στο καστ μόνο σε κουμπάρους της παραγωγής για να δείχνει ταλαντούχα κάποια Γκερέκου. Δεν θα την ξέρεις αυτή, αφού είναι το alou fan park και κάτι παιχνίδια χωρίς σύνορα ενός Βαρδινογιάννη.
Όλα τα άλλα, τα κακόβουλα για επιρροές μας από τας Γαλλίας, τους Διαφωτισμούς της κλπ, τα λένε κάτι ανιστόρητοι κομμουνισταί για να βρουν γκόμενα. Αυτοί που δεν έμαθαν ποτέ να εκτιμούν τα τέια, τις παπαριές με βουτήματα από του Βάρσου.
Τούτων λεχθέντων, πριν το αποσώσω φιλών πάλι την ζερβοδεξιάν σας, αυτήν που βάζετε να ψηφίζει παπάρες, που νομίζουν ότι κάτι άλλαξε πολύ από τότε και ότι θα βρούμε όλα μας τα δίκαια εφ’ όλης της ύλης, ακολουθώντας την παράδοση του Κουραδόμπεη και των αυτοχθόνων ιθαγενών που τον έκαναν ήρωα και αφίσα για να μπαίνει κάτω από τα σημαιάκια σε σκοινί, σαν ρούχα για άπλωμα μετά από το πλυντήριο, στις εθνικές γιορτές του ΟΧΙ κάθε 25 Μαρτίου, υπό την σκέπη ενος αρχιΚουραδομπεη, που κάνει τώρα υπηρεσία στο Μαξίμου – και μεγάλη η χάρη του -, που λεει ο λόγος, να πω και τούτο.
Δεν γίνονται αυτά αλλιώς εδώ μάνα μου. Αν θες ρώτα και τον Τσιφόρο, που τους έκραζε από την εποχή του, και τα πλυντήρια εν γένει και τα μαύρα που ξέπλεναν από ανέκαθεν και τους αυτόχθονες ιθαγενείς που κάνουν τους πονηρούς. Βαστάζοι του εκάστοτε Κουραδόμπεη υπηρεσίας είναι και μυαλό δεν αλλάζουν, ότι και να τους πεις. Αμάσητες τις καταπίνουν τις παπάρες που τους σερβίρει ένας Γεραπετρίτης πίνοντας τέια με έναν απεσταλμένο του Σουλτάνου, συζητώντας το πως θα βάζουν αμφότεροι ομού και οι δύο μαζί μπουγάδα στα ένθεν κακείθεν άπλυτα τους. Παπάρες για τέια TuVuNu είναι, με μνημονικό χρυσόψαρου και μυαλό κουκούτσι για να μας κυβερνάνε, όταν εσύ θα λες «πάω για μπάνιο, η πολιτική και οι εκλογές δεν με αφορούν».
Παπάρα!
Κομπρί ή θες να βάλω τις φωνές πρωτοχρονιάτικα;
01/01/2023
Γιάννης Χατζηχρήστος
Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.
Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014
