Ο γερο-αγρότης | του Γιώργου Γωνιανάκη



Ο γερο-αγρότης άγρυπνος του Τρυγητή τα βράδια,
εκστατικά κοιτούσε τα τσαμπιά των άστρων.
Φοβότανε του φεγγαριού νερό μην ξεχειλίσει,
χαλώντας τη σοδειά του.
Κι ο ύπνος πάντοτε ερχόταν, με το ίδιο όνειρο:
Στο πετρόχτιστο πατητήρι να χορεύει,
μαύρα σταφύλια πατώντας·
κούπες το κρασί, σα νιος, να κατεβάζει·
στην ίδια τάβλα να γλεντά
μαζί με τσ’ ακριβούς του φίλους –
ζωντανούς και νεκρούς.
Κι άξαφνα, μες στη ξεφάντωση
τα δοκάρια στο κελάρι ράγιζαν και σπούσαν
μυστηριωδώς,
ένας ήχος οξύς που όλο γινότανε και πιο βαθύς –
μεγάλα βαρέλια κυλούσαν στον Άδη
κι εκείνος έντρομος να τρέχει, να προλάβει.
Τα πρωινά κατάκοπος ξυπνούσε,
τα πρωινά τ’ Αυγούστου,
από τη μέθη ζαλισμένος
και την αναθυμιά του μούστου.

Γιώργος Γωνιανάκης
Από τη συλλογή «Κάλεσμα»


Ο Γιώργος Γωνιανάκης γεννήθηκε το 1984 στο Ηράκλειο Κρήτης. Ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Α.Σ.Παι.Τ.Ε. του Τμήματος Ηλεκτρονικών Μηχανικών. Είναι πρόεδρος ΓΕΣΑΣΕ. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές:

«Κάλεσμα», εκδότης «Τα ποιήματα των Φίλων», 2013, ISBN 978-960-9733-28-1 και

«Τι είπε το ποτάμι», έκδοτης «Στιγμή», ISBN: 978-960-269-287-5 2018.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:120