Εις Άδην κάθοδος | του Τάκη Βαρελά
Ετούτοι, εδώ δεν ορίζονται ως άνθρωποι!
Ως τεμάχια τους ονομάτισαν και η τιμή τους από τα πριν είχε ορισθεί.
Τι θαρρείς;
Σαν ο άνθρωπος εμπόρευμα γίνεται, έχει τιμή και αξία και γεννάει υπεραξία.
Σαν ήρθαν οι ελεγκτές για το φορτίο, τους ανθρώπους κοίταξαν στα δόντια.
Μαθημένη η φτωχολογιά απ’ τα χωριά τους, καταλάβαιναν, πως θα είχαν την ίδια τύχη, με εκείνη των γαϊδάρων, τότε που στις αγορές των ζώων στις ζωοπανηγύρεις, τους μετρούσαν τα δόντια για να μάθουν την ηλικία.
Στην ουσία όμως, μετρούσαν την αντοχή των ζώων.
Να λοιπόν η προοδος!
Η ισοτιμία του γαϊδάρου και του ανθρώπου, ήταν το διαβατήριο στα γκέτο των δουλεμπόρων!
Έτσι, με λιγοστά μπαγκάζια, σαν γαϊδούρια ξεσαμάρωτα, τους στάβλισαν στα παραπήγματα των ανθρακωρυχείων, μεσοτοιχία με το θάνατο, στο δρομολόγιο φως – σκοτάδι.
Κάνεις, πίσω δεν ήξερε!
Μα ούτε και οι μετανάστες ήξεραν!
Φονικό μελετημένο!
Κάθε τόσο, άκουγαν τους συρμούς των βαγονέτων και ήταν σαν να άκουγαν, τους συρμούς των τραίνων.
Ένα πνιγμένο χαμόγελο. Κάτι σαν το κουράγιο και το αντάμωμα μαζί.
Κάποιοι δεν ανταμώθηκαν ποτέ…
Τι θαρρείς…
Στις φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές, βαθιές ανάσες και λαχτάρες ήταν του κόσμου οι γειτονιές, σακάτηδες, φυματικοί και άχνα δεν έβγαζαν σε αυτή τη φυλακή.
Και εμείς πιστέψαμε πως αλάργεψαν για πάντα εκεί, για μια καλύτερη ζωή.
Τάκης Βαρελάς
https://www.varelas-takis.gr/
[Το εικαστικό που συνοδεύει το κείμενο είναι το έργο «Εις Άδην κάθοδος», 23cm X 33cm, ακουαρέλα, του ζωγράφου Τάκη Βαρελά.Απαγορεύεται η αναπαραγωγή για εμπορικούς λόγους.]
