Μεζεδάκια από το Κορωπί | του Νίκου Σαραντάκου
Μια και σήμερα είναι η παραμονή των Χριστουγέννων, θα περίμενε κανείς πως ο τίτλος του σαββατιάτικου πολυσυλλεκτικού μας άρθρου θα ήταν κάτι σαν «Μεζεδάκια της παραμονής». Προχτές ωστόσο προστέθηκε στην πιατέλα μας ένα αριστούργημα που δίκαια οικειοποιείται τον τίτλο, μια υπερπαραγωγή κοτσάνας, που αν ήταν κινηματογραφική ταινία θα είχε τίτλο Ζαμέ στο Κορωπί.
Εννοώ βέβαια τις δηλώσεις που πραγματοποίησε στις Βρυξέλλες ο κ. Μιχάλης Δημητρακόπουλος, δικηγόρος της Εύας Καϊλή, στις οποίες ακούγεται να σκοτώνει διαδοχικά πρώτα τη γαλλική και μετά την αγγλική γλώσσα. Ακούστε τον:
Μαντάμ Eva Kaili ετ ενοσάν, λέει. Ελ ν’ α ζαμέ ετέ Κορωπί.
Και συνεχίζοντας στα αγγλικά, σι ιζ άινοσεντ.
Βεβαίως, η Καϊλή είναι γυναίκα, οπότε αν είναι αθώα στα γαλλικά είναι innocente, που προφέρεται ινοσάν-τ. Και αν ποτέ δεν δωροδοκήθηκε, elle n’a jamais été corrompue, κορομπύ.
Όσο για το άινοσεντ, ίσως προέρχεται από το I no cent.
Το αστείο είναι ότι σε προηγούμενες δηλώσεις του ο κ. Δημητρακόπουλος είχε πει ότι ευτυχώς ξέρει Γαλλικά κι έτσι θα μπορέσει να αντεπεξέλθει -ή κάτι ανάλογο. Το περίεργο, πάλι, είναι για ποιο λόγο δεν άφησε τις δηλώσεις στον Βρυξελλιώτη συνάδελφό του.
Ας ελπίσουμε όμως η νομική κατάρτιση του κ. συνηγόρου να είναι καλύτερη από τη γαλλομάθειά του.
* Και συνεχίζουμε με μια υπέροχη περίληψη ταινίας στο ερτφλιξ («Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ»).
«Η Καταρίνα Μπλουμ νεαρή, ελκυστική, έξυπνη, ευαίσθητη – ερωτεύεται σε ένα καρναβαλικό πάρτι έναν νεαρό ριζοσπάστη παραβάτη του νόμου που διαφεύγει από την αστυνομία. Η σύντομη σχέση της με έναν κυνηγημένο άνδρα την φέρνει υπό αστυνομική παρακολούθηση και την καθιστά το σκληρά εκμεταλλευόμενο αντικείμενο φτηνού εντυπωσιασμού των εφημερίδων. Παρουσιάζεται στα πρωτοσέλιδα μιας καθημερινής εφημερίδας μεγάλης πόλης, παρουσιάζεται ως πόρνη, άθεη, συμπαθής κομμουνίστρια, γίνεται στόχος ανώνυμων τηλεφωνημάτων και επιστολών, η ακεραιότητα των σεξουαλικών προαγωγών είναι τόσο βαθιά που ξεπερνά ακόμη και τη θέλησή της να επιβιώσει, που πυροβολεί τον προσβλητικό δημοσιογράφο.»
Όλη η σύνοψη είναι περιβόλι, αλλά ητελευταία πρόταση βέβαια είναι όλα τα λεφτά. Το «παρουσιάζεται ως συμπαθής κομμουνίστρια» είναι κακή μετάφραση από το γερμανικο Sympathisantin, αλλά για εκείνη την ακεραιότητα των σεξουαλικών προαγωγών η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
* Οι υπουργοί που τουιτάρουν, ή οι χειριστές των λογαριασμών τους, πρέπει να προσέχουν ανορθογραφίες και ασυνταξίες διότι εκτίθενται -ιδίως η υπουργός Παιδείας που θεωρείται καθ’ ύλην αρμόδια για τα γράμματα.
Εδώ χτυπάει στο μάτι όχι τόσο η παράλειψη του διπλού ν από τη χριστουγεννιάτικη, αλλά το ιδιότυπο «γιε» αντί «γε». Κάποιος ψείρας θα επισήμαινε και το κεφαλαίο Χ αλλά γενικά το τουίτ είναι γενναιόδωρο σε αρχικά κεφαλαία.
* Ο Μιχάλης Καραγάτσης ξαναχτυπά, αυτή τη φορά σε συνέντευξη του πρωθυπουργού, ο οποίος μάς εκθέτει τις αναγνωστικές του συνήθειες:
«Φροντίζω να διαβάζω κάθε μέρα. Ειδικά το βράδυ πριν κοιμηθώ, υπάρχει πάντα ένα βιβλίο στο κομοδίνο μου. Και εναλλάσσομαι – συνήθως τα βράδια προσπαθώ να διαβάζω λογοτεχνία και μέσα στη μέρα να διαβάζω τα μη λογοτεχνικά, πιο επιστημονικά μου βιβλία.
…
Ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι ο αγαπημένος του Έλληνας λογοτέχνης είναι ο Μιχάλης Καραγάτσης και από τους σύγχρονους ο Χρήστος Χωμενίδης, του οποίου, όπως χαρακτηριστικά είπε, το βιβλίο του «Τζίμη στην Κυψέλη», το τελείωσε πριν από λίγο. Επίσης αναφέρει ότι ένα μη λογοτεχνικό ενδιαφέρον βιβλίο που διάβασε είναι «Η Σιδηρά Δεκαετία» του Σπυρίδωνα Πλουμίδη.
Δεν ξέρω αν τον Μιχάλη τον ανέφερε ο πρωθυπουργός ή αν τον πρόσθεσε ο δημοσιογράφος, αλλά όλοι ξέρουμε ότι ο Δημήτρης Ροδόπουλος διάλεξε το ψευδώνυμο Μ. Καραγάτσης χωρίς να αναλύει το «Μ.» και ποτέ δεν είχε διευκρινίσει σε τι αντιστοιχεί αυτό. Κάποιοι υπέθεσαν ότι το Μ. σήμαινε Μιχάλης, επειδή είδαν στον Μιχάλη Καραμάνο, τον συγγραφέα φίλο του Γιούγκερμαν, το άλτερ έγκο του Καραγάτση, αλλά αυτό δεν τεκμηριώνεται πουθενά. Μπορεί να σήμαινε Μίτια (το ρώσικο Δημήτρης, λόγω της αγάπης προς τον Ντοστογιέφσκι), αλλά κι αυτό δεν ξέρω αν το είχε επιβεβαιώσει ποτέ ο Καραγάτσης.
* Και μια ανορθογραφία σε τίτλο, που ασφαλώς προέρχεται από έλξη.
Στην εντατικοί οι σύζυγοί τους, έλξη από τα συνεχόμενα «οι», άσχετο αν στην προκειμένη περίπτωση το άρθρο «οι» είναι θηλυκό.
* Τίτλος σε κυπριακή αθλητική σελίδα:
Ο κόσμος δηλώνει παρών, όμως οι παίκτες είναι απών
Απόντες βέβαια, και θα περίμενε κανείς, αυτό τουλάχιστον, να έχει εμπεδωθεί από τη χρήση στο σχολείο.
Τέλος πάντων, έλεγε κι ένα τραγουδάκι «Βάλε το ράδιο στη διαπασών, κι ένα δύο τρία κάνε με απών». Ήταν όμως σατιρικό.
* Από την πρόσφατη ομιλία του εισαγγελέα κ. Ντογιάκου, που δίκαια θεωρώ ότι ξεσήκωσε θόρυβο επειδή περιείχε απειλές κατά δημοσιογράφων, πρόσεξα μιαν ασυνταξία, αν βέβαια δεν λείπει κάτι από το απομαγνητοφωνημένο κείμενο:
Δεν είναι δυνατόν μια μερίδα του Τύπου, εκμεταλλευόμενη έναν ουσιαστικά πλήρως αναποτελεσματικό νόμο περί Τύπου, να στρέφεται και να βυσσοδομεί όποιον κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του δεν ενεργεί σύμφωνα με τις επιθυμίες της, τις υποδείξεις της ακόμα και τις επιταγές της.
Δεν μπορεί κανείς να «βυσσοδομεί κάποιον», μόνο να «βυσσοδομεί εναντίον κάποιου». Σταματάω όμως εδώ, επαναλαμβάνοντας ότι μπορεί να μην έχει μεταφερθεί σωστά η ομιλία, διότι δεν το έχει σε τίποτα ο κ. Ντογιάκος να στείλει τις αρχές φορολογικού ελέγχου και στο ιστολόγιό μας!
* Αμφισημία (;) σε τίτλο ή μάλλον σε υπότιτλο (που δυστυχώς δεν φαίνεται καλά).
Ο φίλος που το στέλνει θεωρεί παραπλανητική τη διατύπωση:
Αύριο το πρωί την 31χρονη κοπέλα θα επισκεφθεί στον Ερυθρό Σταυρό όπου νοσηλεύεται ο ιατροδικαστής
Νοσηλεύεται ο ιατροδικαστής;
Εντάξει, με τα κόμματα θα μπορούσε να ξεδιαλύνει η αμφισημία -αλλά υπάρχει πράγματι;
* Γουστόζικο ορθογραφικό λαθάκι στο sdna, όπου στην αρχική μορφή ο τίτλος έλεγε:
Ο Γιάννης… ύπταται στη Νέα Ορλεάνη!
Θα πετάει ανάσκελα, σχολίασε ο φίλος που το έστειλε.
Όμως το διόρθωσαν, και μπράβο τους, και μάλιστα διόρθωσαν και το URL.
* Δεν κλίνεται ο Κοντολέων; ρωτάει φίλος που στέλνει οθονιά με τίτλο άρθρου.
Καλή ερώτηση. Ο Μάνος Κοντολέων, ο συγγραφέας, έχει ζητήσει να μην κλίνουν το επώνυμό του, αλλά ο συγκεκριμένος Κοντολέων, ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ, το κλίνει.
Θα μου πείτε, θα ρωτάμε τον ενδιαφερόμενο κάθε φορά; Δεν είναι και τόσο πρακτικό. Ούτως ή άλλως βέβαια τα ονόματα αυτά είναι προβληματικά.
Σημειώνω επίσης ότι ο κ. Κύρτσος υπέβαλε μήνυση, δεν υπέβαλλε μηνύσεις μέχρι τελικής πτώσεως.
* Σημειώνει ο φίλος μας ο Ακίνδυνος στο Φέισμπουκ:
Γράφει το Ροιτερς
‘Qatargate’ scandal casts light on ‘untouchable’ EU lawmakers
Και μεταφράζουν
Το σκάνδαλο Qatargate ρίχνει φως στους «ανέγγιχτους» νομοθέτες της ΕΕ
Πέρα από το προφανές, ότι εδώ untouchable είναι ο υπεράνω του νόμου, θα έλεγα πως και το ρίχνει φως δεν μου φαίνεται δόκιμο. Θα προτιμούσα βγάζει από τη σκιά.
Δίκιο έχει για το untouchables.
Νομίζω επίσης ότι το «νομοθέτες» είναι αδόκιμη απόδοση. Βουλευτές είναι. Μπορεί στα αγγλικά να είναι legislator, αλλά στα ελληνικά το «νομοθέτης» το χρησιμοποιούμε απρόσωπα, π.χ. «με τη διάταξη αυτή ο νομοθέτης θέλησε να….». Χώρια που, ειδικά οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν νομοθετούν, δηλ. δεν ψηφίζουν νόμους μόνοι τους.
* Αντιδρώντας στα γαλλικά του κ. Δημητρακόπουλου, το Γαλλικό Ινστιτούτο κυκλοφόρησε, από τον επίσημο λογαριασμό του στο Φέισμπουκ, τη διαφήμιση που βλέπετε.
Ξεκινάει: Μήπως ήρθε η ώρα να μάθετε πραγματικά γαλλικά;
Ακολουθεί το πρόγραμμα μαθημάτων για την προσεχή περίοδο και στο τέλος υπάρχει το χάσταγκ ΚΟΡΩΠΙ_ΖΑΜΕ, για όποιον δεν κατάλαβε. Έξοχη τρολιά από το Ινστιτούτο!
* Φίλος επισημαίνει τον τίτλο είδησης:
Σεισμός 4,1 Ρίχτερ κοντά στην Κάσσο
και αναρωτιέται:
Όταν η είδηση είναι τρομακτική, βάζεις κι ένα Σ παραπάνω, να γεμίσει η λεζάντα;
H αλήθεια είναι ότι στη μεταγραφή στο λατινικό αλφάβητο κάποτε βρίσκουμε Kassos, που έχει ίσως τη λογική να μην προφερθεί Κάζος το Kasos. Αλλά στο ελληνικό αλφάβητο Κάσσος ας γράφεται μόνο το επώνυμο (όπως ο ποιητής Βαγγέλης Κάσσος).
* Σε είδηση του αστυνομικού δελτίου από την Κρήτη, οπου κάποιοι ξυλοκόπησαν μιαν έγκυο γυναίκα, διαβάζουμε:
Οργή προκαλεί ο ξυλοδαρμός μιας 26χρονης εγκύου στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Η ενδιαφέρουσα γυναίκα έπεσε θύμα ξυλοδαρμού στις 02:00 τα ξημερώματα της Πέμπτης στις 22 Δεκεμβρίου 2022.
Το περιστατικό έλαβε χώρα σε πάρκο στην οδό Θενών στη περιοχή της Θερίσσου στο Ηράκλειο.
Και ναι μεν (παλιότερα ιδίως) λέγαμε για μιαν έγκυο πως «είναι σε ενδιαφέρουσα», είδος ευφημισμού, αλλά όχι και «η ενδιαφέρουσα γυναίκα» (που μπορεί να είναι, αλλ’ αυτό είναι άλλο θέμα!)
Όσο για τη «Θέρισσο» βρίσκω ότι η περιοχή του Ηρακλείου, που μάλλον πήρε το όνομά της από το διάσημο χανιώτικο χωριό, κάποτε γράφεται με δύο σ, αλλά η κανονική της ορθογραφία είναι με ένα.
* Φίλος του ιστολογίου στέλνει το εξής απόσπασμα από τοποθέτηση της Σίας Αναγνωστοπούλου, θεωρώντας ότι τα εισαγωγικά είναι περιττά ή λαθεμένα:
Ξέραμε πως ο πολιτισμός και οι εργαζόμενοι σ’ αυτόν -καλλιτέχνες, δημιουργοί και τεχνικοί- αντιπροσωπεύουν τον αδύναμο κρίκο στις δημόσιες πολιτικές αυτής της κυβέρνησης. Το «απέδειξε» το υπουργείο Πολιτισμού την περίοδο της πανδημίας, το «απέδειξε» το υπουργείο Παιδείας με την απόσυρση των καλλιτεχνικών μαθημάτων από τα σχολεία.
Λέει ο φίλος: Όπως το αντιλαμβάνομαι, μια χαρά το απέδειξε το ΥΠΠΟ.
Θα συμφωνήσω με τον φίλο. Εστω κι αν προφανώς και πρόδηλα η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με την κυβερνητική λογική, έχει πράγματι αποδείξει ότι αδιαφορεί για τους ανθρώπους του πολιτισμού -και όχι απλώς «αποδείξει».
* Και κλείνω με ένα από τα πολλά μιμίδια που φτιάχτηκαν ύστερα από το Κορωπί του κ. Δημητρακόπουλου. Η κινηματογραφική ταινία, δικαστικό δράμα προφανώς, προμηνύεται συναρπαστική:
Kαλά Χριστούγεννα να έχουμε!
24/12/2022
Νίκος Σαραντάκος
https://sarantakos.wordpress.com/
Ο Νίκος Σαραντάκος γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο το 1959. Σπούδασε χημικός μηχανικός και αγγλική φιλολογία. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων και άλλα βιβλία. Δουλεύει μεταφραστής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε Λουξεμβούργο και Ελλάδα. Ενδιαφέρεται για τη φρασεολογία, την ετυμολογία και τη λεξικογραφία καθώς και για την ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Δημοσιεύει τα κείμενά του, γλωσσικά και άλλα, στο ιστολόγιό του sarantakos.wordpress.com/ και στο sarantakos.com. Σε μια άλλη ενσάρκωση, γράφει στα αγγλικά και στα γαλλικά για το μπριτζ (το παιχνίδι).
Τα βιβλία του:
«Για μια πορεία», διηγήματα (1984, β’ έκδ. 1988) εκδ. Σύγχρονη Εποχή
«Μετά την αποψίλωση», διηγήματα (1987, β’ έκδ. 1989) εκδ. Σύγχρονη Εποχή
«Μότσαρτ-Αλληλογραφία» (1991, β’ έκδ. 2001) εκδ. Ερατώ
«Το αλφαβητάρι των ιδιωματικών εκφράσεων» (1997) εκδ. Δίαυλος
«Γλώσσα μετ’ εμποδίων» (2007) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία» (2009) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Λέξεις που χάνονται» (2011) εκδ. Το Βήμα
«Λόγια του αέρα» (2013) εκδ. εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Οπωροφόρες λέξεις» (2013) εκδ. Κλειδάριθμος
«Η γλώσσα έχει κέφια» (2018) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Μύθοι και πλάνες για την ελληνική γλώσσα» (2019) εκδ. ΕΑΠ
«Το ζορμπαλίκι των ραγιάδων» (2020) εκδ. Του Εικοστού Πρώτου
Έχει κάνει την επιμέλεια στην έκδοση των βιβλίων:
«Συμποσιακά», του Κώστα Βάρναλη,
«Αττικά: 400 χρονογραφήματα (1939-1958) για την Αθήνα και την Αττική», του Κώστα Βάρναλη,
«Τα δεκατρία ντόμινα και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Τι είδα εις την Ρωσσίαν των Σοβιέτ», του Κώστα Βάρναλη,
«Ο μυστηριώδης φίλος και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Γράμματα από το Παρίσι», του Κώστα Βάρναλη,
«Τα μαραμένα μάτια και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Κάπου περνούσε μια φωνή», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Η νοσταλγία του Γιάννη», του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη,
«Famous Bridge Records», του David Bird,
«Bridge Hands to Make You Laugh…and Cry», του David Bird.
