Στον φίλο που πάει για δάσκαλος | του Ντίνου Χριστιανόπουλου
Μονάχος σου, σε αψηλό χωριό απομονωμένος,
δίχως μάνα να σου καρικώνει τις κάλτσες, δίχως φίλους για βόλτα,
τότε θα νιώσεις πως ό,τι πήρες, πήρες· τώρα πρέπει να δώσεις·
κι αν έχεις πολλά, πολλά θα δώσεις· αν λίγα,
σκέψου τις ώρες που σπατάλησες εδώ κι εκεί.
Παρ’ όλες τις τυχόν επιφυλάξεις μου, σε συμβουλεύω
να την κρατήσεις την αγνότητά σου. Βέβαια,
είναι οδυνηρή η εγκράτεια, όταν μάλιστα
η φαντασία οργιάζει· όμως, αν θέλεις
του κόσμου την εκτίμηση, όλο και πρέπει
να ολοκληρώνεσαι στη στέρηση.
Εξόν απ’ τη διδασκαλία στο σχολείο,
κοίτα να κάνεις και καμιά μικρή βιβλιοθήκη,
να ’ρχονται οι νέοι του χωριού και να διαβάζουν.
Στην ενδοχώρα να εργαστείς. Έτσι προσφέρεις
πολύ περισσότερα απ’ τους νεανίσκους της Τσιμισκή.
Ωστόσο κοίτα και την ηθική σου ακεραιότητα:
από έναν νέο δροσερό κι αγνό, κυρίως αγνό,
ιδιότητα δεν έχει η ανθρωπότης τιμιωτέραν.
Κι εν τω μεταξύ θα κρατούμε αλληλογραφία και θα μου στέλνεις
φωτογραφίες σου ανάμεσα στα παιδιά του χωριού.
Και θα ’μαι, αλήθεια, περήφανος για έναν τέτοιο φίλο.
Ντίνος Χριστιανόπουλος
[Ντίνος Χριστιανόπουλος, Ποιήματα 1949-1970, από την ενότητα «Ο αλλήθωρος», Ιανός, 2004]
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος ήταν σύγχρονος βραβευμένος Έλληνας ποιητής, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, λαογράφος, εκδότης και βιβλιοκριτικός. Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1931. Φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ και από το 1958 ως το 1965 ήταν βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης. Παράλληλα το 1958 ίδρυσε και άρχισε να διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό «Διαγώνιος», που κυκλοφόρησε ως το 1983 με ολιγόχρονες παύσεις. Το 1962 δημιούργησε τις εκδόσεις «Διαγώνιος» και από το 1965 εργάστηκε ως διορθωτής και επιμελητής κειμένων. Το 1974 ίδρυσε τη «Μικρή Πινακοθήκη» της Διαγωνίου που είχε ως στόχο την προβολή νέων καλλιτεχνών της συμπρωτεύουσας, με στενούς συνεργάτες του τον Κάρολο Τσίζεκ και τον Νίκο Νικολαΐδη. Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε το 1949 με τη δημοσίευση του ποιήματος «Βιογραφία» στο Θεσσαλονικιώτικο περιοδικό «Μορφές». Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Εποχή των ισχνών αγελάδων. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος τοποθετείται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της ομάδας που είναι γνωστή ως Κύκλος της Διαγωνίου και κινήθηκε στο πλαίσιο του ομώνυμου περιοδικού που ο ίδιος ίδρυσε (Νίκος – Αλέξης Ασλάνογλου, Γιώργος Ιωάννου, Τάσος Κόρφης, Βασίλης Καραβίτης κ.α.). Έγινε γνωστός σαν «ο αιρετικός ποιητής». Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από έντονα ερωτική διάθεση και επιρροές από το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη. Στο πλούσιο έργο του συμπεριλαμβάνονται μελέτες, μεταφράσεις, δοκίμια, πεζογραφήματα, διασκευές, ενώ ασχολήθηκε και με τη μουσική και ιδιαίτερα με το ρεμπέτικο. Ένα τοπόσημο της Θεσσαλονίκης έσβησε στις 12 Αυγούστου του 2020.
