Πάνω στα κλειστά βλέφαρα… | της Ζωής Δικταίου
Πάνω στα κλειστά βλέφαρα…
στάθηκε ο χρόνος
σύμμαχος, εχθρός,
ποιος ξέρει;
Το δάκρυ κεντά ασήμια αφανέρωτα
παχνισμένο το χνούδι της νιότης
στα μάγουλα
και στα ροδόφυλλα.
Κρατάς τη σπίθα, χέρια τρεμάμενα
Αύριο…
η φλόγα Αύριο…
Νυσταγμένη η πόλη
οι φανοστάτες σβήνουν,
ερήμην σου
κρέμεται το χειμωνιάτικο φεγγάρι
ανατολικά,
στ’ ακροκέραμο του πύργου
και η ριπή του μακρινού ανέμου
στα φύλλα που θέλουν
να ντυθούν την Άνοιξη,
άγρια
εκδικήτρα του αγέννητου ανθού.
Αύριο… η θάλασσα
τα παλιά ναυάγια και τ’ αλύτρωτα όνειρα
στην κουρσεμένη ακτή θα γεμίσει κογχύλια.
Αύριο… κύματα νόστου
θα σβήσουν τα πρωινά βήματα
και οι υποσχέσεις
αγγελοπατημασιές, σημάδια της ομίχλης…
Εκεί
κατοικημένη η μοναξιά.
Αύριο… άσπρα περιστέρια
θα φέρουν το πρώτο φως της αυγής
στις φτερούγες
και το ρόδο της αιωνιότητας
θ’ ανθίσει για ένα και μόνο ξημέρωμα
στην άμμο.
Ζωή Δικταίου
[Από την ποιητική συλλογή «Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις», 2020]
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι φωτογραφία της πανσελήνου από τη Λισαβώνα του Armando Franca.
Ζωή Δικταίου (Χαρούλα Βερίγου)
Γεννήθηκα στην Κρήτη το 1962. Στο Τζερμιάδων μεγάλωσα, εκεί έμαθα και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινα δασκάλα όπως ονειρευόμουν. Με κέρδισε η Τουριστική Εκπαίδευση. Ζω στην Κέρκυρα. Πιστεύω στην αγάπη. Με γοητεύουν φεγγάρια, γιασεμιά, κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, όσο και οι ξεφτισμένες δαντέλες του παλιού καιρού. Καινούρια ανάγνωση πάντα η βροχή. Όχημα μαγείας οι λέξεις. Δεν αναρωτιέμαι πια γιατί γράφω. Όπως αναπνέω, μιλάω, ονειρεύομαι, συμφιλιώνομαι με τη ζωή και τον θάνατο, έτσι και η ανάγκη μου να γράφω. Ακουμπώ στο παρελθόν, όμως η λέξη που με καθορίζει είναι το «Αύριο». Με το μολύβι του έρωτα σπασμένο στο χέρι και την προοπτική του ονείρου στ` ανοικτά της ψυχής, αύριο, ακριβή η άνθηση της άνοιξης μέσα στην αλήθεια του φθινοπώρου. Στίχοι μου έχουν μελοποιηθεί από τον Γιάννη Νικολάου, τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Γιώργη Κοντογιάννη και τον Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη.
Εργογραφία:
Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Δεκέμβριος 2020
Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Νοέμβριος 2020
Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Νοέμβριος 2019
Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Σεπτέμβριος 2018
Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Φεβρουάριος 2018
Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Μάιος 2017
Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Ιούνιος 2015
Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, 1996, Αθήνα
Αύριο στάχυα οι λέξεις, Σεπτέμβρης 2018
Αύριο, αφή αλμύρας, Νοέμβρης 2020
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα:
«Γράμματα της ποίησης», Ποιητική ανθολογία, 2020, Αθήνα
«Μονόλογοι», Ποιητική ανθολογία, 2017, Αθήνα
