Μόνη | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη
Το καλοκαίρι πέρασε
και μπήκε ο χειμώνας
με τη μαντήλα έκρυψες
και των ματιών το χρώμα.
Κάτω απ’ το παραθύρι σου
βασιλικός κι αγάπη
μα δεν εζήτησες ποτέ
έρωτα δίχως πάθη.
Τα τζιτζικάκια σώπασαν
τ’ άστρα κι αυτά κρυφτήκαν
χειμώνας δίχως σύννεφα
γυναίκα δίχως προίκα.
Μπούργκα θα ρίξω στη φωτιά
για να φανεί το σώμα,
μπορεί να έφυγες μακρυά
μα σ’ αγαπώ ακόμα.
Γλυκό σταφύλι μου μείνε
να γλυκαθώ στο χιόνι
και περγαμόντο, τις βραδιές
που θα κοιμάμαι μόνη.
23/9/2022
Βαγγελιώ Καρακατσάνη
Αναγνώσεις:117