Υπάρχει ελπίδα ν΄ αλλάξει αυτός ο κόσμος… Κεμάλ;
Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι κρίση του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, θεσμών και αξιών, της ανθρώπινης υπόστασης! Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσαν την Τετάρτη 26/01/22, από κοινού τα αποτελέσματα του ειδικού Ευρωβαρόμετρου για το μέλλον της Ευρώπης.
Ένας στους δύο Έλληνες πολίτες δήλωσε ικανοποιημένος από την καθημερινή του ζωή! Περισσότεροι από 1 στους 2 Έλληνες είναι ευχαριστημένοι με την ζωή τους σαν Ευρωπαίοι πολίτες, ενώ το 92% είναι ευχαριστημένο με τη ζωή στη χώρα και την οικογενειακή του ζωή! Δηλαδή για τους νεοέλληνες «πέρα βρέχει». Όμως, πριν φτωχύνουμε οικονομικά καταρρεύσαμε πολιτισμικά…
Στην κοινωνία μας που δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό, κάθε άνθρωπος που γεννιέται, ξεκινά τη ζωή του με πολλά μειονεκτήματα σε σχέση με τα παιδιά άλλων ευρωπαϊκών λαών. Χρέος που δεν μπορεί να ξεπληρώσει σε ολόκληρη τη ζωή, θρησκευτικός προσηλυτισμός, κακή διατροφική αγωγή, παχυσαρκία, πολυφαρμακία, έλλειψη γυμναστικής, κάπνισμα, αλκοολισμός, ναρκωτικά και ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που υστερεί τραγικά σε γνώσεις και σε παιδεία, συνδυάζονται με μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα χαμηλών προσδοκιών βολέματος και ρηχών αξιών. Ηθικές αξίες όπως τιμιότητα, ευθύτητα, φιλία, σωφροσύνη, αλληλεγγύη, προθυμία, συμπόνια, εμφανίζονται σαν εξαιρέσεις στην καθημερινότητά μας! Ζούμε σε μια υπανάπτυκτη χώρα του καπιταλισμού. Γίναμε «ευρωπαίοι»!
Έχουν επιβάλει πλέον στους νέους μας την νέα ρωμαίικη μόδα, τη γλώσσα των Greeklish. Διασκεδάζουμε μέσω πλύσης εγκεφάλου, παρακολουθώντας τις χολιγουντιανές και νεοελληνικές παρωδίες. Βασικό μέσο «διασκέδασης» ή ολοκληρωτικής αποβλάκωσης, η τηλεόραση με τα τηλεσκουπίδια της. Το διαδίκτυο χρησιμοποιείται επίσης αποβλακωτικά με πολύωρες εντρυφήσεις σε πλατφόρμες που Facebook, και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια αποβλακώνουν από μικρά παιδιά μέχρι και πρωθυπουργούς…
Ποιά είναι τα πρότυπα της νεολαίας μας; Τα μοντέλα, οι πνευματικοί, οι τραγουδιστές και ηθοποιοί, οι ντοπαρισμένοι αθλητές, οι μπάρμενς, οι τηλεπαρουσιαστές, οι τηλεοπτικές γλάστρες, οι celebrities, οι «ψινάκηδες», οι τηλελλαδέμποροι, τα golden-boy’s, οι πολιτικάντηδες, οι αθλητικοί «παράγοντες» και διάφοροι άλλοι πρωταγωνιστές της ρωμαίικης παρακμής… Όνειρα των νέων αποτελούν τα ακριβά αυτοκίνητα-μοτοσυκλέτες, οι βίλες, οι καριέρες, μία θέση στο δημόσιο, ένας πετυχημένος (οικονομικά) γάμος, τα ταξίδια και ο άκρατος νεοπλουτισμός. Αγαπημένο τους διάβασμα είναι τα κουτσομπόλικα περιοδικά, οι τσόντες, οι «αθλητικές» εφημερίδες, περιοδικά για αυτοκίνητα, αστρολογία, lifestyle κ.ά. Όσο για πνευματικά έργα, επιστήμη, φιλοσοφία, ψυχολογία, ιστορία, ποίηση κλπ, ούτε λόγος να γίνεται. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις…
Δείτε γύρω μας όλα τα καταθλιπτικά και κακότεχνα έργα «τέχνης», που προωθεί η σύγχρονη «αναπτυγμένη» κοινωνία μας. Η νεοελληνική αθλιότητα στην τέχνη! Οι τραγικές πολυκατοικίες και μονοκατοικίες στις οποίες ζούμε, οι άθλιες μπετόχτιστες εκκλησίες, τα δημόσια κτίρια-κουτιά-στρατώνες. Η αθλιότητα κι ο εξευτελισμός του ανθρώπινου είδους μέσα από τη showbiz και την υποκουλτούρα. Απ’ την καταθλιπτική μουσική των βυζαντινών, φθάσαμε στη μεταπολεμική μιζέρια, στο κλάμα και στον οδυρμό των «λαϊκών», για να καταλήξουμε σήμερα στα απαράδεκτα και παρακμιακά λαϊκά, ποπ και σκυλάδικα της Βανδή, της Πάολα, της Αναστασίας, του Ρουβά, του Μαζονάκη, του Σφακιανάκη, του Αργυρού και του κάθε χλιμίτσουρα που του λένε πως έχει φωνή… Αθλιότητα εμφανίζεται και στο θέατρο, από την εποχή του Ξανθόπουλου και της ψωνισμένης Βουγιουκλάκη, μέχρι την αποκαρδιωτική και ατάλαντη σημερινή εποχή του κάθε Γλέτσου, Ψάλτη, Σεφερλή και Λιγνάδη… Στόχος ζωής η «διασκέδαση» και διακοπές στη Μύκονο με τα σουαρέ, τα όργια και τα τρενάκια…
Πνευματικοί δημιουργοί όπως ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκης, ο Κατράκης, ο Χορν, η Λαμπέτη, η Κυβέλη, ο Βεάκης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, αλλά και ο Γκίκας, ο Τσαρούχης, ο Μόραλης, ο Τάσος κλπ, αποτελούν τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα… Οι κυβερνώντες χτυπούν το κακό στη ρίζα, παίρνουν μέτρα: εξοντώνουν την όποια υπάρχουσα εκπαίδευση. Οι περικοπές στην εκπαίδευση δεν στοχεύουν ποτέ στην εξοικονόμηση πόρων, αλλά στην υπονόμευση της όποιας αντικαθεστωτικής σκέψης!
Χωρίς τον θεοκεντρισμό, το σκοταδισμό και το δόγμα, η επιστήμη θα ήταν σήμερα πολλά χρόνια μπροστά, και εκατομμύρια ανθρώπων δεν θα είχαν πεθάνει από τα χέρια του φανατισμού και της άγνοιας. Η αιτία που σε μεταγενέστερους σκοτεινούς καιρούς γκρεμίστηκαν η ελληνική εκπαίδευση, η γνώση, η φιλοσοφία, οι ναοί, οι ζωγραφιές, τα αγάλματα, είναι ότι θύμιζαν το ανθρώπινο μέτρο, ότι καλλιεργούσαν γνώσεις που είχαν σαν αντικείμενο τον άνθρωπο στην φύση…
Σήμερα, με τη χρήση των «μίντια», εξωραΐζουν την σαπίλα του συστήματος. Κι όλοι οι «κυρ-Παντελήδες» … πέφτουν από τα σύννεφα, όταν διαβάζουν τα αστυνομικά δελτία, τα εγκλήματα και τον ξεπεσμό, τις καταστροφές εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, όταν αντικρίσουν κατάματα την κανονικότητα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Η υποκρισία ξεχειλίζει!
Υπάρχει ελπίδα ν΄ αλλάξει αυτός ο κόσμος μας; Είναι στο το χέρι μας ν’ αλλάξουμε την πορεία αυτού του τόπου όχι όμως με λόγια, αλλά με έργα; Να ανακόψουμε την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να φέρουμε τη μεγάλη κοινωνική και πολιτισμική αλλαγή που χρειάζεται η χώρα μας. Τώρα είναι αναγκαίο, περισσότερο από ποτέ, να υπερβούμε αυτήν την αυτοκαταστροφική, θρησκόληπτη, ατάλαντη κοινωνία ανατρέποντάς της. Εξελίσσουν έναν τεράστιο μηχανισμό ελέγχου και καταπίεσης του λαού. Για τη δημιουργία νέων και για την ενίσχυση των υφιστάμενων κατασταλτικών μηχανισμών, αστυνομικών, στρατιωτικών και δικαστικών, τη διεύρυνση και διακρατική σύνδεση του φακελώματος με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, το χτύπημα των διαδηλώσεων και των αγώνων των εργαζομένων, την κατασυκοφάντηση της λαϊκής δράσης και έκφρασης που ενοχλεί την εξουσία της ολιγαρχίας του πλούτου, την παραχάραξη της Ιστορίας και των αγώνων του λαού, την απάνθρωπη αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών.
Η καταστολή στα εργατικά δικαιώματα, στον πολιτισμό, στην επιστήμη, στην ίδια τη ζωή, δεν είναι ένα φαινόμενο αλλά να εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής. Η σημερινή κατάσταση υποβάθμισης της ηθικής, της πολιτικής, των ανθρώπινων αξιών σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής στη χώρα, δεν είναι θέμα ανικανότητας ή παρεκτροπή. Είναι η κανονικότητα του συστήματος!
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι μπορούν στο σημερινό σύστημα να εξαλειφθούν πρακτικές διαφθοράς που συνδέονται με κρατικές υπηρεσίες, παρακρατικούς μηχανισμούς και με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, στρεφόμενοι σε αμεσοδημοκρατικές, οικολογικές τοπικές κοινωνίες της ισοκατανομής πόρων και εξουσιών, ώστε να φτάσουμε σε πνευματική και πολιτισμική ανάπτυξη ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα. Ότι μπορεί να αλλάξει ο καπιταλισμός και να γίνει ανθρώπινος.
Όσο περισσότερο συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση αυτής της καπιταλιστικής εξαθλίωσης, τόσο μεγαλύτερες ανοίγονται οι προοπτικές, οργανωμένα να την αντιπαλέψουμε. Πολεμάμε το σύστημα, τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, τη φτώχεια και την εξαθλίωση του λαού, την πολιτιστική μιζέρια, τα μέτρα και τις μεθόδους καταστολής, συνολικά. Με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη αντιστεκόμαστε και οργανώνουμε τη δική μας αντεπίθεση στην καταστολή, τη μιζέρια, την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε την πλατιά κοινωνική συμμαχία, που θα δυναμώσει την πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μπορούμε να βάλουμε φραγμό στις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας, ενάντια στην ακρίβεια, στην καταστολή, την υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής, ενάντια στους πολέμους που σπέρνουν σε κάθε γωνιά της γης, αξιοποιώντας την Ιστορία και τις αγωνιστικές παραδόσεις μας. Είναι στο χέρι μας.
.
[Το κείμενο συνοδεύει το χαρακτικό έργο της Käthe Kollwitz με τίτλο «Η Πορεία των Υφαντών στο Βερολίνο» 1897, πινακίδα 21,6×29,5 cm, μέγεθος φύλλου 28,7×40 cm, τυπωμένο σε γιαπωνέζικο χαρτί.]
