Αναγκαιότητα | του Γιώργου Μπίμη
Ανήκουμε σ’ έναν κόσμο που συγκροτήθηκε από ατομικά κίνητρα χωρίς να λάβει καθόλου υπόψη του τη δική μας αποκλίνουσα άποψη.
Σ’ έναν κόσμο που παρέρχεται μα που εξακολουθεί να δίνει λυσσαλέα μάχη για να παρακρατήσει και για να διαιωνίσει εντέλει μια εξουσία που δεν του ανήκει. Ανήκουμε σ’ ένανκόσμο που παραβιάζει συστηματικά τους φυσικούς νόμους, τους κανόνες και τα πρότυπα. Που ευτελίζει και, που απαξιώνει προκλητικά τον καθημερινό άνθρωπο. Τον αγωγιάτη και τον προλετάριο που αγωνίζονται κάθε μέρα συνειδητά, που ματώνουν κάθε ώρα εκούσια, που θέτουν υψηλούς στόχους για την κοινωνία, που παράγουν με το πνεύμα τους υψηλές αξίες ζωής, που δημιουργούν με την ενόρασή τους πανανθρώπινα ιδανικά.
Μια ελαττωματική και απαξιωτική ταυτόχρονα πραγματικότητα που πρέπει αυθωρεί να τη γκρεμίσουμε εκ θεμελίων…
Κι είναι υπερβέβαιο πως άμεσα θα υπάρξει η γόνιμη μήτρα που θα λευτερώσει την καινούρια συνείδηση, τη συμπόνεση και την αλληλεγγύη που αξιώνει επίμονα η άλλη εκδοχή.
Χτες διατυπώθηκε η ιδέα, σήμερα κυοφορεί η ελπίδα,αύριο θα γεννηθεί ο ανακαινισμένος άνθρωπος…
Αυτός που θα νιώσει ζωντανό κύτταρο της δημιουργίας και θα ταυτιστεί απόλυτα με το κοινωνικό γίγνεσθαι,
Εκείνος που θα κοινωνήσει με τα δάκρυα και με τον πόνο του Χριστού κι ως ισόθεο πλέον ον, θα ενταχθεί στην κοινόκτητη έκταση για να ενστερνιστεί και, για να διαχειριστεί συλλογικά τις στοχευόμενες επιδιώξεις. Για να συμβάλλει αμελλητί, ως άλλος Διγενής, στην ενθουσιώδη ορμή των εξεγερμένων και των οργισμένων μαζών που ζητούν εντατικά ψωμί, ισότητα, δημοκρατία και ελευθερία.
Για να προκαλέσει και να αναφλογίσει, σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο, τους μεγαλόπνοους αγώνες και τις φιλόδοξες προσδοκίες του δικού μας μέλλοντος που έρχεται καλπάζοντας για να μας απαλλάξει από τη βάρβαρη δουλεία, αντλώντας πάντα στοχασμό και έμπνευση από την πικρή πείρα των αιώνων που καταποντίστηκαν στο αθώο αίμα και στα υφάλμυρα δάκρυα των άγιων προλετάριων της γης…
Ο ανθρωπιστής, που θα διαδηλώσει ενσυνείδητα για κείνη την πίστη που επιζητά να επιβάλλει στον κόσμο της ανάγκης τη μέγιστη κοινωνική αλήθεια.
Ο οραματιστής, που θα συνταχτεί ανεπιφύλακτα με το δίκαιο πάθος των απόκληρων και των ξεριζωμένων, που θα ταυτιστεί με εκείνη την ανιδιοτελή ιδέα που είναι ικανή να κατανικήσει στην άνιση αναμέτρηση τον ταξικό εχθρό, για να επιβάλλει πλέον από θέση ισχύος ως αρχή και κανόνα της ζωής, την πολυπόθητη κοινωνική ισότητα.
Ο βαθύς γνώστης της πραγματικότητας που θα πείσει με απτά επιχειρήματα για τη συλλογική προσφορά και για την αξία της υπέρτατης θυσίας των ηρώων και των μαρτύρων των λαών που αποτελεί αναγκαιότητα για να αναδειχτεί στο λαγαρό φως του ήλιου η απελευθερωτική δύναμη της πανανθρώπινης ιδεολογία του…
Μιλάω για κείνη τη κρίσιμη ιστορική συγκυρία, όπου ο ανώνυμος μαχητής της ζωής, μέσα από την προσέγγιση και από την τεκμηρίωση, θα σειστεί ψυχή τε και σώματι, αφού πρώτα θα δυνηθεί να κατανοήσει επαρκώς την κοινή φριχτή μοίρα των άπορων και των βασανισμένων συνανθρώπων του.
Κι ύστερα, μέλλει να σταθεί επάξια και αταλάντευτα απέναντι στις ασύμμετρες απειλές του σήμερα για να θεσπίσει συλλογικά, πάντα με την ακλόνητη αφοσίωση των αποφασισμένων συντρόφων του, τις πανανθρώπινες αξίες του αύριο. Με εκείνα τα ιδανικά που ταυτίζονται και εναρμονίζονται απόλυτα με τούτο το μεγαλειώδες θαύμα της θείας και της ανθρώπινης δημιουργίας που είναι χτισμένο στην πέτρα και στο χώμα…
Γιατί οι σύγχρονες ιδέες, οι οργανωμένοι αγώνες και οι συλλογικές επιλογές είναι τα θεμελιακά στοιχεία που εξασφαλίζουν τη δυνατότητα, τη φορά και την ώθηση. Τις βασικές αιτίες για να γίνει η ζωή φλόγα και φωτιά, για να καεί στον οίστρο μιας ανώτερης επινόησης και διαμόρφωσης ασφαλών κανόνων, τέτοιων που θα ρυθμίζουν, δίχως παρέκκλιση, την ενάρετη συμβίωση όλων των ανθρώπων της οικουμένης. Για να καταποντίσει η ίδια η ζωή με τον αήττητο άνεμο της δημιουργίας της όλους τους φραγμούς και όλα τα εμπόδια, για να συντρίψει με την εξαγνιστική της έξαψη κάθε παραμορφωμένο εγώ.
Για να εκκινήσει επιτέλους η καινούρια εποχή για τούτη την ανεμοδαρμένη ανθρωπότητα που φλέγεται από τις ζωτικές αναμενόμενες ελπίδες και από τους προσδοκόμενους ελπιστικούς της οραματισμούς.
Για να κατακτήσουν οι ρακένδυτοι και οι καταφρονεμένοι το ακατάκτητο, που ποιεί, που ευεργετεί, που απαθανατίζει. Που χορηγεί απλόχερα την πλέρια και την ολοκληρωμένη πνευματική και υλική ελευθερία, το υπέρτατο ιδανικό που παρέχει γενναιόδωρα τη μέγιστη χαρά στην παροδική μας ζωή.
Για να πρωτογνωρίσουν επιτέλους και να γευτούν συλλογικά οι λεηλατημένοι και οι απόκληροι την παμμέγιστη αλήθεια του οράματος της γης. Για να μεταλάβουν κι οι κουρασμένοι στρατοκόποι από την ακτινοβόλα φρενίτιδα των ουρανών, από τη μεθυστική έξαρση που ενδημεί και στο πνεύμα τους αλλά και στους φρενήρεις ρυθμούς της πολύπαθης καρδιάς τους…
Γιώργος Δ. Μπίμης, ποιητής, συγγραφέας
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας και ζει στη Λιβαδειά. Είναι Τεχνολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός κι έχει φοιτήσει στην Παιδαγωγική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ. Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Διαβάζει, μελετάει και γράφει ποίηση από την εφηβική του ηλικία.
Εκτός από την ποίηση ασχολείται με τη στιχουργική, με το θεατρικό λόγο, με το διήγημα, με το δοκίμιο και με το μυθιστόρημα… Δημοσιεύει ποίηση και στίχους στον τοπικό τύπο «Διάβημα» και σε φιλολογικά περιοδικά όπως: «Βρυσούλες Γνώσης» στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας, «homo universalis», «αιολικά γράμματα», «ατέχνως», «βιβλιοnet,» «fractal», «Αποστακτήριο», «Κατιούσα», «Αlt» κ.α.
Έχει διακριθεί σε πολλούς πανελλαδικούς και σε παγκόσμιους ποιητικούς διαγωνισμούς.
Στίχους του έχουν μελοποιήσει: Ο συνθέτης και τραγουδιστής Παντελής Θαλασσινός, η σολίστ κλασσικής κιθάρας Εύα Φάμπα, ο συνθέτης και τραγουδιστής Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης, ο συνθέτης Στέφανος Ψαραδάκος, ο συνθέτης Θοδωρής Καρέλλας, ο συνθέτης Τάσος Παπαθανασίου, ο συνθέτης Γιώργος Κοφινάς και ο συνθέτης και τραγουδιστής Ονούφριος Παντής.
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές:
«Μνήμες της πέτρας και της Σιωπής»,
«Τα Λυρικά»,
«Ο Χρόνος κι οι Πληγές»,
«Το χώμα και το αίμα»,
«Πρωινό άστρο και άλλα ποιήματα».
Το θεατρικό του έργο «Σωκράτης, η ιδέα που νικά το θάνατο» βραβεύτηκε σε πανελλαδικό διαγωνισμό της «Ασημένιας Σελίδας» και εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Εντύποις.
Από τις Εκδόσεις Εντύποις εκδόθηκε και το 6ο βιβλίο του ένα μυθιστόρημα που έχει τίτλο «Στα μονοπάτια της Μνήμης».
Επίσης έχει εκδοθεί κι ένα βιβλίο με έξι δοκίμια που έχει τίτλο: «Έξι τύψεις της Γης».
Ο Σύλλογος των Συνταξιούχων του Δημοσίου Ν. Βοιωτίας έχει απονείμει τιμητική πλακέτα στον ποιητή για την προσφορά του στα Γράμματα και στην Τέχνη…
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, αλλά και της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Είναι τακτικός συνεργάτης στις ιστοσελίδες: Κατιούσα, Αλτ.
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΜΗΣ
