Ο νέος άνθρωπος γεννάται | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη

Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το φως έχει ειπωθεί.
Και βρήκαμε τη λέξη να το περιγράψουμε: σοσιαλισμός!
Το φως δεν αγνοεί τις λέξεις.
Εξουσία Λαϊκή η στολή παραλλαγής του.

Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το σκότος έχει ειπωθεί
Μα δε βρήκαμε λέξη που να το σκοτώσει.
Το σκότος εγκλωβίζει ακόμα και τις λέξεις.

Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το φαϊ έχει ειπωθεί
Μα ακόμα δεν χόρτασαν οι πεινασμένοι…

Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το κράτος τους έχει ειπωθεί
Το εποικοδόμημα εμπιστεύεται τους εθελοντές.

Ό,τι ήταν να ειπωθεί για τα περιστέρια έχει ειπωθεί.
Μα θα περάσουν γενιές και γενιές σε δάση από ριπές φασιστών.
Κι όμως… ένα χελιδόνι φτάνει για να φέρει την άνοιξη.
Και κάποια από τις άνοιξες που έρχονται θα είναι δική μας, καταδική μας!

Και τότε θα βρούμε τη λέξη να περιγράψουμε την ισότητα, την αξιοπρέπεια, την ανιδιοτέλεια, την ειλικρίνεια, την τιμιότητα, το δίκιο.
Θα ‘ναι ακριβώς ο νέος άνθρωπος που εγκυμονούμε, αιώνες τώρα!

Βαγγελιώ Καρακατσάνη

 

 

 

 

 

 

 

 

Από την ποιητική συλλογή «Τα αναγκαία», Εκδόσεις «Ατέχνως», ISBN 978-618-84717-3-3

Βαγγελιώ Καρακατσάνη

Δεν έχω ούτε μια άσπρη τρίχα στην ψυχή μου / κι ούτε σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας...
Αναγνώσεις:107