Αϊλάν Σενού | του Γιώργου Μπίμη
Αρχές Σεπτεμβρίου 2015. Ο 3χρονος Αϊλάν Κούρντι, ο 5χρονος αδελφός του Γκαλίπ και η μητέρα τους Ρεχάν βρέθηκαν όλοι νεκροί σε παραλία του Μπόντρουμ της Τουρκίας. Έχασαν τη ζωή τους στο ναυάγιο του πλεούμενου που τους μετέφερε, τη νύκτα από το Μπόντρουμ προς την Κω. Μοναδικός επιζών ο πατέρας Αμπντάλα Σενού. Όλοι πρόσφυγες από τη Συρία. Η ιστορία του Αϊλάν Κούρντι και της οικογένειά του έγινε γνωστή μετά τη φωτογραφία που έγινε πρωτοσέλιδο και κατέκλυσε τα social media σε όλο τον πλανήτη
Αϊλάν Σενού
(ένα γράμμα για πολλούς παραλήπτες)
Tο κορμί μου είναι ένα σπασμένο καράβι που ταξιδεύει
πάνω στο κύμα
κι η ψυχή μου ένα λευκό σύννεφο ψηλά στον ουρανό…
Η πατρίδα μου, μια φτιασιδωμένη γριά μάγισσα,
που κρύβει στους κόρφους της αμύθητα πλούτη,
μα δε χαραμίζει μήτε δυο ψίχουλα χαράς
για τους διαβάτες που την εκλιπαρούν …
Έρημοι δρόμοι σε μια αναιμική ζωή,
μ’ ερειπωμένα σπίτια και γκρεμισμένα όνειρα…
Να φύγω θέλω, ν’ απλώσω φτερά και να πλανηθώ
στις μακρινές πολιτείες
με τις φανταχτερές βιτρίνες και τους πλατιούς δρόμους,
να εξαγοράσω μιαν άλλη ζωή με το έχει της ψυχής μου,
για ν’ αποδιώξω απ’ τη μνήμη μου
τούτο το κακό όνειρο… Απλές προθέσεις ζωής,
σε μια αφέγγαρη νύχτα που δε μπορεί να προσεγγίσει το φως
απ’ τα μυριάδες τρομαγμένα μάτια…
Σε ποιον ουρανό να πιστέψω; Σε ποιο θεό να ορκιστώ;
Μια μοίρα σκυθρωπή μ’ εξόρισε στο πουθενά
(ένας μικρός Χριστός νεκρός στ’ απόκρημνα βράχια
κάποιας ερημικής παραλίας) για να βιώσω τον απόλυτο πόνο,
το μαρτύριο, την ερήμωση, τη συντριβή και το βίαιο θάνατο,…
Για να κερδοσκοπήσουν απ’ το αίμα μου οι φαύλοι,
οι έμποροι, οι μαστροποί και οι φονιάδες…
Kι οι μάνες που μεγαλώνουν τ’ αγγελούδια τους
δίπλα στο τόπο της θυσίας, πως μπορούν κι αποξεχνιούνται
στον αρυτίδωτο ύπνο, πως η ανία κι η πλήξη,
ο δισταγμός κι η ανελέητη μοναξιά δε γίνονται εφιάλτες
στη νοσηρή τους ματαιότητα;
Θα ‘ρθουν ξανά σα φίλοι για να σου πουν
πως η αγάπη δεν είναι ίδια παντού. Μην τους εμπιστευτείς…
Θα σου μιλήσουν με παραβολές για να ξεγελάσουν τον πόνο σου
κι όταν έρθει η δίσεκτη ώρα θα σου καρφώσουν πάλι
το μαχαίρι πισώπλατα.
Γιατί ο φασισμός δεν είναι απερισκεψία, αβλεψία
ή αποχτημένη συνήθεια, ο φασισμός είναι ιδεολογία…
***
Kι όταν ξημερώσει και σκουπίσετε τα δάκρυα
και τους ίσκιους των ματιών σας συνάνθρωποι,
τότε θ’ αντικρίσετε στην άκρη του ορίζοντα το λευκό σύννεφο,…
και θα ‘μαι εγώ!
Κι άμα θα φεγγίσει η δική μου μέρα, θα επιστρέψω ξανά
στο νωπό χώμα που το σαπίζει ο άνεμος κι η βροχή,
γιατί προορισμός μου είναι ν’ ανάψω την καινούρια φωτιά.
Αλλά τότε δε θα ’μαι το πρόβατο,
θα ‘μαι ο βοσκός κι εγώ θ’ αποφασίζω, για τη ζωή και για το θάνατο,
για την αγνότητα και την αμαρτία, για τη μεταμέλεια
και για την εκδίκηση…
Και μέσα στις υγρές παλάμες μου θα σφίγγω με πείσμα
ένα δίκοπο ματωμένο μαχαίρι,…
[Από την ποιητική συλλογή: «Ο Χρόνος κι οι Πληγές…»]
Γιώργος Δ. Μπίμης
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας και ζει στη Λιβαδειά. Είναι Τεχνολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός κι έχει φοιτήσει στην Παιδαγωγική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ. Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Διαβάζει, μελετάει και γράφει ποίηση από την εφηβική του ηλικία.
Εκτός από την ποίηση ασχολείται με τη στιχουργική, με το θεατρικό λόγο, με το διήγημα, με το δοκίμιο και με το μυθιστόρημα… Δημοσιεύει ποίηση και στίχους στον τοπικό τύπο «Διάβημα» και σε φιλολογικά περιοδικά όπως: «Βρυσούλες Γνώσης» στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας, «homo universalis», «αιολικά γράμματα», «ατέχνως», «βιβλιοnet,» «fractal», «Αποστακτήριο», «Κατιούσα», «Αlt» κ.α.
Έχει διακριθεί σε πολλούς πανελλαδικούς και σε παγκόσμιους ποιητικούς διαγωνισμούς.
Στίχους του έχουν μελοποιήσει: Ο συνθέτης και τραγουδιστής Παντελής Θαλασσινός, η σολίστ κλασσικής κιθάρας Εύα Φάμπα, ο συνθέτης και τραγουδιστής Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης, ο συνθέτης Στέφανος Ψαραδάκος, ο συνθέτης Θοδωρής Καρέλλας, ο συνθέτης Τάσος Παπαθανασίου, ο συνθέτης Γιώργος Κοφινάς και ο συνθέτης και τραγουδιστής Ονούφριος Παντής.
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές:
«Μνήμες της πέτρας και της Σιωπής»,
«Τα Λυρικά»,
«Ο Χρόνος κι οι Πληγές»,
«Το χώμα και το αίμα»,
«Πρωινό άστρο και άλλα ποιήματα».
Το θεατρικό του έργο «Σωκράτης, η ιδέα που νικά το θάνατο» βραβεύτηκε σε πανελλαδικό διαγωνισμό της «Ασημένιας Σελίδας» και εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Εντύποις.
Από τις Εκδόσεις Εντύποις εκδόθηκε και το 6ο βιβλίο του ένα μυθιστόρημα που έχει τίτλο «Στα μονοπάτια της Μνήμης».
Επίσης έχει εκδοθεί κι ένα βιβλίο με έξι δοκίμια που έχει τίτλο: «Έξι τύψεις της Γης».
Ο Σύλλογος των Συνταξιούχων του Δημοσίου Ν. Βοιωτίας έχει απονείμει τιμητική πλακέτα στον ποιητή για την προσφορά του στα Γράμματα και στην Τέχνη…
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, αλλά και της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Είναι τακτικός συνεργάτης στις ιστοσελίδες: Κατιούσα, Αλτ.
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΜΗΣ
