Κόκκινο φεγγάρι, της Ανθής Παρασκευοπούλου
Χορεύει, το κόκκινο φεγγάρι,.
στο μπαλκόνι μου απόψε
Χόρεψε μαζί μου κόκκινο φεγγάρι
Νιώσε τη θλίψη μου
στην σκοτεινιά των άκρων σου
Οι ώρες της απουσίας σου με πικραίνουν.
Στάζει από έρωτα το κόκκινο φεγγάρι.
Ψωμί, ιδρώτας, εκλείψεις μοναξιάς,
στο μεσουράνημα του κόκκινου φεγγαριού.
Χορδή η λύπη μου, στη δύναμη του τόξου του.
Στάζει από έρωτα το κόκκινο φεγγάρι
Όσα θέλω να πω με στοιχειώνουν.
Λείπουν τα χρόνια από το πρόσωπό μου,
κιτρίνισε το κόκκινο φεγγάρι.
Πυρετός ανεβαίνει στο σώμα μου
Στάζει από έρωτα το κόκκινο φεγγάρι
Άνθη της θλίψης, λυπημένοι διαβάτες,
φιάξτε μία μικρή λιμνούλα ευτυχίας
σήμερα, που είμαι θλιμμένη.
Στάζει από έρωτα το κόκκινο φεγγάρι
Λίμνη, θαλασσινό νερό, αλμυρά ζωής,
σήμερα που είμαι λυπημένη, μην με ξεχνάτε
Ελάτε, στην γλυκιά θέρμη της καμαράς μου
γίνεται σύντροφοι μου, τραγουδήστε μαζί μου
το ξεχασμένο τραγούδι των βυθών.
Στάζει από έρωτα το κόκκινο φεγγάρι
Αύριο καινούργιο φεγγάρι θα ζωγραφίσει
με ασημοκίτρινα κεντίδια τον ουρανό.
Γλάροι θα κουρσέψουν την αλμύρα της θάλασσας
Στάλες αγάπης θα χαράξουν
την πορφυρογέννητη αυγή.
Ψωμί πλασμένο με δάκρυα θα προσφέρω,
σε σας σύντροφοι μου.
