Ο Βασίλης Ξημέρης μιλάει στη «σβούρα»: Να αφήσουμε το «εγώ» και να κοιτάξουμε το «εμείς»!
Ο άνθρωπος που δουλεύει με τα χέρια είναι εργάτης, με τα χέρια και το μυαλό, τεχνίτης, με τα χέρια, το μυαλό και την καρδιά, καλλιτέχνης. François Mauriac
Ο Βασίλης Ξημέρης είναι ψυχίατρος και παράλληλα τραγουδάει «θεραπεύοντας» και με τις δυο του ιδιότητες τις ψυχές μας. Παίρνει μέρος σε συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ενώ έχει τραγουδήσει ακόμα και στην Ογκολογική Κλινική του ΠΑΓΝΗ. Επηρεάζεται από κορυφαίους δημιουργούς που διαπνέουν το έργο του αλλά και το τελευταίο του τραγούδι «Λαβύρινθος», που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Το φιλότεχνο κοινό περιμένει με ανυπομονησία τον πρώτο προσωπικό του δίσκο και θα έχει την ευκαιρία να τον απολαύσει το ερχόμενο καλοκαίρι στο Ηράκλειο. Ο Βασίλης Ξημέρης, μας παρουσιάζει τις πολύπλευρες εκφάνσεις των δημιουργιών του, μέσα από μια ξεχωριστή συνέντευξη.
Γιατρέ σας καλωσορίζω στο διαδικτυακό περιοδικό Σβούρα για τις τέχνες και τον πολιτισμό. Αλήθεια, πως παντρεύονται ψυχιατρική και τέχνη;
Είναι μεγάλη μου χαρά να φιλοξενείται η συνέντευξή μου σε ένα περιοδικό που στηρίζει τις τέχνες και τον πολιτισμό. Η ψυχιατρική για μένα είναι τέχνη, το να μπορείς να εκμαιεύεις προσωπικά βιώματα και εμπειρίες των ασθενών που σε εμπιστεύονται, χωρίς να προδώσεις αυτή την αμφίδρομη σχέση γιατρού-ασθενούς, είναι μια πράξη ανάλογη με την αφύπνιση των βαθύτερων συναισθημάτων των ακροατών, μέσα από τη μουσική και το τραγούδι.
Νομίζω ότι η κοινή συνισταμένη είναι η θεραπεία της ψυχής. Πιστεύετε ότι σήμερα δίνονται ευκαιρίες στο κοινό να «θεραπεύσει» την ψυχή του μέσω της τέχνης;
Συμφωνώ απόλυτα ότι η θεραπεία της ψυχής είναι το ζητούμενο. Αν και γίνονται αξιόλογες προσπάθειες προς την κατεύθυνση αυτή, είμαστε δυστυχώς ακόμα αρκετά πίσω στον τομέα αυτό.
Έχετε πάρει μέρος σε συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τι είναι αυτό που σας άφησε αυτή σας η πράξη;
Ήμουν ανέκαθεν άνθρωπος της ανιδιοτελούς προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο, και πάντα ήταν μεγάλη η χαρά και η συγκίνησή μου να συμμετέχω με όλη μου την ψυχή για έναν καλό σκοπό.
Ίσως το πιο συγκλονιστικό σημείο της καριέρας σας, έως σήμερα, να είναι η συναυλία που πραγματοποιήσατε στην ογκολογική κλινική του ΠΑΓΝΗ. Είναι έτσι, και αν ναι, τί συναισθήματα σας γεννήθηκαν, όταν βλέπατε τους ασθενείς να αντλούν δύναμη από αυτήν σας την καλλιτεχνική παρουσία, την ώρα που δίνει ο καθένας και η καθεμιά τους τη δική του μάχη για τη ζωή;
Δεν ήταν συναυλία, αλλά μια αυθόρμητη κίνηση, ακούγοντας μουσική από τον πάνω όροφο της Ψυχιατρικής κλινικής. Η κ. Ναούμ έπαιζε κιθάρα σε πρόγραμμα της Ογκολογικής κλινικής, στο πλαίσιο της συνεπικουρούμενης θεραπείας για τους ογκολογικούς ασθενείς. Έπειτα από προτροπή του νοσηλευτικού προσωπικού, που γνώριζαν ότι τραγουδούσα, περάσαμε από όλα τα δωμάτια της Ογκολογικής κλινικής, και δώσαμε μια νότα αισιοδοξίας σε όλους τους ασθενείς που δοκιμάζεται η υγεία τους. Συγκινήθηκα πάρα πολύ και εκείνο το βράδυ θυμάμαι χαρακτηριστικά πως κοιμήθηκα με μια αγαλλίαση ψυχής.
Τα τραγούδια σας, όπως και το ρεπερτόριο σας, κατατάσσονται σε αυτό που λέμε έντεχνο λαϊκό. Από ποιους δημιουργούς έχετε επηρεαστεί;
Έχω δεχτεί αναμφίβολα επιρροές από τη μουσική των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Σταύρου Ξαρχάκου, Χρήστου Λεοντή, Μάριου Τόκα, Χρήστου Νικολόπουλου, καθώς και από τα τραγούδια της αστικής Αθήνας στα χρόνια του Μεσοπολέμου.
Ποιο είναι το τραγούδι που θα θέλατε να έχετε πει σε πρώτη εκτέλεση;
Είναι πολλά τα τραγούδια εκείνα που θα ήθελα να είχα πει σε πρώτη εκτέλεση, συνεπώς δυσκολεύομαι να επιλέξω ένα! Μεταξύ αυτών που θα ήθελα να ερμηνεύσω, και τα οποία εντάσσω συχνά στις συναυλίες μου, είναι η «Όμορφη πόλη», το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» και η «Νύχτα μυρίζει γιασεμί».
Μπορεί ένας τραγουδιστής, όπως εσείς, να φτάσει στο φιλότεχνο κοινό μέσα από το διαδίκτυο, ή κρύβει και αυτό τις παγίδες του;
Πλέον το διαδίκτυο είναι η βασική πηγή επικοινωνίας με το κοινό, καθώς οι συνθήκες στις δισκογραφικές εταιρίες πλέον δεν είναι όπως παλιά. Κάθε καλλιτέχνης προωθεί τη δουλειά του σε πρώτη φάση στο διαδίκτυο, και μετά αναζητά συνεργασία με κάποια δισκογραφική εταιρία, η οποία αναλαμβάνει στη συνέχεια να προωθήσει τη δουλειά του. Κίνδυνοι πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, αρκεί ο κάθε καλλιτέχνης να γνωρίζει τι θέλει και να έχει συγκεκριμένο στόχο.
Δυσκολεύεστε γενικότερα να ασκήσετε την τέχνη σας και αν ναι, ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια;
Υπάρχουν ορισμένες αντικειμενικές δυσκολίες. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι αν δεν υπάρχει εταιρία να λειτουργεί υποστηρικτικά, ο καλλιτέχνης επιφορτίζεται επιπλέον με την ανάγκη για προβολή της δουλειάς, την οργάνωση συναυλιών και την οικονομική διαχείριση αυτών.
Πιστεύετε ότι ο κόσμος μας μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο και με ποιον τρόπο;
Για να αλλάξει ο κόσμος, θα πρέπει να αφήσουμε το «εγώ», και να κοιτάξουμε το «εμείς». Για να συμβεί αυτό, πρέπει οι άνθρωποι να έρθουμε πιο κοντά και να ενωθούν οι ψυχές μας. Όπως έλεγε ο αγαπημένος μου ποιητής, Γιάννης Ρίτσος, «Μια κίνηση του τρυφερού χεριού σου, έσβησε μεμιάς όλο το μαύρο».
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στα άμεσα σχέδιά μου είναι η ολοκλήρωση του πρώτου μου προσωπικού δίσκου, από τον οποίο ήδη τα 5 τραγούδια κυκλοφορούν στο youtube:
«Έσπαγε η θάλασσα», «Τον Σεπτέμβριο», «Ο μπαξές», «Άνοιξη» και «Λαβύρινθος».
Επίσης, προγραμματίζω μια σειρά συναυλιών για το ερχόμενο καλοκαίρι. Η μία ανακοινώσιμη ημερομηνία είναι στις 13 Ιουλίου στο Κηποθέατρο «Μάνος Χατζιδάκις», στο πλαίσιο του Καλοκαιρινού Φεστιβάλ Ηρακλείου.
