By:
On:
In: Διήγημα

Παράξενες μέρες | διήγημα της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Βαδίζω τη λεωφόρο μονάχος. Ασφυκτιώ! Ψάχνω αέρα, ν’ ανασάνω λεύτερα, μα διάβασα πως τον πουλάνε στις αγορές και τα παζάρια. Αναζητώ το χάϊδεμα απ’ το δροσερό βοριαδάκι μα ‘ναι λέει σήμερα ακριβό κι εγώ έχω μείνει ρέστος από καιρό. Σουρουπώνει μα απαγορεύεται αυστηρά η κίνησης. Η κίνησης και προπαντός η διαμαρτυρία! Τα κεφάλιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Τότε που δραπέτεψε η Ειρήνη | του Τάκη Βαρελά Και εκεί που έλεγα, πως πολύ ψηλά πέταξε η ζωή, έψαχνα να βρώ σε πιο σύννεφο κρύβονται οι άνθρωποι. Χάθηκαν είπα! Μάλλον πετάνε, πιο ψηλά από τα σύννεφα! Χαμήλωσα τα μάτια. Έσκυψα το κεφάλι μου στη γη και είδα σκιές να με κυκλώνουν, σχήματα και μορφές αλλόκοτες, σαν από άλλο κόσμοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Του Ιουλίου τα μαϊστράλια | της Ζωής Δικταίου   Να ήμουν φεγγάρι, που απ’ το φεγγίτη σου δεν θέλει απόψε, σ’ άλλο παράθυρο πλάι να βρεθεί που με τη λάμψη του ίσως κατάφερνε να ψιθυρίσει όσα δεν μπόρεσε ποτέ να πει. Πάνω στο τζάμι σου να ’ρθω να γράψω λέξεις και όνειρα κι όλα με φως τώρα που φέρνει φιλιάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Facta non Verba

Συγκρίσεις γυναικών και πολιτισμών! | του Θεματοφύλακα ιστορικής μνήμης Σήμερα είναι τουλάχιστον ενδιαφέρουσα, η ενασχόληση μας με το βίο των ελεύθερων ανθρώπινων φυλών. Ας δούμε σήμερα, κάποια στοιχεία σχετικά με την θέση της γυναίκας στις ινδιάνικες φυλές της Β. Αμερικής, όπως σώθηκαν μέχρι σήμερα, απ’ την προφορική παράδοση και από αντικειμενικές καταγραφές λευκών μελετητών. Οι ινδιάνικες «απολίτιστες» φυλές, αιώνες πριν,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Άρης Λαχανάς | του Χρήστου Δημούλα Το μισό φορτίο απ’ το εμπόρευμα έμεινε ξανά στη καρότσα απούλητο. Πήρε αμίλητος το δρόμο της επιστροφής με το σημερινό μεροκάματο να μη φτάνει ούτε για τα μισά λίτρα πετρελαίου απ’ όσα χρειάζεται για να κινηθεί το φορτηγό του. Έχει καιρό τώρα που βλέπει το κόπο του να μη του αποδίδει ούτε το κόστοςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Πεζογραφία, Ποίηση

Αζίζ Νεσίν: ο πολυβραβευμένος συγγραφέας με το ιδιαίτερο χιούμορ, ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της τούρκικης λογοτεχίας | του Διογένη Σινωπέα Σαν σήμερα το 1995 έφυγε από τη ζωή ο Αζίζ Νεσίν (Mehmet Nusret Nesin) από τους πιο γνωστούς λογοτέχνες της Τουρκίας διεθνώς κι ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της γειτονικής χώρας γεννήθηκε το 1915 στη Χάλκη τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα

Σπάσιμο θέλει η κεφαλή σου | της Άννας Τακάκη Τούτη η λαϊκή έκφραση μου’ ρθε δα πάλι στο νου και την συνδέω με ένα περιστατικό της παιδικής μου ηλικίας. Όσο και να περνούν τα χρόνια δεν ξεχνιούνται αυτά, είναι κομμάτια της ζωής μας, είναι το παρελθόν που μας φένει πότε πότε πίσω για να βλέπομε μπροστά. «Σπάσιμο θέλει η κεφαλήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Του Ιουλίου οι Κυριακές δεν είναι σαν τις άλλες | της Ζωής Δικταίου   Αδέσποτες, γυρίσανε οι ώρες του πελάγου η όστρια, αλμύρα φύσηξε στις άκριες της ψυχής σε μια ιδέα, εξόριστη του Έρωτα του μάγου αρχαία σκουριά στα μάτια μου, μα δεν ανησυχείς.   Του Ιουλίου οι Κυριακές δεν είναι σαν τις άλλες στη Μάνη, στη Μονεμβάσια, φιλιά γράφειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Δυο ποιήματα για τη φωτιά | του Τάκη Βαρελά Μοιρολόι της φωτιάς Καίει ο ήλιος και εγώ περιμένω ένα δροσερό αεράκι, δραπέτη από των φαραγγιών τα δάση. Μαντάτο των βουνών! Προσπαθώ να αρθρώσω δυο λέξεις, αλλά με αυτή τη κάψα, θέλω τέσσερεις ανάσες, σε δυο συλλαβές! Σημάδια των καιρών… Φαντάσου, για δυο μέτρα δρόμο θέλω τη βροχή και την αντάραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…