By:
On:
In: Ιστορίες με ουρά

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων | του Μιχάλη Στρατάκη . Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων και κοντοσιμώσετε να σας δηγηθώ μια θύμηση από μια τέτοια μέρα, σαν τη σημερνή. Στη Σαλονίκη εζούσα, στην Ιωάννη Κωλέττη, με μόνιμη θωριά μου τα παλιά, ξεντεριασμένα τραίνα που εσκουριάζανε στο απέραντο νεκροταφείο της ιστορίας του σιδηροδρόμου του ΟΣΕ. Απέναντι από το νέο σιδηροδρομικό σταθμό, στην αρχήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Παππού, εξεχείλισε η καρδιά με την αθιβολή σου | της Ζωής Δικταίου   Παππού, εξεχείλισε η καρδιά με την αθιβολή σου εθόλωσαν τα μάτια μου, μπροστά μου όλο σε βλέπω στο έμπασμα περήφανος, στο έβγα ευκή περίσσια «στην άσπρη πέτρα κρύο νερό, στη μαύρη γιασεμάκια και στην κορφή χρυσόμηλο με κοκαλένια πέννα». Όσο αλαργεύω απ’ τη ζωή κοντοζυγώνω εσένα, λύχνοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Μόνη | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Το καλοκαίρι πέρασε και μπήκε ο χειμώνας με τη μαντήλα έκρυψες και των ματιών το χρώμα. Κάτω απ’ το παραθύρι σου βασιλικός κι αγάπη μα δεν εζήτησες ποτέ έρωτα δίχως πάθη. Τα τζιτζικάκια σώπασαν τ’ άστρα κι αυτά κρυφτήκαν χειμώνας δίχως σύννεφα γυναίκα δίχως προίκα. Μπούργκα θα ρίξω στη φωτιά για να φανεί το σώμα,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Ποίηση

…σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος… Κατερίνα Γώγου Η ηθοποιός Κατερίνα Γώγου (1940-1993) αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ελληνική ποίηση. Η αιώνια έφηβος, η οργισμένη, η πιο σπαρακτικά ραγισμένη φωνή της γενιάς της, αυτοκτόνησε σαν σήμερα στις 3 Οκτώβρη 1993. Τα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου εξέπεμπαν τη διαμαρτυρία και την αγανάκτησή της για τις τερατώδεις δυνατότητες του κοινωνικού μηχανισμού να καταστρέφειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Αυτός που χάθηκε… | του Γιώργου Μπίμη Αυτός που χάθηκε μια νύχτα ξαφνικά, μια πόρτα άνοιξε στης γης την εξορία κι άφησε πίσω του μια άρτια ιστορία κι ένα απόθεμα με γνήσια ιδανικά… Αυτός που έφυγε στη μπόρα βιαστικά, είχε μια φλόγα κι ένα όραμα στα στήθια κι είπε με πάθος και με τόλμη την αλήθεια για τα παιδιά πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Η γιαγιά μου η Χρυσοδόντα | της Άννας Τακάκη Η γιαγιά Αννίκα, το γένος Χατζησταυράκη, γεννήθηκε κατά την τουρκική επανάσταση (1897), σε ένα μικρό οικισμό στο Αχλάδι, νοτιοανατολικά του χωριού Αγ. Τριάδα, Σητείας. Ήταν το δέκατο παιδί της οικογένειας. Δεν πήγε ποτέ σχολειό, δεν ήξερε να βάλει υπογραφή, αλλά ήξερε τι θα πει ζωή και πώς να την βαστάξει σταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Παραμύθι για μεγάλους και μικρούς | του Γιώργου Ηρακλέους Άφησε το λευκό πλεκτό καλάθι με τα λουλούδια στο λιθόστρωτο, νύχτωνε κι αναρωτιότανε σε ποιον ανήκει το φεγγάρι… Κανένας άλλος δεν ξέρει πως έιναι να πεθαίνεις κάθε μέρα, σκεφτότανε η πλανώδια ανθοπώλισσα με τα σγουρά, ξανθά μαλλιά και τα γαλάζια μάτια, η Μαργαρίτα δεκαπέντε χρονών και να παλεύει με όλες τιςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία, Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Μεζεδάκια της Κυριακής | του Νίκου Σαραντάκου Της Κυριακής αντί για το συνηθισμένο Σάββατο, διότι χτες είχαμε 1η του μηνός, κι έτσι το Μηνολόγιο εκτόπισε τα μεζεδάκια για σήμερα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι το καθιερωμένο για την Κυριακή λογοτεχνικό (ή συναφές) μας ανάγνωσμα αναβάλλεται για την επόμενη Κυριακή, μια διευθέτηση που έχει ξαναγίνει όταν η πρώτη του μηνός πέφτει Σάββατο.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Εικαστικά – Καλές τέχνες

Γνωριμία με τις Τέχνες τις οποίες ονομάζουμε εικαστικές | του Κώστα Αλεξιάδη Στις εικαστικές τέχνες ανήκουν η ζωγραφική, οι γραφικές τέχνες, η γλυπτική, η διακοσμητική και εφαρμοσμένη τέχνη. Ονομάζονται αυτά τα είδη τέχνης εικαστικές, γιατί ο καλλιτέχνης εκφράζει σ᾿ αυτά τις σκέψεις του και τα αισθήματά του μέσα από την απεικόνιση του ανθρώπου, της φύσης, των αντικειμένων, των σχεδίων –ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…