Η κατάρα της μάνας | του Βασίλη Φυτσιλή Μετά την πτώση του Γράμμου, τον Αύγουστο του 1949, και την υποχώρηση της κύριας δύναμης του Δημοκρατικού Στρατού προς την Αλβανία, η κατάσταση, για τους μαχητές που έμειναν εγκλωβισμένοι στο χώρο της Κεντρικής Ελλάδας, έγινε απελπιστική. Αποκομμένοι στα βουνά των Αγράφων και της Γκιώνας, χωρίς σύνδεση με την Κεντρική Διοίκηση και χωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μαρξισμός και Ψυχανάλυση – Για τη ζωή και το έργο του Βίλχελμ Ράιχ | του Alessandro D’Aloia Πρωτοπόρος επιστήμονας, ριζοσπάστης ψυχολόγος, για μεγάλο διάστημα στη ζωή του ο Βίλχελμ Ράιχ θεωρούσε τον εαυτό του μαρξιστή. Εφάρμοσε την επιστημονική μέθοδο του μαρξισμού στην έρευνά του στην Ψυχανάλυση και αυτό τον οδήγησε να έρθει σε ρήξη με πολλές από τις θεωρίες τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το Θεσσαλονικιώτικο «Μπουγιουρντί» | η κουζίνα της Αναστασίας   Η Θεσσαλονίκη είναι η πρώτη ελληνική πόλη που εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων της UNESCO στον τομέα της γαστρονομίας! Διότι το φαγητό στη Θεσσαλονίκη δεν έχει να κάνει μόνο με τον κορεσμό της πείνας, αλλά αποτελεί μιαν ιεροτελεστία, τόσο η παρασκευή όσο και η κατανάλωσή του, ώστε να το απολαύσουνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Παιδεραστίες αρίστων | του Δημήτρη Σκαλτσά Αργυρού Το παρακάτω κείμενο παίρνει αφορμή από την εκπόρνευση και τον βιασμό της 12χρονης και κινείται στα όρια του μύθου και της πραγματικότητας, του σοβαρού, του ιλαρού και του αστείου. Στα όρια μεταξύ του τραγικού και της φάρσας, σαν την ζωή μας ένα πράγμα. Η εποχή των αρίστων Ε, ναι ζούμε μια νέα εποχήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εδώ ναυάγησε η ζωή | του Τάκη Βαρελά   Πάει καιρός τώρα που η θάλασσα έχασε το χρώμα της. Ανεμική και κίτρινη, την είδα να σέρνεται στα βότσαλα, ανήμπορη και ασάλευτη, λες και δεν είχε μήτε ανάσα και φωνή, μιας και το κύμα άνεβρο, έσβησε και αυτό στην ανημποριά της. Γαλήνια η θάλασσα είπαν. Καιρός για ταξίδια. Και όμως οΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο καραγκιόζης | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Άσπρο πανί με φώτα από πίσω και η αυλαία ανοίγει και ξυπνά. Νύχτα που θέλησα βαθιά να σ’ αγαπήσω μα ο χρόνος φεύγει, πίσω δεν γυρνά. Ο Καραγκιόζης βγαίνει στη σκηνή, όλο χαμόγελο – ρωγμή στην αδικία, σκορπά μια ιδέα πανανθρώπινη: Ρε, λες να ζήσουμε τ’ όνειρο στην πορεία; Μια φασολάδα και δυο τρειςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Στο φως του κεριού να ξορκίσω την απουσία σου | της Ζωής Δικταίου Μουδιασμένες οι μέρες κι ο φόβος, μαργαριτάρι κρεμασμένο στο λαιμό. Άγριος καιρός η σκέψη σου με ξεγελούν οι σκιές νιώθω μόνο την ομίχλη και τα σύννεφα εκείνα, που κουβαλούν τη βροχή. Συλλαβίζω στην ψυχή πετρωμένα φεγγάρια της νύχτας στις όχθες του ονείρου γλιστράς και χάνεσαι λεηλατήσαμε τιςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Βαθιά ποτάμια | του Χοσέ Μαρία Αργουέδας . Στις 12, όταν οι εξωτερικοί σπουδαστές έβγαιναν στο δρόμο, ακούστηκαν γυναικείες κραυγές. Εγώ και ο Rondinel βρισκόμαστε κοντά στην πόρτα και μπορούσαμε να δούμε το δρόμο. Πολλές γυναίκες πέρασαν τρέχοντας! Όλες ήταν μιγάδες, ντυμένες όπως οι γυναίκες των μαγαζιών που πουλάνε chicha*. Ο πατήρ – διευθυντής βγήκε από το γραφείο του, κατευθύνθηκεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Από την καταγωγή του Χάλοουιν μέχρι την εμπορευματοποίησή του | του Διογένη Σινωπέα Γιατί το ένα τρίτο του συνόλου της καραμέλας που πωλείται ετησίως στις ΗΠΑ αγοράζεται για το «Χάλοουιν»; Το Χάλοουιν (Halloween) είναι μια γιορτή που γιορτάζεται στον δυτικό κόσμο κάθε χρόνο στις 31 Οκτώβρη. Η παράδοση ξεκίνησε από την αρχαία κελτική γιορτή Σόουιν (Samhain – μια γαελική λέξηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…