By:
On:
In: Διήγημα

Όσοι χαρκομουζώνονται, θαρρείς χαρκιάδες είναι; | της Άννας Τακάκη Σε περαζόμενους καιρούς ήτονε ένας νεαρός σε χωριό τσ’ επαρχίας μας που τον παρομοιάζανε Βαβαλέ. Από μικιό κοπέλι φαινόντανε πως δεν εσκάμπαζε και πολύ, μα ήτονε, μαθές, κουτοπόνηρος. Σαν εμεγάλωσε δεν ήθελε να παντά τα οζά του πατέρα του, να ’τον-ε τρώει το ξεροβόρι, πότε ο χιονιάς, πότε η κάψα καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Για τη μητέρα μου… | της Άννας Κεφαλέλη Όλο γράψε και γράψε της έλεγα. …Με άκουσε η μητέρα μου και στρώθηκε να γράψει αναμνήσεις από τα παιδικά της χρόνια, από τις περιπέτειες στον Αγώνα ως μαχήτρια του ΔΣΕ, από την ξενιτιά στην πολιτική προσφυγιά και την επιστροφή της στην Πατρίδα μετά από 30 χρόνια. Πήρε φόρα και δε σταματούσε. ΈβλεπαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Άθρωπος… | του Αντώνη Κουκλινού Το ζωντανό ον πάνω στη Γη, που δεν κατάφερε ποτέ να καταλάβει, το νόημα τση ζωής του. Όσο και να το φιλοσοφώ πολλές φορές στη πορεία τση ζήσης μου, δεν μπόρεσα ποτές, μου να καταλάβω τσ’ αθρώπους. Παρέες έχω κάμει, με ξενύχτια και γλέντια αμέτρητα, λόγω του λαούτου και πολλές συνεργασίες. Μέσα σε κόσμο ήμουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Μεζεδάκια στην πετσέτα | του Νίκου Σαραντάκου Τον παλιό καιρό,  οι οικοδόμοι και άλλοι εργάτες έπαιρναν μαζί το μεσημεριανό τους -ξηρά τροφή βεβαίως- μέσα σε μια πετσέτα. Αφού αυτή την εβδομάδα συζητάμε το κίνημα για ελεύθερες παραλίες, ή και κίνημα της πετσέτας, είχαμε και χτες λεξιλογικό άρθρο άλλωστε, ταιριάζει να τα πούμε έτσι τα μεζεδάκια μας. Και ξεκινάμε με μιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Γιατί επί Mητσοτάκη η πυρόσβεση έχει εκπέσει σε μια αστυνομική επιχείρηση | του Γιάννη Χατζηχρήστου ● Η απλοϊκή αποδεκτή εξήγηση ενός συντηρητικού μυαλού είναι «μα για να μην χαθούν ζωές»! Λες και ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να κάνει δύο πράγματα ταυτόχρονα; Και να κατασβήνει και να απομακρύνει όσους κινδυνεύουν, αφήνοντας τέσσερα καλοκαίρια τώρα να σβήνουν δασικές πυρκαγιές μόνοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Η συντομία των συναισθημάτων | της Μαρίας Σταυρίδου Η συντομία των συναισθημάτων η έκπληξη των θηραμάτων, ένας γρήγορος γύρος θανάτου. Η οφθαλμαπάτη της συναισθηματικής ερήμου. Η ψευτιά μιας κοινωνίας πλούτου. Η αφθονία των δούλων. Η αναρχία των ψεύτικων ανορθόγραφων τύπων. Η συντομία των συναισθημάτων. Μια τάση μόδας για τα παιδιά για τους εφήβους που πάψαν ν’ ακούν τη γιαγιά, γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Οι μέρες μας | του Γιώργου Ηρακλέους Μικραίνει ο χρόνος από την ταχύτητα, στενεύουν οι μέρες, μεγαλώνουν αφόρητα οι νύχτες. Ζεις; Ή απλά επιβιώνεις όπως – όπως; Έχασες τ΄ όνομα σου, όπως όλα τα πράγματα, τώρα τον αριθμό που είσαι, ποιος τον θυμάται; Οι πιο πολλοί δεν έχουν αριθμομνήμη, την έχασαν ολότελα με τα κινητά, τους υπολογιστές, τις άπειρες αποθηκεύσειςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Κρήτες – Σαρακατσάνοι | του Νίκου Λουκαδάκη Ζόρικα τα ζάλα που έχω κάμει μέχρι σήμερα στις Ελληνικές διαλέκτους. Μετά τα Ποντιακά, τα Κυπριακά, τα Καππαδοκικά, πήρα την πιο δύσκολη στράτα, αυτή των Σαρακατσάνων. Μακρινή μου φάνηκε στην αρχή η απόσταση μεταξύ Κρητών και Σαρακατσάνων, με μεγάλη όμως έκπληξη διαπίστωσα στην πορεία ότι οι κοινές μας λέξεις είναι πάρα πολλές καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Διπλό φλουρί | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Διπλό φλουρί, διπλή χαρά παροδική, διπλός καημός και στεναγμός καραδοκεί… Τι να το κάνω πες μου το διπλό φλουρί, π’ αυτός ο κόσμος, τον καημό μου δεν χωρεί… Διπλό φλουρί, σπασμένο δόντι, δυο φορές, διπλή πληγή, διπλός του πόνου ο αμανές… Τζάμπα χαρά πήρα, για το διπλό φλουρί, μιας κι ο ντουνιάς, τονΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…