Απανθρακωμένα μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Όχι επειδή τα ξέχασα στο φούρνο ενώ χαζολογούσα στα σόσιαλ, αλλά επειδή εδώ και 15 μέρες συνεχίζεται (ή, για να είμαι ακριβέστερος, συνεχιζόταν χτες) η καταστροφική πυρκαγιά στον Έβρο. Στην πιατέλα μας μάλιστα υπάρχει ένα τουλάχιστον μεζεδάκι που έχει σχέση με την πυρκαγιά, και μ’ αυτό θα ξεκινήσουμε. Εννοώ τη συζήτηση που έγινε  προχτέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Φωτιές αφέντρες του κακού | της Ζωής Δικταίου Είχε περπατήσει σ’ άτριφτες στράτες του θυμαριού και του σπάρτου, στα δάση, μυρίζοντας ανθισμένη ρίγανη και βάτο, έγνοια βαριά η ελευθερία, τη ζύγιαζε σαν κυλιόταν στο παχύ στρώμα της φτέρης με τα μάτια γεμάτα χελιδόνια, κι όταν κρυμμένος στις αφράτες καλαμιές τρελός του πόθου, δεν το φαντάστηκε, κορφολογώντας τη χαρά πριν τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δασικές πυρκαγιές στον Έβρο: μήπως μια βολική αποψίλωση για εξορύξεις σπάνιων γαιών; | του Γιάννη Χατζηχρήστου Πέρσι άφησαν να καεί ανενόχλητα για 12 ήμερες το βόρειο τμήμα του δάσους της Δαδιάς στον Έβρο. Φέτος σειρά είχε το νότιο και δυτικό, αποψιλώνοντας συνολικά μία έκταση μεγαλύτερή των 1.000.000 στρεμμάτων υπό το δόγμα της «μη κατάσβεσης/εκκένωσης» των αστυνομικών επιχειρήσεων, που πλέον υποκαθιστούνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο χορός των εντυπώσεων | της Μαρίας Σταυρίδου Ένας παράλογος χορός εντυπώσεων. Εικόνες ψεύτικες που λανσάρονται αληθινές. Εικόνες θαμπές που φωτίζονται σα νύφες διαλεχτές. Μια εικονική πραγματικότητα για ζωή γιατί απλούστατα η μοίρα έχει αδικήσει και έχει αδικηθεί. Φιγούρες εγωισμού σε μια αίθουσα κανιβαλισμού και η Βασίλισσα μια γρια που ξέχασε τον σεβασμό, σ’ ένα παλιό συρτάρι στο εξοχικό. ΈναςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το όνειρο της επανάστασης | του Γιώργος Ηρακλέους Κρεμάστηκαν τα ρούχα μας απ’ το παράθυρο σαν άνθη λευκά, σπασμένο ποτήρι η καρδιά κι’ εγώ ψάχνω ακόμα το όνειρο της επανάστασης! Ανθισμένη μυγδαλιά μες την παγωνιά και κάτω στην ψυχή μου νύχτα… Πραματευτάδες στις μεγάλες αγορές διαλαλούνε την πραμάτεια τους, τα πουλάνε και τα αγοράζουνε όλα μισοτιμής πια, το πολυκατάστημα «οΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αγκούτσακες | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Στου Μάρτη τα τελειώματα σωπάσανε τ’ αηδόνια κι έπεσε νεκρική σιγή, ζαέρι εις το χωριό και κράζουνε τσ’ αργαδινές στη Βρύση δυο παγόνια κι οι σκάρες, π’ αναμάζωξε κάθε σκουπιδαριό … Τ’ Απριλομάη οι μυρωδιές, βρωμούνε ναφθαλίνη κι ο γέρο Μίμης, το θεριό στ’ α-όρη κυνηγά, εις το ντουκιάνι του χωριού, πικρό φαρμάκι πίνειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Charlotte | της Ζωής Δικταίου Στο καβαλέτο ο μουσαμάς πιασμένος σε τέσσερα μανταλάκια πάνω στο τελάρο, και στη βάση ένα χρωματιστό μαντίλι. Στο πορτραίτο το πρόσωπο μιας νέας γυναίκας προκαλούσε θαυμασμό. Με ένα λεπτό πινέλο, ξαναπέρασε το καμπυλωτό στόμα με φωτεινό κρεμεζί και λίγο κόκκινο, μετά γύρισεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Έκαμα το χρέος μου… | της Άννας Τακάκη ΑΝΕΒΗΚΑ όσο πιο ψηλά μου ’ταξε η καρδιά μου. Ήμουν μια σπιθαμή στη γης – χαμόχορτο – κι έγινα ρίζα του βουνού κι απάνω κει η ψυχή μου ζητάει, να χορτάσει Ήλιο, Ήλιο ελληνικό! Ζητάει να χορτάσει Ελευθερία! Ζητάει να κρατηθεί στον Τόπο των προγόνων της και να φωνάξει, να το φωνάξειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

2520! | του Γιώργου Χουρμουζιάδη «Οι περισσότεροι είχαν να πλυθούν και ν’ αλλάξουν έναν ολόκληρο μήνα, ίσως και περισσότερο, και οι μορφές τους, μαύρες και ισχνές, από τις κακουχίες και την απλυσιά, ελάχιστα πλέον θύμιζαν τα παλιά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους»! Με τον τρόπο αυτόν ένας αντάρτης του ΔΣΕ περιγράφει την κατάσταση των ανταρτών μετά τον ελιγμό που πραγματοποίησε ο ΔΣΕΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…