Yom HaShoah – Ημέρα μνήμης μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους
27.04.2022. Yom Hazikaron laShoah ve-laG’vurah. Είναι η ημέρα, που γιορτάζεται ως η ημέρα μνήμης για τα περίπου έξι εκατομμύρια Εβραίους που δολοφονήθηκαν στο Ολοκαύτωμα από τη Ναζιστική Γερμανία και τους συνεργάτες της, καθώς και για την εβραϊκή αντίσταση εκείνη την περίοδο. Το τρομακτικό Ολοκαύτωμα των έξι εκατομμυρίων Εβραίων που εξοντώθηκαν στους θαλάμους των αερίων και εξαερώθηκαν στους φούρνους των στρατοπέδων της φρίκης, όπου άλλωστε, αναρίθμητοι αθώοι άνθρωποι των χωρών της Ευρώπης, όπως και της Ελλάδας, έχασαν τη ζωή τους κάτω από φρικτά βασανιστήρια. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης γνώρισε τον αφανισμό του 96% των μελών της στα στρατόπεδα του θανάτου.
Ένας στους δύο νέους Γερμανούς δε γνωρίζει τι είναι το Ολοκαύτωμα, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που έγινε το 2005 στη Γερμανία. Μολονότι το 80% των Γερμανών όλων των ηλικιών ορίζει το Ολοκαύτωμα ως την «εκστρατεία των ναζί για την εξολόθρευση των Εβραίων της Ευρώπης», το ποσοστό αυτό πέφτει στο 51,4% στους νέους κάτω των 24 ετών. Η δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Φορσουνγκσγκρούπε Βάλεν (Forschungsgruppe Wahlen), που διενεργήθηκε για λογαριασμό της γερμανικής εφημερίδας «Ο κόσμος» (Die Welt) και της δημόσιας τηλεόρασης ZDF δείχνει επίσης ότι, σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, οι γυναίκες που αγνοούν τι είναι το Ολοκαύτωμα είναι διπλάσιες από τους άνδρες.
Μια έρευνα του ZDFinfo που έγινε το 2020, δείχνει ότι πολλοί Γερμανοί – ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό των ερωτηθέντων – θέλουν να βάλουν τέλος στην ενασχόλησή τους με τον εθνικοσοσιαλισμό, να βάλουν ένα τέλος στο παρελθόν. Ένας στους τέσσερις έχει απόλυτα κενά γνώσης για το Ολοκαύτωμα. Η γερμανική κουλτούρα μνήμης φαίνεται να αλλάζει όλο και περισσότερο: Εβραϊκά αστέρια στις διαδηλώσεις για τον Covid, οι αρνητές του Ολοκαυτώματος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυξάνονται γεωμετρικά. Όλα αυτά επιταχύνουν μια εξέλιξη, σύμφωνα με την οποία θέλουν να ξαναγράψουν εκ νέου την ιστορία του ναζισμού και της εξόντωσης των Εβραίων.
Ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Samuel Salzborn είδε την ανάγκη για «συλλογική αθωότητα» σε πολλούς Γερμανούς και δήλωσε: «Κατά τη γνώμη μου δεν βρισκόμαστε στο τέλος της αντιπαράθεσης με τον εθνικοσοσιαλισμό, αλλά στην πραγματικότητα στην αρχή». Το 77% των ερωτηθέντων γνωρίζει ότι το Ολοκαύτωμα σημαίνει την εξόντωση των Εβραίων. Ωστόσο, σχεδόν το ένα τέταρτο (23%) δίνει λάθος απάντηση ή δεν ξέρει τι έχει να κάνει με τον όρο. Κάθε τέταρτο άτομο (26%) παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει κάτι για το Ολοκαύτωμα. Το ένα τέταρτο των ανδρών κάτω των 30 ετών δηλώνουν ότι έχουν μεγάλα κενά γνώσεων (24%). Μόνο το 20% των ερωτηθέντων ανέφερε ότι ήξερε για Άουσβιτς, το έντεκα τοις εκατό έδωσε λάθος απάντηση και το 69 τοις εκατό είπε ότι δεν γνώριζε τον λόγο.
Φυσικά, οι νέοι υποτίθεται ότι έμαθαν για το Ολοκαύτωμα σε χώρους μνήμης και σχολεία, αλλά «ο αντίκτυπος αυτής της μεταφοράς γνώσης είναι περιορισμένος», λέει ο κοινωνικός ψυχολόγος Andreas Zick από το Πανεπιστήμιο του Bielefeld και συνεχίζει «Βλέπουμε μια πτώση στην πολιτική εκπαίδευση».
Σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες (47%) πιστεύουν ότι οι περισσότεροι Γερμανοί εκείνη την εποχή δεν έφεραν ευθύνη για την εξόντωση των Εβραίων. Το 81% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι Γερμανοί εκείνη την εποχή δεν γνώριζαν τίποτα για το Ολοκαύτωμα. Το 78% των ερωτηθέντων είναι της γνώμης ότι υπάρχει ελάχιστος ή καθόλου αντισημιτισμός στη Γερμανία σήμερα.
Τα πογκρόμς αποτελούσαν μέρος συστηματικής αντισημιτικής βίας που περιελάμβανε ξυλοδαρμούς, βιασμούς, ξεφτίλισμα και δολοφονίες, όπως το πογκρόμ που έκαναν οι Γερμανοί ναζί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους στο Lviv της Πολωνίας (σήμερα Ουκρανία) και που οδήγησε σε θάνατο 4.000 Εβραίων.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της επί δεκαετίες ενορχηστρωμένης και κατευθυνόμενης επιχείρησης αποσιώπησης – αποενοχοποίησης των ναζιστικών εγκλημάτων. Μιας επιχείρησης, που έχει κλιμακωθεί και έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις την τελευταία 30ετία, σε συνδυασμό με τη διαστρέβλωση και υποβάθμιση του ιστορικού ρόλου και της προσφοράς της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού στην Αντιφασιστική Νίκη των λαών, στην ήττα του ναζιστικού τέρατος. Ας είναι βέβαιοι, όμως, οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και των ΗΠΑ, πως η ιστορία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου γράφτηκε με το αίμα εκατομμυρίων αγωνιστών πατριωτών και δεν μπορεί να τη διαστρεβλώσουν, πολύ περισσότερο να τη σβήσουν…
Σήμερα η Ευρώπη βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με ένα αυξανόμενο ρατσιστικό κύμα: βίαιες νεοναζιστικές επιθέσεις σε καταυλισμούς αλλοδαπών, μαζικές διώξεις μεταναστών και προσφύγων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η μορφή του ρατσισμού και του φασισμού σήμερα έχει αλλάξει. Στόχος πλέον δεν είναι ο Εβραίος ή ο μαύρος, αλλά ο διαφορετικός στην εθνικότητα, γλώσσα, θρησκεία, κουλτούρα. Νεοναζιστικά κόμματα κερδίζουν έδαφος σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και προσπαθούν να ανασκευάσουν την ιστορία. Επικίνδυνες απόψεις, όπως αυτή που θεωρεί πως το ολοκαύτωμα είναι μύθος, ακούγονται τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα. Η επίσημη Ευρώπη μένει απαθής στην κατάσταση αυτή και ανέχεται την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού…
Η Ευρώπη των 27 με 447 εκατομμύρια κάτοικους, των 75,5 εκατομμυρίων φτωχών και των 13,6 εκατομμυρίων ανέργων (εκ των οποίων 2,75 εκατομμύρια νέοι κάτω των 25 ετών), είναι μια πραγματικότητα για την οποία δεν ευθύνεται η εισροή μεταναστών στις χώρες της.
Παράλληλα, οι Εβραίοι που αντιμετώπισαν τότε αυτή τη ναζιστική θηριωδία της γενοκτονίας και έχουν σήμερα το δικό τους κράτος δεν πρέπει να μένουν απαθείς και σιωπηλοί απέναντι στην επιθετικότητα της κυβέρνησής τους κατά του Παλαιστινιακού λαού, που διεκδικεί τη δική του πατρίδα και το δικαίωμα στη ζωή.
Ούτε πρέπει να ξεχνούν τους βομβαρδισμούς πληθυσμών στη Σάμπρα και Σατίλα, παλιότερα, την εισβολή τώρα, θωρακισμένων σε παλαιστινιακούς οικισμούς, τις «επιλεκτικές δολοφονίες» τον αποκλεισμό της Γάζας και τον αφανισμό, που περιλαμβάνει στο «πρόγραμμά» της η κυβέρνηση του Ισραήλ. Δεν πρέπει να ξεχνούν τα παλιά θύματα, αυτά που κάνουν οι σύγχρονοι θύτες με τους βομβαρδισμούς αμάχων και τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, Υεμένη, Συρία, Κονγκό, Ιράκ, Ουκρανία ή τα στρατόπεδα των αλυσοδεμένων στο «Γκουαντανάμο» που παραπέμπει στις μνήμες των στρατοπέδων εξόντωσης. Γιατί όταν βάζεις φωτιά στο σπίτι του γείτονα, κινδυνεύεις να καείς κι εσύ.
Κάθε δημοκράτης πολίτης, μέσα από το μαζικό κίνημα, πρέπει να συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία κλίματος ανοχής της διαφορετικότητας, έτσι ώστε να αποτραπούν φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού, που η ιστορία έχει δείξει πως οδηγούν στον εθνικισμό, τον φασισμό, τον πόλεμο και το ολοκαύτωμα.
