Εμείς για την ειρήνη! | του Αλεξάντρ Ζάροφ
Όλοι οι άνθρωποι της γης.
Αφήστε το ξυπνητήρι να χτυπήσει:
Ας σώσουμε τον κόσμο!
Ας μείνουμε ως ένα.
Ας πούμε ότι δεν θα το κάνουμε,
να ξεκινήσουμε ξανά τον πόλεμο!
Είμαστε υπέρ της ειρήνης! Και αυτό το τραγούδι
Ας το μεταφέρουμε, φίλοι, σε όλο τον κόσμο.
Αφήστε το να ηχήσει στις καρδιές των ανθρώπων:
Θάρρος! Ας βαδίσουμε για την ειρήνη!
Όχι άλλος πόλεμος, όχι άλλη φωτιά!
Όχι πόλεμος, όχι φωτιά στον πλανήτη!
Η θέλησή μας είναι σκληρότερη από γρανίτη.
Έχουμε μια εντολή:
Οι τάξεις των μαζών
να την ενισχύσουμε με φιλία,
έτσι ώστε να μην είναι δυνατόν…
οι εξολοθρευτές της γης
να σηκώσουν το κεφάλι τους!
Είμαστε υπέρ της ειρήνης! Και αυτό το τραγούδι
Ας το μεταφέρουμε, φίλοι, σε όλο τον κόσμο.
Αφήστε το να ηχήσει στις καρδιές των ανθρώπων:
Δύναμη! Ας βαδίσουμε για την ειρήνη!
Όχι άλλος πόλεμος, όχι άλλη φωτιά
Όχι πόλεμος, όχι φωτιά στον πλανήτη!
Η θέλησή μας είναι σκληρότερη από γρανίτη.
Η δύναμή μας είναι ακαταμέτρητη.
Είμαστε εδώ για την τιμή
της αδελφοσύνης και της εργασίας.
Το αγαπημένο μας σημάδι,
ο φάρος της γης
το κόκκινο αστέρι.
Είμαστε υπέρ της ειρήνης! Και αυτό το τραγούδι
ας το μεταφέρουμε, φίλοι μου, σε όλο τον κόσμο.
Αφήστε το να ηχήσει στις καρδιές των ανθρώπων:
Κουράγιο! Ας βαδίσουμε για την ειρήνη!
Όχι άλλος πόλεμος, όχι άλλη φωτιά.
Όχι πόλεμος, όχι φωτιά στον πλανήτη!
Η θέλησή μας είναι σκληρότερη από γρανίτη.
Αλεξάντρ Ζάροφ
Μετάφραση: Δανιήλ Τσιορμπατζής
Μουσική του С. Туликов
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι αφίσα της σοβιετικής ζωγράφου, γραφίστριας και συγγραφέα Нина Николаевна Ватолина (6/19 Μάρτη 1915 – 12 Αυγούστου 2002)]
Ο Αλεξάντρ Αλεξέγιεβιτς Ζάροφ (Αлександр Алексеевич Жаров), γεννήθηκε στο Семёновское, της περιφέρειας Можайск την 31 Μάρτη (13 Απρίλη) 1904. Ήταν διάσημος σοβιετικός ποιητής. Ένθερμος υποστηρικτής της Οκτωβριανής επανάστασης, ο Ζάροφ από το 1918 ήταν ήδη γραμματέας ενός από τους πρώτους πυρήνες της Κομσομόλ, το 1920 – αντιπρόσωπος στο 3ο Συνέδριο της Ρωσικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας, την ίδια χρονιά εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Το 1921 σπούδασε στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Μόσχας, όπου παρακολούθησε το εργαστήριο ποίησης του Ρώσου ποιητή, συγγραφέα, δραματουργού, μεταφραστή και κριτικού Валерий Яковлевич Брюсов (1873–1924) ενός από τους θεμελιωτές του ρωσικού συμβολισμού. Δημοσίευσε ποιήματα από τις αρχές της δεκαετίας του 1920. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο Ζάροφ υπηρέτησε στο Ναυτικό. Βρέθηκε στη Μαύρη Θάλασσα, στην Άπω Ανατολή κι έγραψε για τους ναυτικούς: λακωνικούς, αλλά δυνατούς και θαρραλέους ανθρώπους.
Στα μεταπολεμικά χρόνια, ήταν απασχολημένος με τα προβλήματα διατήρησης της ειρήνης, τον αγώνα για διαρκή ειρήνη στη γη. Το τραγούδι του Ζάροφ «Εμείς για την ειρήνη» έχει γίνει ένα είδος ύμνου για όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους του πλανήτη, όλους τους αγωνιστές για την ευτυχία και την ειρήνη στη γη. Ένας ακούραστος ακτιβιστής, ο Ζάροφ ήταν ένας από τους ιδρυτές της λογοτεχνικής ομάδας «Молодая гвардия» το 1922, ο εκδότης της εφημερίδας «Юношеская правда», του περιοδικού «Комсомолия».
Ο Ζάροφ άφησε ένα φωτεινό σημάδι στην ιστορία του σοβιετικού μαζικού τραγουδιού της δεκαετίας 1930 – 1950 ως συγγραφέας πολλών ποιημάτων και τραγουδιών. Συγγραφέας του πρωτοποριακού ύμνου «Η μάχη της φωτιάς, γαλάζιες νύχτες». Είναι επίσης συγγραφέας γνωστών ποιημάτων και τραγουδιών: «Φωτεινές πέτρες», «Θλιμμένες ιτιές», «Εμείς για την ειρήνη!», «Πού είσαι, νωρίς το πρωί;» κλπ, αλλά και ιστορικών διηγημάτων.
Συναντούσε εργάτες, σε κολλεκτίβες και νέους ανθρώπους, μιλώντας τους για τις μέρες της νιότης του, την αξέχαστη συνάντησή του με τον Λένιν, τις τρομερές και ηρωικές στιγμές του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, τα εργατικά κατορθώματα του σοβιετικού λαού. Το 1981 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Πολίτη του Μοζάισκ.
Έφυγε από τη ζωή στις 7 Σεπτέμβρη του 1984 σε ηλικία 80 χρονών στη Μόσχα.
