Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Καβαφικόν | του Γιώργου Ηρακλέους



Στις πεδιάδες της Τροίας
γύριζε οργισμένος με μανία
και θλίψη αγιάτρευτη
να διεγείρονται μες
το μυαλό του, ο Αχιλλέας,
αφού ο Πάτροκλος δε ζούσε πια,
έγινε στάχτη.
Η όρασή του γεμάτη από ηδονικές
ενθυμήσεις, σχεδόν ζωντανές!
Και εκεί σε μια πέτρινη ολόδροση βρυσούλα συνάντησε τον έφηβο
Λυκάονα, το πιο μικρό παιδί του Πριάμου,
τον κοίταζε να πίνει νερό από τις φούχτες
με τα κόκκινα χείλη του,
λευκοντυμένο μ’ ένα κορμί παρμένο
από θεό ή αγάλματα Ελληνικά!
Τον πλησίασε με ασίγαστο θυμό
– Θα σε σκοτώσω, μικρέ μου, δε θα ζήσεις!
Ο έφηβος τον κοίταξε με τα γαλάζια μάτια του και ωχρό το ωραίο πρόσωπό του.
– Όχι, Αχιλλέα, είμαι νέος και όμορφος και πρέπει να ζήσω.
Ο Αχιλλέας δίστασε για λίγο με το ερωτικό βλέμμα και το φωτεινό
πρόσωπο του έφηβου, ικετευτικό για ζωή.
– Και τι μ’ αυτό, έγινε σκόνη ο Πάτροκλος,
που ήταν ασύγκριτα πιο όμορφος από σένα,
με πρόσωπο και κορμί δοσμένα στην αγάπη!
Απάντησε και ύστερα τον σκότωσε,
μ’ ένα μαχαίρι απ’ το ασημένιο θηκάρι στη μέση του.
Ξέχασε μέσα στη τρέλα του
να σκεφτεί και να του πει,
πως η ομορφιά και η νεότητα,
ανοίγουνε δύσκολες πόρτες και γεννάνε πόθους δυνατούς,
ωστόσο ο χρόνος τις μαραίνει,
γι’ αυτό είναι καλύτερο να φεύγεις νέος,
πριν στερηθείς το πλησίασμα των σωμάτων, τα ενωμένα χείλη και την ομορφιά.
Το ξέχασε λοιπόν, γιατί ήταν και ο ίδιος νέος, ωραίος και παιδί θεάς,
ένας μύθος και η αθανασία…

Γιώργος Ηρακλέους


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι ο πίνακς «Ο Αχιλλέας θρηνεί τον θάνατο του Πάτροκλου» (1760-63) του Σκωτσέζου ζωγράφου Gavin Hamilton (1723–1798)]


Γιώργος Ηρακλέους

Ο Γιώργος Ηρακλέους είναι φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:375