Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Ninette | της Ζωής Δικταίου
Με το αγιάζι του δειλινού περιπλανιόταν στην αγορά,
της άρεσε να ρεμβάζει τις σοφίτες,
ψηλά παράθυρα, πήλινες καμινάδες, γκρι στέγες, μικρά παρτέρια,
μετά χαμήλωνε τα μάτια στους πλανόδιους μικροπωλητές,
αγόραζε λουλούδια ανταλλάσσοντας λίγα λόγια.
Την γοήτευε να σταματά με νοσταλγία,
κι ας μελαγχολούσε,
μπροστά στις επιβλητικές ψηλές πόρτες,
να χαϊδεύει το ξύλο, ν’ αγγίζει το ρόπτρο,
να κάνει πως χτυπά περιμένοντας να της ανοίξουν,
η αφή στο μπρούτζο θαρρείς ξυπνούσε φαντάσματα,
κάνοντας να περνά από τα πιο μικρά κελιά του μυαλού της,
φευγαλέα, πρώτα η ανάμνηση τής μητέρας της, κομμουνίστριας,
μετά τής αδελφής της, ανυποψίαστη και αθώα
με μια κούκλα στην αγκαλιά και μια τρύπα στο μέτωπο,
έτσι τη θυμόταν,
τελευταία, αυτή τής γιαγιάς
με τα ωχρά χείλη, τα βασιλεμένα μάτια, τα γκρίζα μαλλιά
όλες τους μ’ έναν αριθμό στον αριστερό καρπό.
Τρίζουν οι στιγμές φορτωμένες αγκυλωτούς σταυρούς,
απελπισία, πείνα, φόβο,
κι ας περπατούσε ελεύθερη στο Παρίσι.
Ninette, έτσι την έλεγαν, μα η ίδια δεν ήταν σίγουρη πια,
«φοράω τόσο άρωμα, έχω ξεχάσει σχεδόν τα πάντα» , συλλογιζόταν
«κρατιέμαι ζωντανή, κι όμως δεν καταφέρνω να ξεχάσω
εκείνη τη βαριά μυρωδιά του θανάτου στη χιονοθύελλα… »
Ένα βιολί στο περιστύλιο
διέκοψε τις λίγες σκέψεις που της είχαν απομείνει,
έφερε το χέρι στο τριγωνικό της πηγούνι, το κράτησε,
παλιά συνήθεια, από το στρατόπεδο συγκέντρωσης,
τότε που χτυπούσαν τα δόντια της σαν σφυριά,
ταυτόχρονα ο βιολιστής έστρεψε αριστερά το κεφάλι,
στρογγυλεμένο πρόσωπο, σκούρο δέρμα,
ένιωσε το βλέμμα του να ορμάει άτακτα,
κοίταζε ερωτηματικά κάνοντας μεγάλο κόπο να κρύψει την ταραχή της,
σε μια απελπισμένη προσπάθεια να βρει στήριγμα
στον παλιό πόθο, να ξεθάψει από τη λήθη ένα πρόσωπο ακόμη.
Τρεμόπαιξε με νευρικότητα τα βλέφαρα,
ένα «φλεγόμενο βιολί» , ογδόντα χρόνια μετά,
της γύριζε πίσω την χαμένη εικόνα
κάποιου άλλου,
που είχε συναντήσει τότε, στο τραίνο το δίχως παράθυρα,
από το Άουσβιτς για το Μπέργκεν Μπέλζεν.
Για ένα άγγιγμα λοιπόν, για ένα άγγιγμα και ένα όνομα,
«Dance me to the end of love…»
Κατάπιε με δυσκολία τον κόμπο που είχε σταθεί στο λαιμό,
ο λευκός της κότσος λύθηκε πάνω στο μεταξωτό πουκάμισο,
σωριάστηκε στα μάρμαρα,
ένα κέρμα κύλησε από την τσέπη της κάνοντας αβέβαιους κύκλους,
το ίδιο όπως και η ζωή της,
έτσι είχε κυλήσει μετά τον πόλεμο, κάνοντας αβέβαιους κύκλους,
μ’ εκείνη τη μυρωδιά του θανάτου
που όσο άρωμα κι αν φορούσε, δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεχάσει,
η Ninette…
«ως το τέλος της αγάπης, Jaque…»
πρόλαβε να ψιθυρίσει.
Παρίσι, Ιούνιος 2022
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Ζωή Δικταίου
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.
Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα
– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
