Ένας κουραδόμπεης, ο Καποδίστριας, κάτι παπάρες βουτηχτές σε τέια με δυο πεπόνια αργίτικα επ’ ώμου | του Γιάννη Χατζηχρήστου
(Τι μπορεί να έγραφε ο Τσιφόρος αν ζούσε σήμερα)
Ήταν που λες αδελφάκι μου κάτι Μπέηδες στην Μάνη πολύ μούτρα. Φορο-εισπράκτορες στο επάγγελμα με την βούλα.
Και λαμόγια από κούνια. Τον κατακλέβανε τον τότε Σουλτάνο, με τον οποίο τα είχανε βρει και κάνανε από τότε συνεκμετάλλευση.
Δέκα μάζευαν από την Δεκάτη (τόσο πήγαινε ο ΦΠΑς με τον ΕΝΦΙΑ μαζί τότε), ένα έστελναν στην Πόλη, τόσο αετοί. Λαδώνανε παντού και ζούσαν μπέηκα, που λέει και το τραγούδι.
Που και που ρίχνανε και καμιά ματιά να δουν τι παίζει, μην φτάσανε τίποτα αναρχοάπλυτοι από την Εσπερία και σηκώσουν τα μυαλά των υποτακτικών της εκλογικής τους περιφέρειας με τίποτα Ισότητες, Ελευθερίες και κάτι άλλα τέτοια αδελφίστικα, που ήταν της μόδας στα ένδοξα Παρίσια, σου λέει. Και άντε μετά να το μαζέψεις το πράμα…
Και να σου μια μέρα που ο κυρ Παντελής του το σφύριξε ενός Κουραδόμπεη με το όνομα. Γιατί αυτό κάνουν πάντα οι κυρ Παντελήδες, αναντάμ παπαντάμ. Το σφυράνε στους εκάστοτε ισχυρούς τοπάρχες επειδή λογίζουν και τους εαυτούς τους ισχυρούς. Και αν γίνει καμιά στραβή, μετά σφυράνε κλέφτικα και φωνάζουν τότε τον Τσίπρα να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά να τους σώσει. Αλλά ένεκα το οξύ, το σύνδρομο από τας Στοκχόλμας, ξανά μανά ένα διάλειμμα με Κουραδόμπεη, να στανιάρει το σύστημα του συστήματος κυρ-Παντελή. Εγχώρια πατέντα που τώρα έγινε εξαγωγή και στην Στοκχόλμη.
«Οι κλέφτες και οι αμαρτωλοί», του λέει ο εν λόγω κυρ Παντελής «οργανώνονται από κάτι περίεργους γαλλοτραφείς και ψήνονται για Επανάσταση!»
Τον ζώσανε τα φίδια τον Κουραδόμπεη! Σου λέει, λες βρε να ξεσηκωθούν και να το κάνουν εδώ Ρωμαίικο, να μου μείνουν τα γρόσια στο σεντούκι αμανάτι και να μην μπορείς μετά με αυτά να αγοράσεις με αυτά ούτε ένα ευρώ, έτσι που κατρακυλάει η λίρα λόγω αξιολόγησεων Moodys, άσε την Standard & Poors; Και ποιος την ακούει μετά και εκείνη την Κουραδομπέησα που έχει παραγγείλει στην Πόλη τα προικιά και στα Γιάννενα κάτι ασημικά ─ που λέει και το άλλο γκραν σουξέ. Αμανάτι θα μου μείνει εκείνη η θυγατέρα χωρίς αυτά και δεν βλέπεται, έτσι που βγήκε φτυστή η Μενδώνη. Το σκέφτηκε από εδώ, το σκέφτηκε από εκεί, bitcoin δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί τότες για να σπάσει τα γρόσια του, το ξημέρωμα του ήρθε η φαεινή:
«Θα τους μπουρδουκλώσω», είπε. «Αφού το τραβάει ο οργανισμός τους το επαναστατικό και είναι αγύριστα μυαλά, θα τους πω να κάνουν επανάσταση American style!»…
Αλλά που να βρεθεί τέιον για να το ρίξουν στη θάλασσα αλλά αμερικανικά; Εκεί εκάναμαν επανάστασιν για να μην πληρώνουν φόρο τσαγιού στον King George, αυτόν που ήθελε να γίνει ξενοδοχείο δίπλα στο Μεγάλη Βρετανία, μπέρδεμα. Άσε που τούτοι εδώ πίνουν μόνο τσάι του βουνού, και το κάνουν και παπάρα. Δεν είχε βάλει και ο Σουλτάνος φόρο παπάρας για να το κάνουμε εδώ American bar, επαναστατικό. Και ο καιρός περνούσε και λύση δεν έβρισκε.
Την κάνανε και οι αναρχοάπλυτοι τελικά την κουτουράδα μετά, «και σε εμάς δεν λέτε τίποτα ωρέ!» η ατάκα που κόπιαρε ο Περάκης αργότερα στο «Λούφα και Παραλλαγή». Λούφαξε ο Μπέης και περίμενε.
Και όπως το είχε μαντέψει, μαντάρα τα κάνανε οι άναρχάπλυτοι με το «Πρώτη Φορά Ρωμαίικο», American bar! Πού να τα έχουν μάθει τα κόλπα τα ζόρικα; Στις καταλήψεις και στα δεκαπενταμελή του κρυφού σχολείου;
Πτώχευση number one το 1828 με ένα δάνειο για μπαρούτι που το φάγανε οι μεσίτες τραπεζικοί της εποχής, μείνανε και από μπαρούτι, στο τσακ μας πρόλαβε η τότε Τρόικα στο Ναβαρίνο.
Πτώχευση number two το 36, με κάτι φρεγάτες που παραγγείλανε στας Αμερικάς και ήρθε μόνο μία αντί για εξάδα· «αμερικανάκια» μας πιάσανε τότε τα αμερικανάκια. Και αυτή την μια φρεγάτα, τον «Άρη», την κάψαμε και μόνοι μας μετά, για να μην παίρνουνε θάρρητα τα γκουβέρνα και νομίζουν ότι μπορούν να το κάνουν εδώ Ελβετία αλά Καποδίστρια…
Και αφού έγιναν όλα αυτά, ο Κουραδόμπεης βγήκε από την λούφα του μετά που έβαλε και φάγανε, τον Καποδίστρια κάτι πρόγονοι του Μιχαλολιάκου, που και εκείνοι είχαν κόρες Μενδώνη style και ανησυχούσαν σφόδρα ότι θα τους μείνουν στο ράφι.
Ανέλαβε μετά ο ίδιος και τοπικός κομματάρχης. Του Αγγλικού κόμματος, βεβαίως βεβαίως και με τέιον Κεϋλάνης, εισαγωγής δικής του, και προοδέψαμαν. Με τεχνογνωσία βάθους όμως, από την εποχή που το Ρωμαίικο δεν υπήρχε ακόμα, τότε που τρώγανε τα ΕΣΠΑ και τους ΦΠΑδες οι Μπέηδες.
Και κάναν οι απανταχού Μπέηδες μετά μια από τα ίδια, μέχρι την σήμερον, σιγά μην και που θα πέρναγαν τα επαναστατικά του Καποδίστρια και θα γινόταν το δικό του. Σε τα μας τώρα; Τστσσσ…
Όλα τα άλλα, τα κακόβουλα για επιρροές από τας Γαλλίας, τους Διαφωτισμούς της κλπ, τα λένε κάτι ανιστόρητοι κομμουνισταί. Αυτοί που δεν έμαθαν ποτές να εκτιμούν τα τέια Κεϋλάνης σε ποιητικά απογεύματα, τις παπαριές και τις πασαρέλες του Dior πάνω στα αρχαία.
Τούτων λεχθέντων, λέω να την κάνω φιλών πάλι την ζερβοδεξιάν σας, αυτήν που βάζετε να ψηφίζει παπάρες που νομίζουν ότι κάτι άλλαξε πολύ από τότε. Και ότι θα βρούμε όλα μας τα δίκαια εφ’ όλης της ύλης, με καμία συνεκμετάλλευση, ακολουθώντας την παράδοση του εν λόγω Κουραδόμπεη.
Αλλά δεν το κάνω πριν πω αυτό που με πνίγει κόμπο στον λαιμό:
Δεν γίνονται αυτά εδώ μάνα μου!
Ακόμα και μέχρι σήμερα υπάρχουν DNA αναρχοάπλυτων αρματωλών και κλεφτών, από δαύτα που είπαν «face control no» στην πόρτα και έφτιαξαν πάλι σαν σήμερα το ΕΑΜ, και που γράφουν στις παπάρες τους τους εκάστοτε Κουραδόμπεηδες next generation.
Ξέρεις, αυτούς που δεν το ‘χουν και σε τίποτα πάλι να επωμισθούν δύο πεπόνια Αργίτικα και να μας βάλουν πάλι σε γύψο deep frozen, όσο δεν τους αγγίζουν στο ελάχιστον οι παπάρες σε τέιον από κάποιους Comme il fault Βορείων Προαστίων. Αρκεί ο βλαχοδήμαρχος Κουραδόμπεης να είναι δικός τους, μπας και τους βάλει στο σχέδιο πόλης εκείνα τα καταπατημένα δασικά να τα κάνουμε Airbnb και ανάπτυξις…
Αν δεν με πιστεύεις, ρώτα και εκείνον τον Τσιφόρο που κάτι τέτοιους τους ξέχεζε, ποιητικῇ ἀδείᾳ, με πεζό ιστορικό λόγο σε ήχο πλάγιο, ιστορικό.
Γιάννης Χατζηχρήστος
[Στην εικόνα που συνοδεύει το άρθρο απεικονίζεται ο πρόκριτος της Λιβαδειάς Ιωάννης Λογοθέτης, σε πίνακα (1827) του Γάλλου ζωγράφου Dupré Louis (1789-1837)]
Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.
Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014,
