Άναψε ο θεός τσιγάρο! | του Τάκη Βαρελά
Καίγομαι σαν πρωινό τσιγάρο, δίχως σπίρτα.
Ξέρω, πως η πρώτη αχτίδα θα έρθει να ανάψει τη φωτιά.
Τότε ο ουρανός θα χαθεί.
Τα σύννεφα θα κρύψουν τη φωτιά.
Είναι που ο θεός άναψε τσιγάρο.
Μεγάλο ντουμάνι η καπνά
και η μοιρασιά, τραβάει στους πέντε ανέμους.
Τραβάει η κάπνα, για τις θάλασσες των πέντε ηπείρων και των πέντε θαλασσών και δεν ρωτάει κανένα,
Στη πρώτη ρουφηξιά του ο θεός,
θαρρώ πως πήγε τα φαρμάκια κάτω
και άφησε τα βάσανα έξω.
Μα μήπως ήταν μόνο τα δικά μου…
Θεός και παντοκράτορας
Έτσι είναι αυτά…
Ξεφυσώντας, τα λευκά δαχτυλίδια του, γέμισε ο ουρανός λες και έφτιαχνε στόχαστρα πολέμου, ή πάλι, έστελνε σημάδια να μην καρτερούν θεούς και δαίμονες για να σωθούν.
Έπαιζε ο θεός;
Δουλειά του κάτω κόσμου η φωτιά,
δώρο και τιμωρία, αν σε χέρια απάνθρωπα βρεθεί.
Σημάδι ο θεός;
Σημάδι και εγώ!
Στων ανθρώπων την καπνά, η φυγή δεν με τρομάζει.
Κοίτα, θα ρίξω το φλιτζάνι του ουρανού
και ας μην με ασημώσεις !!!
Στο γκρίζο του ουρανού, έβαλε ο λαός σημάδια.
Εδώ τριλογία της ζωής πορεύεται.
Στους δρόμους, ελευθερία των ανθρώπων,
έχει κόκκινο χρώμα και είναι από αίμα.
Αίμα, που δεν του πάει να τρέχει σε ξένο σώμα,
πέρα από των προλετάριων το σώμα.
Μην τρομάζεις!
Έτσι και αλλιώς, όλα θα κριθούν στους δρόμους!
11. 10. 2022
Τάκης Βαρελάς
https://www.varelas-takis.gr/
[Το εικαστικό που συνοδεύει το άρθρο είναι έργο του Τάκη Βαρελά. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή για εμπορικούς λόγους.]
